Volg jij merken of bedrijven op Twitter? Ik wel, namelijk. Maar ik ken veel twitteraars die dat principieel niet doen. Ik las een artikel van de week (tussen de verhuisstress door, helaas kan ik het niet meer vinden) waarin stond dat mensen bedrijven volgen op Twitter om 1) korting 2) exclusieve content (?) en 3) korting. Ik ging even bij mezelf te rade. Maar dat is niet de reden dat ik bedrijven en merken op Twitter volg. Ik volg bedrijven en merken op Twitter omdat: Ik nieuwsgierig ben naar wat ze te zeggen hebben (misschien is dat een vaktrekje?) Ik me met ze wil verbinden, …
Wat ‘community’ eigenlijk is
Vandaag waren we naar het feestje van T die morgen 9 wordt. We hebben hem voor het eerst gezien toen hij net geboren was. Nog geen dag oud. Hij is het zoontje van vriend I. Die was 9 jaar geleden een van de eersten om ons heen die een kindje kreeg. Op het feestje waren ook de opa's en oma's van I. Zijn nieuwe opa en oma, die ik nog niet kende. En de ouders van I. Die kennen wij natuurlijk ook. Van afstudeerborrels en de bruiloft! Lang, lang geleden... ;) Ik vond het zo leuk om de ouders van I. weer te zien. Niet alleen omdat het leuke mensen zijn. En omdat ze een rol spelen in het leven …
Impressies van een repat, dag 2
Gisteren: + Nieuw huis laten zien! Blije jongens. + Leuke nieuwe buren. + De jongens laten zien dat het maar 5 minuten rijden is vanaf ons nieuwe huis naar Opa en Omi. + Mooi weer. - Je spullen missen. + Je voorstellen hoe je spullen er uit zullen zien in je nieuwe huis. + In de verfwinkel in de buurt supergoedadvies krijgen. Gewoon in het Nederlands. Da's weer eens iets anders. - Jongens die een beetje in de war zijn. - Nieuwe buren aan de ene kant met twee kinderen en aan de andere kant met 3 kinderen in precies dezelfde leeftijd. - Terugdenken aan Istanboel …
Impressies van een repat, dag 1
Groen, groen, groener, groenst. Een raar gevoel om geen expat meer te zijn. Een land waar het WEL normaal is om je winkelwagentje terug te brengen als je je boodschappen in de auto hebt gezet. Is al het avontuur nu uit mijn leven? Familie die dolgelukkig om ons terug te hebben. En viceversa. Dat je niet weet of je een kaartje nodig hebt voor de parkeergarage, vergeet dat je geld in een winkelwagentje moet doen en per ongeluk je pinpas aan de kassière geeft als je wilt pinnen. Alles wat je wilt is te koop in je supermarkt. Verdriet (maar om wat?). Hoofdpijn. …
Moeders en zo
Wij moeders. We kunnen elkaar zo veroordelen, he? Daar moest ik aan denken vandaag. Het zat zo: Een van de jongetjes in het zwembad haalde zijn voet open aan een stuk hout (ja, hoe? ik weet niet precies). Het bloedde behoorlijk en zijn moeder, die een baby heeft van 10 maanden, kwam met de baby onder de arm aangerend. Toen ze mijn kant oprende om de EHBO-kit te halen bij de beheerder, stond ik op en vroeg of ik iets kon doen. Ze vroeg me in het Nederlands (ze bleek Belgisch te zijn!) of ik even haar dochtertje vast kon houden. Dat laat ik me geen twee keer zeggen …
Angsten
Ik kon niet slapen vannacht. Dat kwam doordat een van mijn zoontjes in ons bed lag en mijn geliefde me naar de verkeerde kant van het bed had gedelegeerd. Zijn matras is anders (te zacht) en dus kon ik niet slapen. Of misschien kwam het toch door de verhuizing? ;) Op zich is het heerlijk om al die verhuizers in je huis te hebben om alles in te pakken. Maar alles dat niet op het bed ligt, wordt ingepakt, en daar zit hem de stress. Het is alsof je je leven in een paar koffers (een paar? OK: 9) propt. Ik gedraag me alsof ik mijn spullen nooit meer terug zal zien. Ik weet niet …