Ik las een bericht op LinkedIn, van de week, van iemand die ik ken. Eerstegraads netwerk, ja. Niet dat ik iedereen uit mijn eerstegraads netwerk ken! Maar dat is een andere discussie. Ik denk dat het hele bericht een reactie was op een discussie binnen het vakgebied van die persoon of misschien een discussie in de media. Maar dat stond er niet. Het was daarmee ook meteen een beetje een bericht voor ingewijden. Toch was ik geintereseerd. Er sprak passie uit. Maar het was zo'n bericht dat geen voldoening geeft. Een beetje zoals avondeten bij de McDonalds: het is even lekker maar je hebt al …
Community management maar dan anders
Soms herken ik mezelf niet meer, lieve lezer. Wie had gedacht dat ik nog eens termen als 'multi-stakeholder aanpak', 'quadruple helix' en 'publiek-private samenwerking' zou gaan gebruiken? En dat niet alleen: dat ik er ook nog eens een mening over zou hebben? Het is nogal een reis geweest tot nu toe, het leven als ambtenaar. Diepe dalen, hoge pieken plus een onverwachte match tussen mijn specifieke skills en wat er nodig is in beleidswerk. Zoals het vormgeven van en actief deelnemen aan samenwerkingsverbanden. Of, eh, communities. Ik ken iemand die zich 'community manager' noemt om te …
Doemlezen is leuker met zijn allen
Ik ben een beetje aan het doemlezen, vandaag. Te veel tijd om handen. Of misschien is het meer een kwestie van eindelijk weer tijd om te lezen. Want wat zo'n groot deel van mijn dag was als zzp'er die haar geld verdiende met kennis, is tot vrijwel niets geslonken in mijn werk in loondienst. Toepasselijk, gezien de eerste twee artikelen die ik hieronder met je wilde delen en die gaan over productiviteit en tijd. Doemlezen wil niet zeggen dat wat ik lees niet waar is, of niet interessant. Maar ik moet je even waarschuwen dat het niet allemaal even vrolijk stemt. Aan de andere kant: …
Besties
Vandaag sprak ik iemand die 4 vriendinnen heeft die ze al vanaf de peuterschool kent. Vanaf dat ze 4 of 5 was. Ze woont ook in het dorp waar ze is opgegroeid. En hun kinderen gaan naar dezelfde basisschool en middelbare school als hun ouders. En dezelfde hockeyclub. Het was vooral een veilig gevoel, zei ze, om op te groeien met een vaste groep vriendinnen die op dezelfde scholen zaten en in dezelfde klassen. Dat kan ik me goed voorstellen. Want omgekeerd is het misschien niet zo zeer onveilig, maar soms wel eenzaam om niet die basisvriendengroep te hebben als je jong bent. Ik ken niemand …
Plekje
Wij waren vandaag naar Westerveld, om een plekje uit te zoeken voor mijn moeders as. Het was een beetje een dromerig gebeuren. Door de omgeving, want het is een prachtige plek. Maar ook door de supervriendelijke begeleiding en uitleg. Zo liefdevol en met eindeloos geduld. We werden een uur lang rondgereden in zo'n golfkarretje om rustig te kunnen bekijken wat nou een mooie plek zou zijn. Mijn moeder had hele specifieke wensen. Dat maakte het makkelijker. Maar het was een gekke ervaring. Ook al omdat ik er al een keer geweest was, voor een vriend, toen ik 19 was. Dat was een heftige …
Leren reflecteren als een pro
"Je zou", zei iemand tegen me, "wat meer kunnen reflecteren op je eigen rol." En daar had diegene gelijk in. Het is de tough love die de mensen die het dichtst bij je staan je niet geven. Maar het is goed advies: meer reflecteren. Alleen: hoe doe je dat? Je kunt jezelf helemaal kapotreflecteren, is mijn ervaring, als je zelf feedback geeft op jezelf en gaat proberen te bedenken wat er goed of niet goed is aan je gedrag. Want het is moeilijk te weten wie je bent voor anderen. Reflecteren vraagt afstand. Maar hoe neem je afstand tot jezelf en je eigen gedrag? Het vraagt om een ander …