Ik zwem twee keer per week. Een keer door de week in de ochtend, binnen. En een keer in het weekend. En het grappige is dat iets dat je iedere week doet, week in week uit, je gedrag verandert in een gewoonte. Bijvoorbeeld waar je je zwemspullen neerlegt als je binnenkomt. Hoe je je klaarmaakt om er in te springen. Hoe je er in springt. Hoe je in het water ligt. Welke doelen je jezelf stelt. Of je vooruit gaat of niet. Dat soort dingen. Het is niet zo dat ik heel erg hang aan dingen zoals een vaste plek. Ik zwom heel lang in de rechterbaan, nu in de linkerbaan. Dat maakt me niet uit. …
Bloem ploem ploem
Iedere werkdag neem ik de bus en zeg ik 'Goedenorgen!' tegen de buschauffeur. Iedere avond als ik weer instap zeg ik 'Goedenavond!'. En iedere dag ben ik vrijwel de enige. Ik weet niet waarom de meeste mensen niets zeggen als ze instappen en vlak langs de chauffeur lopen. Het is me een raadsel. Ik zie het toch meer alsof ik in zijn huis kom, op zijn terrein, bij hem/haar binnen. Ben ik over-beleefd? Bekakt? Ouderwets (hoewel het gebrek aan 'goedemorgen' los lijkt te staan van leeftijd, voor zover ik kan zien)? Te vriendelijk? Te naïef? Te vrolijk? Te aangepast? Geen …
De kracht van een creatieve gewoonte
Een van mijn medecursisten in de leiderschapstraining moet minder hard werken. Dus minder werken, minder hard werken en misschien meer spelen. Dat minder werken en minder hard werken, dat probleem hadden veel mensen in de training, hoor. Waaronder ik. Maar meer spelen, die opdracht had niet iedereen voor zichzelf. En ik al helemaal niet. Maar alleen omdat ik recent weer begonnen ben met bloggen. Ik vertelde mijn medecursist dat ik sinds kort weer iedere keer blog. En dat mijn blog vroeger een belangrijke rol had in mijn leven. In mijn zakelijke leven, maar ook in mijn persoonlijke leven …
Een cursus Vertragen
Ik wide een blog schrijven over vertragen. Op TV was toevallig ook net iemand die het over vertragen had. Toeval? Het was een reisprogramma op npo3, met een reportage van een luxe treinreis door een prachtig landschap. Canada, geloof ik. Het doet me een beetje denken aan de cruise die we afgelopen zomer maakten, op uitnodiging van mijn vader en stiefmoeder, naar Noorwegen. Ik had een hoop bezwaren tegen het soort vakantie maar ik moest toegeven dat het extreem relaxed was. Omdat je niet anders kon dan vertragen. Een cursus Verplicht Vertragen, zeg maar. Sommige dagen was je op zee. …
Managementtrainingendag
Vermoeiend hoor, de hele dag over jezelf denken en praten. En natuurlijk over je medecursisten. Maar uiteindelijk denk je door over en met hen te praten toch weer na over jezelf. In de leiderschapstraining ('cursus' is misschien niet helemaal de beste benaming) die ik volg, hadden we vandaag traininsacteurs. Een vriendin doet een opleiding tot trainingsacteur dus ik vond het extra leuk om mee te maken. Het was erg leerzaam om mijn medecursisten bezig te zien. En om zelf een situatie te oefenen. En er achter er te komen hoe ik die situatie aan kan vliegen. Het is sowieso een cadeautje …
Schrik
Ik schrok wakker vanochtend en dacht: heb ik nou geblogd gisteren? Of niet? Het antwoord bleek: nee. Ik moet echt nog even wennen aan dat ritme van iedere dag bloggen. Voor mijn gevoel had ik gisteren geblogd, maar dat bleek de dag daarvoor te zijn geweest. Ik vroeg me af hoe ik dat vroeger dan deed? Misschien duurt het even voor het een gewoonte is. Of helpt het als je een vast moment hebt. Ik ging even kijken in mijn archief, hoe lang ik dat 'dagelijkse' bloggen eigenlijk heb volgehouden. Best indrukwekkend: Zo krijg je nog eens een echte body of work. De vraag is …