Ik stapte de bus in vanochtend en hoorde direct iemand die druk aan het bellen was met zijn werk. Het was een beetje gek, want de bus was verder stil en hij praatte heel hard. Het voelde een beetje alsof ik zijn kantoor binnen was gestapt. En alsof de rest van de bus bestond uit collega's die probeerden stil te zijn zodat die de baas rustig kon bellen. De bellende meneer had een korte broek aan en slippers. Hij was aan het videobellen. Hij hield zijn telefoon recht voor zich en keek telkens de mensen op het scherm aan terwijl hij uitgebreid aan het praten was. Hij hield een lange …
Een kwestie van perspectief
Van mei tot begin november zwem ik buiten.. En terwijl ik vanochtend aan het zwemmen was, dacht ik na over perspectief. Als je in open water zwemt, heb je punten nodig om op te navigeren. Ik zwem altijd in een meertje, in Warmond, met een vaste groep. We zwemmen altijd van punt naar punt: naar de gele boeien, dan naar het bord, dan naar het puntje van het eiland, dan naar het volgende bord, dan naar de overkant bij de drie bomen, dan naar het haventje, etc. Het gekke is dat je tussen al die stops allemaal een andere route zwemt. Ook al vertrek je allemaal vanaf hetzelfde punt en zwem je …
Het rare aan rouw
Hier is het rare aan rouw: je bent je er niet continu bewust van, dat je het voelt. Tot er iets gebeurt, iets als een trigger de emotie laadt, en: boem. Ik was down, gisteren. Vanochtend. Om 07:15 in de moestuin, hard gewerkt, twee keer gestoken door bijen (??), paniek, naar huis, F laten kijken, TV gekeken, thee gedronken, terug naar tuin, rabarber van onkruid ontdaan, koffie drinken, lezen. En opeens: huilen. Het kwam door de courgettes. Ik keek er naar. Dat was de trigger. Mijn moeder had die bolcourgettes zo mooi gevonden. Ik hoor haar in mijn hoofd een kreet slaken, …
Buiten of binnen?
Het afgelopen jaar heb ik wat meer geleerd over inclusie. Mede vanwege een opleiding 'Inclusief werven en selecteren'. Zoals het verschil tussen inclusie en diversiteit en wat inclusie eigenlijk betekent op de werkvloer (veel meer dan ik eigenlijk door had). Ik ben sinds mijn huidige baan ook op een andere manier bezig met het thema. Namelijk met de vraag hoe AI inclusiever kan worden. Gelukkig zijn er organisaties en experts die hier concrete stappen in weten te zetten. Al moet er nog heel veel gebeuren. Wat ik ook geleerd heb is dat het allemaal niet zo eenduidig is, zo'n thema. …
Zonder frictie geen glans, of zonder wrijving geen verandering, of …
Ken je dat? Het gevoel dat je een roepende bent in de woestijn? Ik had het er van de week over met iemand. Onze conclusie was dat het vaak voortkomt uit een diepe passie die niet door iedereen gedeeld wordt. Maar ik weet niet of dat nu echt de oorzaak is. Of dat het gewoon een kwestie is van de verkeerde boodschap op de verkeerde plek. Toevallig sprak ik vorige week ook iemand anders over hetzelfde gevoel. Bij haar rondom het onderwerp van vaccinaties. Omdat het haar vak is, weet ze er heel veel van. Maar haar kritiek op nieuwe producten werd een tijd lang weggezet als 'wappie'. Ook al was …
Continue Reading overZonder frictie geen glans, of zonder wrijving geen verandering, of … →
Love story, continued
"Ik heb over je geblogd gisteren!", zei ik tegen AM. Ze had het nog niet gezien. Het zou natuurlijk kunnen dat ze niet ieder blog leest, hoe gek dat ook klinkt. We hebben allebei zoveel om mee te dealen dat we elkaar telkens misliepen telefonisch. Dat is jammer en fijn tegelijk: door haar weet ik dat ik niet de enige ben die worstelt met deze fase van mijn leven. Wat een enorme troost is en ook iets om samen om te lachen. Wat een mazzel heb ik toch dat ze in mijn leven kwam (of ik me in het hare vocht?). Ik zal Twitter altijd dankbaar zijn. Terwijl ik sip en down onderweg was naar de …