Gisteren was ik, voor het laatst voorlopig, op stap in Istanboel met mijn favoriete gids in Istanboel. Los van de lol van het wandelen, zien, bekijken, voelen en uitgelegd krijgen geniet ik tijdens zo'n tour van het foto's maken. Istanboel is een stad voor fotografen. Ook instagrammers :) Ik ken geen stad die zo fotogeniek is als Istanboel. Het is een genot om er rond te lopen. Of je nou van mooie, indrukwekkende plaatjes houdt met uitzichten en indrukwekkende gebouwen, van kleurige marktkraampjes, van oude gebouwen of van de underbelly van zo'n stad, van rustgevend water of juist het …
Vakantiemodus, ideeënmodus
Zo. Eerste echte concept van boek ingeleverd gisteren. Nog wel wat rondes te gaan aan correcties natuurlijk maar, het gaat de goede kant op (vind ik althans! nu maar hopen dat de uitgever het met me eens is!). (de foto is van mijn eerste boek! Ik heb nog geen foto van mijn nieuwe :)) Het volgende webinar van Frankwatching Webinars (waar ik manager van ben) vindt eind augustus plaats. Het is grappig: ik had het laatste webinar van de komende twee maanden achter de rug vorige week en opeens had ik zoveel ideeen. Mijn arme collega's hebben heel wat mailtjes gekregen! Het is alsof …
Pinterest voor winkeliersverenigingen, stadscentra en winkelstraten
Toen ik in de VS woonde, woonde ik vlakbij een winkelstraat met een behoorlijk actieve winkeliersvereniging. Ik zeg 'winkeliers' maar ook de horeca, de plaatselijke garage en de makelaar waren er bij aangesloten. Ze hadden namelijk een gezamenlijk belang: bezoekers, bekendheid, een vuist richting de politiek en de gemeente, etc. Als je als ondernemers zo met elkaar verbonden bent, ligt het voor de hand om ook online dat gezamenlijke belang te behartigen, zou je denken. Toch lukt dat niet zo veel winkelstraten, stadscentra, winkelcentra en winkelgebieden. Soms wordt er iets geïnitieerd …
Continue Reading overPinterest voor winkeliersverenigingen, stadscentra en winkelstraten →
De laatste loodjes
Ik heb ergens een boek, digitaal, over de monsters die je moet bezweren als je een schrijver bent. Omdat ze aan je hangen en je proberen naar beneden te trekken. Een beetje zoals de kabouter van Cor (ik zou bijna zeggen, je mag hem terug Cor, maar ik moet helaas toegeven dat het de mijne is en niet de zijne)! Die kabouter zit echt de hele dag op mijn schouder bij het schrijven van mijn boek, hoor. Sjongejongejonge. Hoe zet je die stem in je hoofd toch uit? Had ik dit vorige keer nou ook, bij Bloggen als een pro? Misschien moet ik het eens even na gaan lezen hier op dit blog. Zo ja, …
Verhuisgezeur
Ik kan iedere dag wel tegen jullie aanzeuren deze dagen. Over verhuizen en afscheid nemen. En worstelen met een boek. Over verhuisdozen, tranen in de ogen en gemiste deadlines. Ik heb zo weinig te melden over normale dingen - weet je wel? Marketing en zo... - dat ik BIJNA het bloggen had laten zitten. Leek me weinig interessant voor jullie. Maar ik ken jullie een beetje en ik meen te weten dat jullie het prima vinden. Bovendien, nu niet bloggen is het begin van het einde.... …
Inclusiviteit en exclusiviteit
Ik zit veel na te denken over inclusief en exclusief, de laatste tijd. Inclusiviteit en exclusiviteit (def: "bij wijze van uitsluiting"). In de zin van: mensen er bij vragen of mensen buiten sluiten. Oftewel: groepjes. Als expat heb je heel veel te maken met groepjes. Eigenlijk heb je altijd als je ergens nieuw komt, te maken met groepjes. Als je een nieuwe baan krijgt bij een nieuwe werkgever, nieuw bent bij de voetbalclub, nieuw bent op een school of in een buurt. Je moet ergens nieuw zijn om duidelijk te kunnen zien dat mensen zich in groepen begeven. Alleen als nieuwkomer ervaar je …