Ik heb zitten spelen met een mooie app: Steller (www.steller.co). Hier vind je het resultaat: https://steller.co/stories/359098864956867620. Een verhaal over Istanbul. Ik heb speciaal mijn favoriete foto's op mijn iPhone gezet zodat ik ze kon gebruiken. Steller doet ergens aan Tumbler denken. Je kunt er heel makkelijk prachtige verhalen mee vertellen, met foto's, teksten, videootjes, quotes. Het format is beperkt in layout. Dat is het fijne en het jammere. Fijn, omdat je makkelijk mooie verhalen kunt vertellen zonder dat je hoeft te kunnen programmeren. Maar jammer, omdat het toch een …
Suske en Wiske. En een seksbom. Logisch?
Gisteravond zaten we Suske en Wiske te kijken. Een heuse tekenfilm, over Suske en Wiske in het Wilde Westen. Nou ja, het Wilde Westen? Het speelde wel in de tegenwoordige tijd, alleen waren Suske en Wiske en de gang op de een of andere manier beland in een dorpje in het Wilde Westen waar alles nog was zoals vroeger. Maar dan met auto's. Maar dan wel oude. Grappig hoe zo'n onverklaarde inconsistentie door je hoofd blijft spoken. Ook als je 6 bent. Kinderen doorzien direct dat er iets niet klopt. Nergens werd uitgelegd waarom dat dorpje zo ouderwets was maar de Bad Guy wel elektriciteit had. …
Continue Reading overSuske en Wiske. En een seksbom. Logisch? →
Goede service waar je dat misschien niet verwacht
Van de week was ik in een *luxe warenhuis* in de buurt. Ik was op zoek naar schoenen voor mijn zoontje van 6. Ik vermoedde wel dat ze boven budget zouden zijn, maar goed, ik ging toch even kijken. Er waren twee dames aan het werk. Maar ze hadden heel veel wachtende klanten en maar weinig ruimte. Ze hadden geen tijd om ons te groeten en nauwelijks tijd om voeten op te meten en al helemaal niet om te adviseren welke schoenen we zouden kunnen proberen. Na een tijdje wachten kregen we een maat aangemeten en probeerden we een schoen. Maar het was er te druk om advies te vragen en eerlijk …
Continue Reading overGoede service waar je dat misschien niet verwacht →
Gewoon laten vallen is het devies
"I don't know how she does it", heet het boek geloof ik, over de succesvolle werkende moeder die cupcakes koopt en doet alsof ze ze zelf gemaakt heeft, voor de bake sale op school. Ken je het? Vreselijk boek vond ik het en ik geloof niet dat ik de film aangedurfd heb. Maar de titel is wel pakkend. "Hoe doet ze het toch?" Sinds ik weer in Nederland ben, laten sommige moeders zich dat ontvallen, over me. Niet heel direct hoor. Indirect. Dan heb ik het met een vriendin over hoe je het allemaal doet met drie kinderen waarvan 1 nieuwe baby (zij, niet ik!) en dan mompelt ze "nou ja jij doet …
Het conceptblogartikelmysterie
Er is iets raars aan de hand op dit blog. Maar wat? Het zit zo: Ik heb drie concepten klaar staan. Niet-gepubliceerde blogartikelen. En geen van drieën wil ik ze publiceren. Ik heb ze de afgelopen twee dagen geschreven (in totaal heb ik dus 5!! artikelen geschreven in twee dagen. Pfff). En toch heb ik niet op 'publish' geklikt. Maar waarom niet? De kabouter (Cor's kabouter) zit op mijn schouder en gilt dat ze niet goed zijn. Ik weet wel dat je dan volgens Cor radicale maatregelen moet nemen en gewoon door moet gaan, maar dat lukt mij niet. Maar wat zijn het dan voor onderwerpen, …
Politiek is een raar ding
Politiek is een raar ding. Je hebt toch het gevoel dat je echt moet weten waar je het over hebt, voor je er een mening over kunt hebben. Maar voor menselijk lijden geldt dat niet. Daar mag je gewoon ongefundeerd een mening over hebben. Dus: de situatie in en rondom Kobane gaat me aan het hart. Het idee dat mensen letterlijk vanaf de grens van Turkije hebben moeten aanzien hoe de stad begon te vallen en de vlaggen van de vijand een voor een geheven worden. Kobane, in Syrië, ligt vlak tegen de Turkse grens. Wat kun je zeggen? Als je bedenkt wat daar op dit moment gebeurt met mensen? …