Groots denken. Je hoort het altijd, als succesvolle ondernemers gevraagd worden om advies. Nou ja, die aan het hoofd van miljardenbedrijven dan.
“Denk groot (s)”.
Pfff. Ja hoor, CEO van Twitter. Ja hoor, founder van whatever. Het zal wel.
Wat een onzin vond ik dat altijd.
Ik kon er nooit zoveel mee.
Wat is dat nou, groots denken?
Pfff.
Net als veel van jullie ben ik zo Hollands als het maar kan en opgevoed in een cultuur van ‘doe maar normaal, dan doe je gek genoeg’. Met een simpele boodschap:
Groots denken is hoogmoed.
En hoogmoed is fout.
De Hollandse definitie van hoogmoed: niemand is beter dan een ander, ergo, niemand hoort meer te willen bereiken dan een ander, ergo, niemand zou groots mogen denken.
Behalve de voetballers die Oranje vertegenwoordigen, natuurlijk! Die mogen dat. Dat is een ambitie die we allemaal delen, ook al mag je als Hollander eigenlijk niet uitblinken. Dat is for the greater good.
Maar nu ben ik zelf bezig met de start van een nieuw bedrijf. En word ik gestimuleerd om groot te denken. En nu begrijp ik het pas. Waarom groot denken toch belangrijk is.
Het is heel simpel, eigenlijk.
Als je niet groot denkt, blijf je klein.
Er is niets mis met klein. Grootsheid nastreven om de grootsheid vind ik onzin. Maar wat als je nou echt gemotiveerd bent? En je wilt echt iets bereiken? Je gelooft echt ergens in? Hoe pak je het dan aan?
Als ik naar mezelf kijk: ik zou normaal gesproken mijn idee een klein beetje zijn gaan uitvoeren (het is een product rondom online content). En dan had ik het verkocht aan een klant. En dan aan nog eentje, misschien.
En dan had ik gedacht: goh. Ik zou 1) dit misschien ook nog aan iemand anders kunnen verkopen en 2) misschien nog zo’n product kunnen maken.
En in mijn onderbewuste zou ik tegen mezelf zeggen:
Want wie ben ik om groots in te zetten? Vooruit te plannen? Mensen in te huren? Doe eens normaal, zeg. Dan doe je al gek genoeg! Kijk nou eerst maar eens even hoe het gaat.
(…)
En dan was er een lange tijd overheen gegaan. En het was een geheel van kleine deeltjes geworden. Of misschien nooit een geheel, gewoon een verzameling onsamenhangende delen.
Het verschil is ambitie.
En die heb ik, ambitie.
Ambitie is niet vies.
Ambitie geeft energie om dingen te proberen en te bereiken.
Ambitie is een drijvende kracht.
En ik wil dingen. Ambitie! Om te maken waar ik in geloof. Om te verkopen waar ik in geloof. Om te bereiken waarvan ik weet dat het mogelijk is. Om mijn eigen gang te gaan, mijn eigen ideeën vorm te geven, te blijven bewegen in de richting die ik wil. Mijn eigen plek te creëren met de middelen om dingen te bereiken.
Iets te bouwen dat groter is dan ikzelf.
Ambitie.
Maar ambitie vraagt groots denken.
Want als je dat niet doet, kom je niet zo ver. Is mijn ervaring.
Je kunt best succes hebben op kleine schaal. Maar dingen overkomen je, als je niet groots denkt. Je stelt kleine doelen waarin je niet kunt falen. Weinig risico. Dat geldt althans voor mij.
Je laat je makkelijk weerhouden.
Je plant niet voor het succes.
Maar als je niet plant voor het succes, kun je het ook niet krijgen.
Raar, maar waar.
Groots denken = nadenken. Vooruit plannen.
Als dit lukt, wat dan? Als ik dit wil maken, wat heb ik dan nodig? Als ik dit wil verkopen, wat moet er dan gebeuren? Wat denk ik dat ik kan verkopen (=wat denk ik dat mijn klanten willen)? Hoe ga ik dat regelen? Wie gaat me helpen? Hoeveel kost dat? Hoeveel brengt dat op? Hoe ga ik daarvoor zorgen? Hoe kan het beter? En wat kost dát?
In de basis is groot denken een kwestie van zelfvertrouwen.
Voor mij ging er een wereld open toen iemand zei: en als je nou een zak met geld had? wat zou je dan doen?
Ik wist het direct. Ik wist het precies.
Ik had opeens het antwoord op vragen als:
Geloof ik in mijn idee?
Krijg ik anderen mee?
Hoe krijg ik dit voor elkaar?
Hoe ziet het er uit, als het echt succesvol is?
Wat betekent dat voor NU?
Allemaal door die ene vraag, die de deur openzette naar ambitie. Of eigenlijk was die ambitie er al, maar gaf ik het niet toe.
Het lijkt een lege frase, ‘groot denken’.
Maar het is een mindset van vertrouwen.
Beter groot dromen dan klein denken, is mijn motto. Zien waar je heen wil. En dan komt het. Niet precies in de gedroomde variant. Maar je gaat bewegen, blijft koersen, op naar het grote plaatje. Succes!
Ik vind dat wel heel stoer hoor. Ik deed altijd het omgekeerde. Toch een beetje dat Hollandse, he. Doe maar gewoon. 🙂 Knap!
Super goede blog Elja! Ik geloof heel erg in “Groot denken” met een bij behorende ambitie. Belangrijk is denk ik dat je daarbij ook in jezelf gelooft. Ik zeg vaak: “Als ík er niet in geloof, hoe moet een ander het dan geloven?” En de waarheid is dat uiteindelijk ik vaak gelijk kreeg, of iets nóg beter ging dan ik zelfs had durven dromen 🙂 Helaas wordt groot denken ook weleens verward met arrogantie. “Kijk haar eens ‘groot denken’, pfff..” Dat is jammer.
Ja dat houdt ons allemaal tegen, vooral vrouwen. Dat we onszelf arrogant vinden of dat we bang zijn voor die reacties van anderen. En die komen er gegarandeerd. Ik heb ze nu al, terwijl ik nog niet veel mensen verteld heb hoe of wat. Misschien is dat juist een goed teken, zo’n reactie! 🙂
Dat ‘Kijk nou eerst maar eens even hoe het gaat’ is precies wat mij vaak in de weg zit (zelfs met bloggen). En toch ben ik er wel blij mee. Het groots denken moet misschien ook een beetje in je persoon zitten.
Maar ik zou dan ook niet precies weten wat ik met die zak geld zou gaan doen…
Haha. Ik denk dat het mij wel heel vaak heeft belemmerd. Maar ik heb ook niet eerder geweten wat ik wilde met zo’n zak geld.