In december 2011 begon ik iedere dag te bloggen. Ik wilde meer gaan bloggen, want iets dat zo leuk is en zoveel oplevert zou je vaker moeten doen, besloot ik. En door er een gewoonte van te maken, leek het me makkelijker vol te houden.
Voor die tijd moesten al mijn artikelen 'ergens' over gaan. Met name over marketing. Maar al snel bleek dat het nauwelijks vol te houden was om iedere dag serieuze artikelen te schrijven. Steeds vaker werden het 'persoonlijke' artikelen. Bijna altijd over dingen die ik meemaakte. Heel veel over mijn leven als expat, mijn leven als moeder, als vriendin, als mens.
Het kwam zo ver dat ik wel een nieuwe categorie aan moest maken: 'persoonlijk'. Die categorie werd de jaren daarna de belangrijkste, met de meeste artikelen. Go figure.
Het is een allegaartje van onderwerpen. Maar altijd, nou ja, persoonlijk.
Lees ze!
WOTY. Themawoorden. Doe jij daar aan? Zo'n 'woord van het jaar', bedoel ik. Ik vind het een fascinerend principe. Al wantrouw ik het ook. Het ruikt te veel naar het maakbare leven. En naar een imago-dingetje. Maar goed. Aan de andere kant ... het is niet gek om na te denken over wat je zou willen doen het komende jaar. Misschien helpt het wel, zo'n themawoord. WOTY me gek Ik weet het niet …
Verder lezen overMijn woord van het jaar 2020 (of is WOTY onzin?) →
Ik kan mijn telefoon niet meer zo goed lezen. Heel vervelend. Vooral 'sochtends en 'savonds is het steeds moeilijker. Mijn ogen voelen gewoon moe. Dus ik dacht: ik ga eens naar de opticien. En kwam terecht in een soort commerciële twilight zone. Mijn dorp heeft een winkelstraat. Met een grote HEMA. Dan weet je het wel! Een échte winkelstraat. Er zitten ook vier opticiens. Drie van de …
Mijn dag is soms zo chaotisch. Vooral als ik van plan ben om het heel strak te gaan plannen allemaal. En eindelijk mijn belastingen eens aan te pakken, zodat ik met een gerust hart van mijn vakantie kan gaan genieten. Maar hoe werkt dat dan? Nou, zo. Wakker worden en Instagram checken. Niet handig want 10 minuten te laat onder de douche. Toch gelukt om net als iedere dag twee jongsten op school …
Verder lezen overWaarom ik soms niet doe wat ik moet doen en het toch werkt →
Ik zei van de week al dat ik niet wilde zeuren. Meende ik ook. Daarom formuleer ik mijn gezeur speciaal voor jou, lezer, als vragen. Vragen, vragen, vragen. De vragen die mij bezig houden. Wie bepaalt hoe ik dagelijks communiceer? Waarom beslist een groep witte oude mannen, werkzaam bij de machtigste technologiebedrijven ter wereld, hoe ik mag communiceren? Raar toch? Toch is het zo. De …
Er zijn heus wel dingen die me ergeren hoor. UGH. Ik twijfel soms of ik eens een lijstje zal maken hier op dit blog. Lekker gal spuien. Maar dat gaat een beetje tegen mijn principes in. Het voegt zo weinig toe. Eigenlijk is een Yay-lijstje veel leuker. Weet je wel? Kittens en puppies en babiesOp de fiets naar schoolBedrijven die terugpraten op social mediaInspirerende podcastsEen …
Er is een boek. 'Relax mama', heet het. Ik heb het niet gelezen. Maar ik denk dat ik het er mee eens ben. Want die andere ouders doen ook maar wat. Ik volg al heel lang de pagina 'De Club van Relaxte Moeders'. Ik moet er altijd erg om lachen. Ik gebruik hem ook vaak in presentaties als voorbeeld van een Facebookpagina met een ongelofelijk betrokken community. Waar de content - de berichten - …
