Had ik het al verteld? Ik woon op een Nederlands pleintje tegenwoordig, met buurtborrels en buurtbarbeques en buurtverhalen en buurtgenoten. En langzaam beginnen we mensen te leren kennen. Leuk joh, borrels. Kun je praten over dingen die je leuk vindt! Zoals, eh, bloggen, marketing, Instagram, online innovatie. Ik heb dat wel een beetje gemist, de afgelopen jaren, als online werker. Dat je met mensen IRL over je vak of je passie kunt praten. Ik heb veel leuke vrienden in het buitenland gekregen en sommige waren ook zo lief dat ze naar mijn geklets luisteren over dat soort …
Het leven bestaat uit moeten maar het alternatief is minder
Mijn zoontje van zes had het helemaal gehad vanochtend. Hij had genoeg van moeten. Hij moet opstaan. Hij moet naar school. Op school moet hij werkjes doen. Hij moet leren. Hij moet eten. Hij moet aan tafel zitten. Hij moet zijn handen wassen na het plassen. Hij moet naar bed. Hij moet gaan slapen. Tsja, dacht ik bij mezelf, mama moet ook van alles. Moet geld verdienen. Moet zorgen dat er eten op tafel komt. Moet belasting betalen. Moet de kinderen naar school brengen. Ik begrijp mijn zoontje wel. Het kan voelen als een enorme druk, al dat moeten. Zo moet ik nog de dierenarts bellen en …
Continue Reading overHet leven bestaat uit moeten maar het alternatief is minder →
Webinar moderators zijn een gat in het internet
Soms kom je er opeens achter dat er een gat zit in het internet. Ken je dat? Dan ben je druk aan het googlen op een of ander subonderwerpje, denkend dat je hordes artikelen en informatie zult vinden. En dan vind je: niets. Of alleen verouderde informatievideos (ik kijk naar jou, mijn webinarsoftwareprovider!). Een beetje blogger denkt dan direct: aha! Kans! Zo was ik op zoek naar een mooi artikel om naar te linken vanuit mijn artikel voor Frankwatching van volgende week. Over het belang van en de waarde van moderators. Ik ben er zelf een maar ik ben tegelijkertijd ook opdrachtgever van …
Continue Reading overWebinar moderators zijn een gat in het internet →
Schrijven voor een groot publiek
Ik werk al 4,5 jaar voor Frankwatching. Maar toch word ik nog zenuwachtig als ik een artikel schrijf voor Frankwatching. Dan moet het opeens perfect zijn. Raar, he. Voor iemand die iedere dag blogt helemaal. Het gevolg is dat ik soms maanden nadenk over een artikel. Zo ben ik bezig met een artikel over bloggen. Je zou zeggen: dat schudt ze zo uit haar mouw. Maar nee. Ik zit eindeloos te dubben over de insteek. Zus of zo? Hier of daar? Die of die? Zo of toch anders? En over de inhoud. Hoewel het helpt als je de insteek en de titel in ieder geval hebt, merk ik. Gelukkig had ik …
Wat geld niet kan kopen (gezocht: goed doel voor #blogpraat)
Mooi kerstidee vond ik dit van Upworthy (= link naar Facebook update): Welke wens is niet met geld te vervullen? Nou... Wereldvrede. Een einde aan eenzaamheid. Dat alle kinderen beschermd, veilig, geliefd en gezond op mogen groeien. Een betere wereld. Een aarde met toekomst. Meer kansen voor mensen die ze nu niet krijgen. Als je online actief bent, heb je eigenlijk alle middelen in handen om bij te dragen aan al die middelen. En dat hoeft niets te kosten. Alleen je tijd. Je kunt je bereik inzetten. Kan ook als niet-blogger trouwens, want wie een netwerk heeft, online …
Continue Reading overWat geld niet kan kopen (gezocht: goed doel voor #blogpraat) →
Heb je cultuurschok?
Heb je cultuurschok? vroeg F. me vandaag. Hij vroeg het een beetje als iemand die zich afvraagt wat hij nou precies ziet. Zo van: is dit nou de beroemde bijna-uitgestorven middeleeuwse drietonige vijfvoetige draaksalamander hier in het gras voor mijn voeten? Hij heeft er zelf (nog) geen last van, geloof ik. Nog te weinig hier geweest. Ik heb inderdaad Cultuurschok. Niet zo zeer vanwege de cultuur. Maar meer vanwege het gevoel van vervreemding en ontheemding. Een gevoel van: waarheen? Waarvoor? En nu? Geen lolletje. Het nestelt zich in je maag en je spieren. Je wordt er moe van. En …