Ik had een vreselijke droom vannacht. Eentje waarvan ik vermoed dat hij momenteel bij meer zelfstandig ondernemers leeft, maar dan vast minder expliciet. De droom ging zo: ik werd publiekelijk gebruikt als voorbeeld van een slechte ondernemer.
In mijn droom was ik bij de boeklancering van een bekende auteur. Ik weet niet wie het was, maar hij was een expert in online marketing. En hij had een boek geschreven over mensen die succesvol waren in online marketing voor hun onderneming.
Ik stond ook in het boek. En ik werd als voorbeeld genoemd van iemand die kansen liet liggen.
I KNOW I KNOW. Hoe erg is dit? Zo duidelijk! Mijn onderbewuste spreekt.
Hij vertelde dat ik zoveel doe online maar nooit de sale maak. Dat ik geen slimme sales funnels gebruik. Niet op de kansen duik. Zoveel assets en geen verkoopstrategie.
In mijn droom (of was ik wakker?) gaf ik hem gelijk en schaamde ik me. Ik voelde me ook een slechte ondernemer. Hij had gelijk. Ik had altijd een reden om niet aan verkoop te doen. Als anderen de content hadden die ik heb en de fans die ik heb, zouden ze volgens zijn boek duidelijk veel betere strategieën toepassen en veel meer geld verdienen.
Nu ik echt wakker ben weet ik niet meer wat ik nou dacht in wakkere en in slapende staat. Ik weet alleen nog dat ik voelde: ojeeojeeojee hij heeft gelijk. Ik ben de slechtste.
En dat ik dacht: maar ik heb ook niets te verkopen aan consumenten! Aan individuen! Ik werk voor BEDRIJVEN, in company!
En dat ik opeens dacht: oh ja, wel. En oh ja, wel. En oh ja, wel.
Maar dat was misschien toen ik al half wakker was?
Tsja. ‘Slechte ondernemer’ labelde mijn onderbewuste me. Omdat ik geen zin heb om half over kop online programma’s te lanceren. Zelfs geen zin om de online programma’s die ik heb nu snel online te gooien en met korting te verkopen. Want ik wil dat het allemaal klopt. Dat ik weet wat ik doe. Dat het past bij wat mijn klanten nodig hebben de komende tijd en bij wat ik wil en kan.
Maar ja.
Die droom, he.
Misschien maak ik me toch wat meer zorgen over mijn toekomst dan ik aan mezelf durf toe te geven?
PS De foto lijkt erger dan hij bedoeld is. Hij stamt uit een serie die ik maakte op fotocursus in Istanbul.
Geef een reactie