Ik lees een boek: hands-free momma. Over (en voor) drukke moeders die te weinig genieten van hun kinderen. Vooral door lange todolijstjes en werk en huishoud-perfectionisme en drukke kinder-activiteiten. En iPhones en laptops die continu in gebruik zijn. Ik doe niet aan huishoudperfectionisme, niet aan vele kinderactiviteiten en weinig aan todolijstjes. Dus daar sprak het boek me niet aan. Wel op genieten, daar let ik meer op dan vroeger. En die iPhone en computer. Dat mag ik niet meer van mezelf als ik met de kinderen ben. Maar dat maakt iedere dag bloggen lastig. Zo is het 2 uur snachts …
De kunst van verkopen
Ah...de kunst van (jezelf) verkopen. Het is allemaal niet zo makkelijk. En toch zijn sommige dienstverleners er gewoon heel goed in. Niet via social media. Maar gewoon, via de email. Ik was op school vanochtend voor een bijeenkomst (de kinderen lazen voor uit eigen werk). Het is niet alleen leuk om de kinderen bezig te zien, maaro ok om de ouders weer eens te spreken! Vooral als je, zoals ik, de hele dag weggedoken zit achter je computer thuis. Ik raakte vanochtend aan de praat met de vader van een van mijn zoontjes klasgenoten. Hij vertelde dat hij een afspraak had met een management …
De kracht van social media
Soms kan ik niet geloven hoe krachtig media als Twitter en blogs kunnen zijn. Hoe je de essentie van mensen kunt destilleren uit tweets en blog posts. Het is soms alsof je een kijkje in hun ziel krijgt. Althans, zo lijkt het he? Alsof je iemand echt leert kennen. Er zijn online vrienden voor wie ik mijn hand in het vuur zou steken. Soms gebeurt ook het omgekeerde hoor. Dat ik het niet zo zeker weet. Dat toon, momentum, ik-weet-niet-wat me doen twijfelen aan iemand. Maar meestal is het positief en warm, die online connecties. Ik kan me mijn leven niet meer zonder voorstellen, zonder …
Zou het tegenvallen?
Ik rijd door Nederland en loop door Nederland en denk de hele tijd: nog even! En als ik mensen in de auto zie rijden denk ik, zou het een medeblogger zijn? Zou het een medetwitteraar zijn? Is het iemand die ik online ken? Mijn loopbaan in de online wereld is gestart toen ik niet meer in Nederland woonde, dus het is een raar idee dat ik jullie en andere online bekenden, kennissen, tweeps, lezers en anderen opeens ergens tegen zou kunnen komen. Dus daar verheug ik me op. Een soort verbondenheid met mensen IRL omdat we die Online ook hebben. Een tweede dimensie. Meetups. …
bloggen.com :)
Ik wilde gaan bloggen (hier) en tikte in: bloggen.com. Per ongeluk! Het komt natuurlijk omdat ik al de hele dag bezig ben met mijn presentatie van morgen. Hahaha. Hoe dichtgetikt?! Het leuke van zo'n presentatie is, net als bij een boek schrijven, dat het je dwingt om onder woorden te brengen wat je vindt, wat je gelooft, wat je wilt dat anderen weten. En het andere leuke (en gekke) aan het creeeren van zo'n verhaal vind ik altijd dat je als je eenmaal een vorm hebt gevonden, niet meer echt terug kunt. Je concept heeft een vorm en dan blijft het ook in die vorm. De details …
Kunde en kwetsbaarheid
Ik moest dit weekend twee keer naar de dokter. En twee keer moest ik van de dokter bloed laten prikken en een infuus. In Nederland krijg je volgens mij vrijwel nooit zo maar een infuus. Laat staan voor een griep! Maar ja. Ander land (Turkije), andere gewoontes, en als je je dokter niet kunt vertrouwen, wat moet je dan? Plus, ik kan hem niet goed begrijpen en hij mij niet dus het moet allemaal op vertrouwen. Plus, ik voelde me echt niet lekker. Het probleem met bloed prikken en infusen is: 1) dat ik doodsbang ben voor naalden 2) dat mijn aderen lastig te prikken …