De laatste tijd twijfel ik een beetje. Niet heel erg, maar wel een beetje. Of het niet anders moet, met mijn blog. Doelgerichter. Niet echt commerciëler, maar wel doelgerichter. Zakelijker? Meer kennis delen? Groeien, meer lezers? Groter? Serieuzer? Meer zoals ik laatst op Frankwatching blogde? Minder bloggen met meer artikelen? Maar dan, dan denk ik aan #blogpraat. Er zijn door de jaren heen redelijk wat mensen geweest die vonden dat #blogpraat doelgerichter moest zijn. Groter. Serieuzer. Het is tenslotte zo'n mooi platform. Wie wil dat nou niet hebben? Gebruiken? Voor zakelijke …
Of het me raakt.
Gelezen, Kitty's 'Wat maakt een blog goed'? Zo niet: doen. Het is een erg mooie opsomming en inspirerend ook. En je herkent er Kitty (en haar blog) volledig in. Gaaf vind ik dat. Het zette me aan het denken: wat vind ik goede blogs? Even mijn persoonlijke voorkeuren dan he, als privépersoon. Omdat ik heb geleerd dat 'je doelgroep' niet hetzelfde voelt en denkt en handelt als jijzelf, betekent dat dus niet dat ik dit beschouw als wat je als ambitieuze blogger allemaal wel of niet moet doen. (ja, ik weet dat ik er een boek over geschreven heb, maar dit is de privé-analyse n.a.v. de …
Opgeruimd is het tegenovergestelde van kwijt
Zo houden je lezers je als blogger aan het denken. En helpen ze je je gedachten en gevoelens op orde te krijgen : (gisteren) Na dat fiasco met die sjaal van gisteren was ik smiddags mijn foto's gaan opruimen. Digitale foto's, welteverstaan. Ik heb er duizenden op mijn computer staan. Belachelijke hoeveelheden. Ruim 17.000. En die zijn natuurlijk echt niet allemaal even leuk, gedenkwaardig of mooi. En er zitten hele reeksen in van precies dezelfde situatie. En heel veel onscherpe. Maar het viel me heel lang heel zwaar om er doorheen te spitten en ze weg te gooien. Want het zijn …
Continue Reading overOpgeruimd is het tegenovergestelde van kwijt →
Het gevoel van kwijt
Mijn sjaal is kwijt*. Het is eigenlijk niet mijn sjaal, maar die van mijn vader. Het is een hele oude sjaal. Met grijze, rode en blauwe strepen. Toen ik studeerde, was ik een keer mijn sjaal vergeten toen ik bij mijn vader was en toen mocht ik deze hebben. Het zou best kunnen dat ik hem kreeg toen ik liefdesverdriet had. Ik weet het niet meer zeker maar zo'n associatie heeft die sjaal voor me: troost. Ik zie voor me hoe mijn vader hem bij me omdeed. En hoe hij rook. Ik heb hem dus al heel lang. Al 16 jaar misschien wel. En daarvoor had mijn vader hem misschien ook wel 20 …
Het ommetje voor je hoofd
Twee dingen vielen op hun plaats, vandaag. OK, meer dan twee, maar die andere dingen hadden met werk te maken en niet met mij. Behalve eentje.* 1. Een ommetje is belangrijk. Ook voor je hoofd Ik ging net even mijn zoontje ophalen bij een vriendinnetje. Ze woont op de compound (een serie appartementebouwen met eigen toegang, zwembad, tuinen, security etc.) direct naast de onze. Het is echt een kwestie van 2 minuten de compount aflopen, 2 minuten weg verder aflopen, hoek om, omhoog lopen, langs security, en dan een heeeeel steil straatje omhoog. Toen ik bij de hoek aankwam had ik alweer 5 …
Writer’s block en ghost writers
Ik geloof dat ik een writer's block heb. Een blogger's block, meer. Ik weet niet of het komt omdat we het maandag in #blogpraat over het hele vraagstuk "blogfrequentie " hadden en ik ben gaan twijfelen, diep van binnen? Of omdat ik steeds minder over marketing blog? Dat het bloggen doellozer lijkt te worden op de een of andere manier? Zo zonder duidelijke houvast? Gisteren wist ik het echt niet meer: waarover ik moest bloggen. Vandaag ook niet. En als ik terugdenk aan de afgelopen twee jaar, weet ik niet meer hoe ik het heb gedaan en waarover ik dan blogde. Voor het eerst in die …