Ik geloof dat ik een writer’s block heb. Een blogger’s block, meer.
Ik weet niet of het komt omdat we het maandag in #blogpraat over het hele vraagstuk “blogfrequentie ” hadden en ik ben gaan twijfelen, diep van binnen? Of omdat ik steeds minder over marketing blog? Dat het bloggen doellozer lijkt te worden op de een of andere manier? Zo zonder duidelijke houvast?
Gisteren wist ik het echt niet meer: waarover ik moest bloggen. Vandaag ook niet.
En als ik terugdenk aan de afgelopen twee jaar, weet ik niet meer hoe ik het heb gedaan en waarover ik dan blogde.
Voor het eerst in die twee jaar vraag ik me opeens ook af of bepaalde mensen mij lezen. Of waarom bepaalde mensen me niet lezen.
He?!!? Twijfel?!
Ik weet wel dat er altijd van die dieptepunten zijn, als je iedere dag blogt. Dat het in fasen gaat, ups en downs. Er zou zelfs wel eens een patroon in kunnen zitten. Misschien moet ik even een search doen op ‘writer’s block’ of ‘gebrek inspiratie’, op mijn eigen domein hier. Ik heb het gevoel dat ik dit eerder heb geschreven…
Ik heb even het gevoel dat ik mijn gevoelens en ervaringen zo langzamerhand wel tig keer heb beschreven, eigenlijk.
Ik ben mijn eigen ghost writer aan het worden.
No matter!
We zetten stug door! :))
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Eerlijk gezegd kan ik me niet voorstellen dat jij minder en minder gaat bloggen wanneer je niet meer (tijdelijk) dagelijks zou bloggen. Wanneer de inspiratie/zin/tijd er echt eens niet is, dan kan het in mijn ogen geen kwaad om het een keer voorbij te laten gaan. Het schrijven gaat toch wel door omdat het in je bloed zit.
Iedere dag bloggen was een experiment. Misschien is het tijd voor een ander soort experiment waarbij je nog steeds veel schrijft en publiceert?
Ik ben wel weer bezig met een idee voor een boek…. maar ik weet niet. Ik heb een roerige anderhalf jaar achter de rug en het is heerlijk om dan zo’n structuur te hebben vind ik. Wat voor experiment zou dat dan kunnen zijn?
He bah getverderrie. Of misschien ben je wel een heel klein ietsepietsie blij bij het idee dat je van jezelf niet meer perse iedere dag zou hoeven te bloggen 😉
Ja he Sonja, zou dat het zijn? Het probleem is dat ik heel bang ben dat ik dan steeds minder en minder zou gaan bloggen. En dat er niets productiefs of creatiefs voor in de plaats zou komen.
Dat zou kunnen. Maar misschien ook niet. En zo wel: wat dan nog? Alles heeft z’n tijd… En wat is je échte angst, als dat zo zijn zijn? Even he-le-maal niets is ook lekker voor een tijdje 😉 En als je dat dan weer zat bent dan ga je misschien wel weer bloggen.
Ik lees je bijna elke dag 🙂 En schrijf ook bijna elke dag dus dit stukje is heel herkenbaar. Liefs
Hee wat leuk om te horen! Hallo! *zwaait* 🙂 Weer een reden om gewoon even door de impasse heen te bloggen. 🙂
Ik lees je vaak hoor!
Wat leuk Henk!! Ik kan je niet zien he, aan de andere kant. Maar het doet me veel om het te horen!
ik lees je stug door, (en dan dat stug doorgehaald dus, maar weet niet hoe dat moet)
*zich doorgehaald ‘stug’voorstelt*
🙂 want stug impliceert plicht en het is een ander pl- woord:
(-ezier)
Eng hoor, zo’n plaatje. Maar soms is twijfelen ook goed. En misschien is het nu tijd voor een ander experiment. Het experiment van diepgang, misschien wel in combinatie met een nieuw boek. Of je begint je eigen webinars via Google+ HOA. Of een podcast met interviews. Er is ‘nu’ veel meer te ontdekken dan ’toen’. Succes met je keuze, en laat stug geen koppig worden.
Dank Erik! Food for thought…