Twee dingen vielen op hun plaats, vandaag. OK, meer dan twee, maar die andere dingen hadden met werk te maken en niet met mij. Behalve eentje.*
1. Een ommetje is belangrijk. Ook voor je hoofd
Ik ging net even mijn zoontje ophalen bij een vriendinnetje. Ze woont op de compound (een serie appartementebouwen met eigen toegang, zwembad, tuinen, security etc.) direct naast de onze. Het is echt een kwestie van 2 minuten de compount aflopen, 2 minuten weg verder aflopen, hoek om, omhoog lopen, langs security, en dan een heeeeel steil straatje omhoog.
Toen ik bij de hoek aankwam had ik alweer 5 ideeën en 3 Belangrijke Gedachtes gehad.
En ik dacht: ik kom ook echt te weinig mijn huis uit! Dat komt omdat ik thuis werk. Mijn kinderen worden opgehaald met de bus bij de ingang van de compound en daar ook weer afgeleverd. En ik haal ze niet altijd zelf op, vaak doet de oppas dat. En verder kom ik overdag nauwelijks achter mijn computer vandaan. werkwerkwerkwerkwerkwerkwerkwerk.
Jajaja sneu is het.
Wie leeft nou zo?!?!?!!
Maar ook gewoon niet handig. Want een ommetje is belangrijk voor je lichaam. Maar je hoofd heeft ook een ommetje nodig! Het mijne wel althans. Dat moet gewoon heel even uit huis gaan om weer frisse ideeën te krijgen en een beetje perspectief.
2. Bloggen is ook een ommetje voor je hoofd
Zulke lieve reacties kreeg ik op mijn post van gisteren. En ik ken er weer een paar lezers bij (*zwaait o.a. naar Maai83 en Henk*). Het blijft verwonderlijk en heerlijk om van mensen te horen dat ze je lezen. Want ik zie jullie natuurlijk niet he. En dat hoeft ook niet, het is absoluut niet nodig om comments achter te laten, ik ben niet zo’n blogger die zich daar druk om maakt. Maar het blijft leuk.
Anyway, Sonja (waarvan ik wist dat ze me leest :)) zei iets over dat ik misschien bang was om toe te laten dat ik niet meer elke dag hoef te bloggen.
En dat is ook zo, denk ik. Dat geeft een soort twijfel en een writer’s block.
Maar door haar opmerking wist ik ook: ja, ik ben daar bang voor, ja, ik ben bang dat ik als ik het ritme loslaat steeds minder en minder ga bloggen, ja, het ritme is mijn houvast. Ja, ik ben bang dat ik daarmee een stukje dagelijkse creativiteit en contact en een stukje dagelijks ‘bouwen’/’groeien’ uit mijn leven zie verdwijnen.
Maar bovenal ben ik bang dat het gat dat bloggen achter zou laten, zou gaan vullen met nog meer (on)belangrijke dingen. Nog meer werk (laten we het niet hopen), nog meer TV (pfff), nog meer Facebook (alsjeblieft!) en andere onzin.
Als dat gebeurt, is het online ommetje voor mijn hoofd ook weg, namelijk.
En dat heb ik hard nodig!
* Over die ommetjes gesproken,
ik ging dus J even ophalen bij vriendin M zojuist. Alle flatgebouwen op haar compound lijken precies op elkaar – dat is op mijn compound net zo trouwens. Ik ben ontelbare keren bij haar thuis geweest. Onze kinderen zitten al anderhalf jaar bij elkaar in de klas en nemen iedere dag dezelfde schoolbus, wij zagen elkaar vorig jaar dagelijks, komen bij elkaar over de vloer, droppen de kinderen bij elkaar of halen ze op, etc. etc.
Ik nam de lift naar boven en zag dat de buren allemaal bloemen op de trap hadden gezet. Gek, dacht ik nog, dat heb ik niet eerder gezien. En er werd niet open gedaan toen ik klopte. En ik hoorde ook niet die 5 kinderen als ik mijn oor tegen de deur legde. Dat had ik al eerder meegemaakt, op haar verjaardag. Toen ik voor niets voor de deur stond op de afgesproken tijd en heel boos was daarover. (!!!)
Dus even gebeld. Ze zei: oh, ik hoorde je niet, ik doe open, en ik hoorde haar via de telefoon naar de deur lopen. Alleen ging die niet open.
Inderdaad.
Ik stond voor de verkeerde deur van het verkeerde huisnummer 10 op de verkeerde 4e verdieping. 1 gebouw te vroeg naar binnen gegaan.
Dat verklaart ook waarom ze niet opendeed op haar verjaardag. *ahum*
Gelukkig kon ze er om lachen.
Mijn punt is 1) mijn hoofd heeft VEEL MEER ommetjes nodig. En 2) als ik te weinig ommetjes maak, ben ik zo in gedachten verzonken tijdens dat ene ommetje dat ik als een spook over straat loop.
Lekker dan.
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
🙂
Kun je mooi die foto van je Haloween-hoofd bij die laatste alinea plaatsen 🙂
Maar je hebt gelijk. Naar buiten gaan is altijd goed wanneer je alweer te lang binnen zit. En het bloggen is ook een vorm van naar buiten gaan. Je gedachten verzetten. Maar wees niet bang dat ‘het gat’ door niet elke dag te bloggen alleen maar door slechte dingen wordt opgevuld. Daar ben je nog altijd zelf bij.