Nederlanders fietsen altijd overal en met alles.
Raar hoor.
Het valt me nu pas op, na al die jaren weg. Dat ik het normaal vind om op de fiets naar mijn werk te gaan. Door de regen. In Nederland vind je dat normaal.
In de regen. In de sneeuw. In de mist. In het donker. In de bliksem door de donder. In de hagel in de zon. In de storm.
Met in de hand een iPhone of een kinderfiets (?). Een Ikea-tas een koffer een kat. Een baby (voorop, achterop). Of twee. Of drie! Met boodschappen en kratjes bier en bloemen. Met spullen. Met grote schooltassen.
In korte rokjes. Spijkerbroeken. Zakenpakken. Mantelpakjes. Zomerjurkjes. Half bloot. Bikini. Smoking. In regenpakken. Met paraplu’s.
Door duinen (ik vandaag!), door graslanden, door bossen, door zand (!), heuvels op en af, over fietspaden, over wegen, door drukke steden, over sporen.
Nederlanders en hun fiets! We vinden het zo gewoon.
Onze fietsen, uit het buitenland, hebben geen spatborden en geen lampen. Waarom zouden ze? Nergens anders fietsen ze als wij.
Nederlanders op de fiets!
Raar volkje.
- Vrij zijn van verandering - 26 maart 2025
- Blog of column? Over wat je wel en niet mag bloggen van jezelf - 24 maart 2025
- Raar - 23 maart 2025
Geef een reactie