Gisteren geblogd over het schrijven van je eigen toekomstmuziek. En toen de vraag van Jacob Jan (zie de comments, die overigens bijzonder complimenteus waren en ik dus mooi in mijn zak steek, ha!). Hij stelde: ‘gewoon doen’ klinkt makkelijker dan het is.
Dus toen zat ik me af te vragen hoe het komt dat sommige mensen gewoon die eerste stap zetten richting ondernemen, een boek schrijven, ZZP-er worden, een wereldreis maken. En sommige mensen niet.
Volgens mij is er maar 1 verschil tussen de ene groep en de andere. En dat is:
(te veel) nadenken
Natuurlijk moet je nadenken. Het is slim om dingen uit te denken en voor te bereiden en jezelf te informeren over dingen. Doe ik ook. Vind ik zelfs leuk. Beetje lezen, beetje denken. Informatie is gewoon belangrijk voor me, geeft zekerheid (zie onder).
Maar soms moet je helemaal niet nadenken. Dan moet je gewoon doen. Het is lastig uit te leggen, merk ik. Waar moet je nou wel, en waar nou niet over nadenken?? Wat bedoel ik eigenlijk?? Lekker handig ‘advies’ is dit op deze manier zeg. 🙂
Kijk – wat er bij mij gebeurt als ik te veel nadenk over mijn dromen of mijn plannen of spannende dingen die ik wil gaan doen; als ik te veel nadenk over wel of niet nemen van die eerste stap: dan ga ik twijfelen.
Eigenlijk is het: als ik ga nadenken over iets dat goed voelt.
Doe het als het goed voelt!
Iets voelt goed. Een idee, een plan, een idee voor een bedrijf, om af te vallen, een boek te schrijven, voor een verhuizing, een huis, zelfs een mogelijke levenspartner. Iets voelt goed, er kriebelt iets, dus dan ga je er over nadenken. Om tot die eerste stap te komen.
Mijn punt is dat als ik te veel nadenk over iets dat goed voelt, ik ga twijfelen. Een mens is maar een mens. Beinvloedt door angsten. Angst om zekerheid te verliezen (er IS geen zekerheid in het leven, he, maar goed, je zoekt toch een bepaalde mate van zekerheid). En gewoon angst voor verandering. We zijn mensen, en die willen eigenlijk niet veranderen. Je weet wat je hebt, maar niet wat je zult krijgen!
Als ik te veel nadenk over dingen die gewoon goed en juist voelen, dan zie ik alle nadelen. Wat er allemaal smis kan gaan. Waarom het geen goed idee is. Of, dat is helemaal funest, wat mensen er van zullen denken.
Je hebt, zeg maar, nadenken, en je hebt piekeren.
Ik las gisteren (toeval???) een prachtige quote (vrij vertaald): “Piekeren is een poging om controle te hebben over de toekomst. Ik leef liever in het nu”.
Vertrouw op jezelf, en in de toekomst
Dus heb ik geleerd om dat niet te doen, te veel nadenken over de dingen die goed voelen. Ik vertrouw meer en meer op mijn intuitie. Daar zit wel ratio achter: de afgelopen 36 jaar hebben mij geleerd dat de dingen meestal goed gaan als ik op mezelf vertrouw. Mijn ervaring leert dat ik soms onderuit ga, dat ik fouten maak, maar dat het meestal goed uitpakt. En ik heb ook geleerd dat het over het algemeen allemaal goed komt.
Voorbeeldje
Toevallig heb ik vandaag nog een nogal goed voorbeeld aan de hand. Kan er nog niet veel over zeggen. Komt er op neer dat ik een telefoontje kreeg met nieuws dat mijn plannen voor de komende jaren totaal een andere richting gaf dan de richting die ik vanochtend nog dacht dat we opgingen.
En het voelde GOED!
Maar toen ging ik nadenken. O jee, maar wat als, en dit, en dat, het is niet handig, niet goed, hoe zit het met dit, hoe zit het met dat, wat zullen die en die ervan vinden, hoe zullen X & Y reageren, kan dit wel, kan dat wel…
Ik kan je zeggen dat ik met redelijk moe voel van al dat denken – piekeren – en de twijfel die dat meebrengt.
Het is makkelijk om te vergeten dat HET GOED VOELT. In mijn hart weet ik al lang welk pad we zullen kiezen.
Zo werkt het, voor mij
Tsja. Zo werkt het voor mij. Dat komt vast en zeker ook door mijn persoonlijkheidstype. Mijn vriendin Lori zette vandaag de link naar een MBTI-test op Facebook. De Myers-Briggs Type Indicator. Bij mij klopt hij aardig (hoewel ik in deze omschrijving nog wel wat dingen zag waar ik het niet mee eens ben, waarschijnlijk omdat ik op een van de letters een hele lage score heb).
Best grappig om te doen. Hier is de link.
“Just do it” is niet makkelijk, misschien. Maar toch ook weer wel. Want: “just do it!”. 🙂
PS Op de foto zwaait mijn zoontje J met zijn denkbeeldige toverstok (net als Harry Potter). Wave your magic wand en presto! Het komt goed! 🙂
PS PS Ik werd voor dit blog geïnspireerd door Jacob Jan, die zijn dromen al aan het waarmaken is of hij nou wil of niet; en door Lia, die haar dromen waarmaakt op de wijze van just do it. 🙂 Dank!!!
- Be the leader - 8 februari 2025
- Opgeruimd - 7 februari 2025
- Lekker - 6 februari 2025
Heerlijk stuk om te lezen. “Just do It”. Yep, herkenbaar. Weet je waarom ik niet zielig ben, juist nu het leven zich van de wat zwaardere kant laat zien? Simpel eigenlijk: 2008 heb ik de eerste wezenlijke stappen durven zetten.. op weg naar een leven dat wél bij me past, waar ik gelukkig kan zijn.
Soms is het maar goed dat je gevolgen van stappen niet altijd kunt overzien en je instinct en intuitie zeggen dat je het ‘gewoon’ moet doen 🙂
Zelfvertrouwen is gelukkig ook voor jou het vertrouwen in jezelf en op jezelf.
Ik volg jullie voorbeeld:
Wave your magic wand en presto! Het komt goed!
Het is logisch om te twijfelen. Ik merk bij mezelf altijd dat ik wel weet wat ik wil maar dat ik me soms laat afleiden door de mening van anderen. Of nog erger, van wat ik denk dat zij zullen denken. Dan sta ik stil en durf ik niet te kiezen. Als ik dicht bij mezelf blijf dan zijn mijn keuzes altijd de juiste, ongeacht de uitkomst, en gek genoeg gaat dan ook iedereen daarin mee. Dan voelt het logisch. Dan zal iemand zijn mening wel geven maar je niet van je pad af willen brengen, want ik had immers al gekozen.
Die test heb ik ook eens gedaan een paar jaar geleden. Ik had het er toen met mijn broer over gehad en ik was wel eens benieuwd wat eruit zou komen. Dat geeft toch weer nieuwe inzichten.
Hee! fijn dat je mijn vraag hebt beantwoord.
klopt ik denk te veel na, in dubbel en driedubbele lussen die elkaar in de staart bijten, zozeer dat ik niet meer weet wat dat oorspronkelijke gevoel nu was. Soms moet je gewoon springen. Of stappen zetten. (hee dat is een ontdekking. ik beschouw het als springen: ik kan een beetje alles of niets zijn soms, misschien helpt het om een stap te zetten in plaats van springen, ga ik eens over nadenken….eh….dingesen,,iets anders dan nadenken in ieder geval)
ik ben nu wel heel nieuwsgierig gemaakt, trouwens
Als ik meer nieuws heb, zal ik het hier onmiddelijk melden hoor. 🙂 Mijn vader houdt mijn Facebookpagina al in de gaten omdat hij vermoedt dat het daar eerder staat dan dat hij het hoort van me. Maar dat is natuurlijk helemaal niet zo.
Over die sprong – inderdaad, soms is een stap ook gewoon fijn. Zoals iedere dag gaan bloggen of iedere dag gaan schrijven. Te beginnen met 1 dag natuurlijk! Dat is een stap…
Wakker worden en dan zo’n blog lezen… Tjee… Dankjewel dat ik jou mocht inspireren. Zoals we van de week tegen elkaar zeiden: ‘We lijken wel op elkaar’. Dus Ga ervoor en leef je droom! Je kan het!!! En dan kan je achteraf nooit zeggen: Had ik het maar geprobeerd 🙂
PS Dat inspireren is wederzijds. Het is heel fijn om mensen zoals jij te mogen kennen!
Nu maak je me nieuwsgierig, ik bel je snel even!
Ennuh, die test klopt bij mij ook aardig, ik heb ‘m ook al een paar keer tijdens mijn werkzame leven mogen maken..
😉 Ik geloof toch dat ik vorige keer (bij een echte, uitgebreide test, ik een letter anders had. Ik ga het eens opzoeken.