Het is 4 juli. Op 4 juli mis ik de VS het meeste van alle dagen in het jaar dat ik de VS mis.
Op 3 juli gingen we altijd vuurwerk kijken op het strand. Omdat ons stadje direct naast Chicago lag en niet kon of wilde concurreren, staken de gezamenlijke gemeentes aan onze kant van het meer samen vuurwerk af. Vanaf een groot peloton in het meer, voor de kust.
Wij zaten dus op 3 juli de hele middag en avond op het strand, te wachten tot het donker was. Stiekem wijn en bier in colaflessen mee (alcohol was verboden op het strand). Wachten op zonsondergang en het vuurwerk.
Het was TE GEK.
En op 4 juli gingen we om een uur of 11:00 richting vrienden die ieder jaar een BBQ organiseren, voorafgaand aan de grote optocht. Ze hadden dan hun kleedjes en stoeltjes al twee dagen langs de hoofdstraat liggen, net als iedereen.
M., de gastheer, serveerde altijd verbrande hotdogs. Ieder jaar opnieuw. Te veel biertjes + bbq is een funeste combinatie.
En daarna gingen we langs de straat zitten. De optocht kijken. Zwaaien naar vrienden en bekenden die meeliepen met de lokale bibliotheek of het sportteam van de lokale middelbare school. Zwaaien naar politici in open auto’s en oe-en en ah-en als de lokale gymnasten hun stunts deden.
Als we mazzel hadden, konden we daardoor direct door naar de BBQ van andere vrienden. En anders zaten we in onze achtertuin, te genieten.
Als de zon onderging, hoorde je het geluid van duizenden cicadas. En rook het overal naar houtvuur.
Ahhh.
Happy 4th of July!
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Geef een reactie