Dit blog heeft een aantal mogelijke problemen. Blogproblemen.
Ik ga je even voor.
1 Bloggen kost me tijd. Kostbare tijd.
Meerdere mensen hebben me de afgelopen gewezen op het feit dat ik de tijd die ik besteed aan bloggen ook zou kunnen besteden aan andere dingen.
Dat deed me even stilvallen. Ze hebben natuurlijk gelijk. Hoe je je tijd gebruikt, is grotendeels een keuze.
Ik las in de bijlage van het FD, die we nog een paar dagen ontvangen, een interview met de baas van de designafdeling van een grote autofabrikant. Hij werkt keihard. 12 uur per dag. Hij gaat van vergadering naar afspraak naar vergadering. Hij kon dat, zei hij. Het was nooit een probleem geweest. Hij was gewoon heel efficiënt.
Ja, dacht ik bij mezelf, maar ja. Heeft hij nog tijd voor creativiteit? Voor leuke dingen? Is dat ook niet belangrijk, wil je goed zijn in je baan? Wat doet die man voor de lol? Om op te laden? Voor de ontspanning?
Bloggen is niet heel anders dan iedere avond even een half uur een boek lezen, of gitaar tokkelen, of TV kijken. Het enige verschil is dat jij weet waar ik mijn tijd aan besteed heb en ik niet weet waar jij jou tijd aan hebt besteed.
Mijn blog is belangrijk voor me: het maakt me gelukkig. Dat is tijd waard.
2 Ik weet niet wie dit blog leest.
Ik weet niet wie jij bent. Dat is lastig. Of eigenlijk ook niet. Nou goed, soms wel.
…
Ik weet niet of het uitmaakt.
Als ik wist, wie jij was, ging ik me aanpassen en dat zou zonde zijn. Dan krijg je weer hele andere blogproblemen. In mijn hoofd gonzen wel een aantal namen, als ik schrijf, van mensen waarvan ik weet dat de kans bestaat dat ze me lezen. Maar dat mag me niet beïnvloeden. Dan is de magie verdwenen.
In de eLearning cursus die ik opnam gisteren, bloggen voor corporate bloggers, vertel ik hoe belangrijk het is om te weten wie je ideale lezer is.
Maar voor mij ligt het subtieler. En makkelijker dan voor mijn cursisten.
Want het feit dat je dit leest, maakt jou mijn ideale lezer.
Dat heeft ook te maken met probleem 3:
3 Ik blog zonder doel.
Dit blog heeft geen doel. Anders dan dat het me gelukkig maakt. Als het anderen ook eventjes kan raken, is mijn geluk nog groter. Maar er zijn dagen dat weinig mensen lezen wat ik schrijf.
En dat is OK.
Het geluk van bloggen zit in de reis er naar toe, het bloggen zelf, niet in de bestemming.
Ik zou doelgerichter kunnen zijn. Als ik doelgerichter was, commerciëler, kon ik je misschien iets verkopen. Nee, dat kon ik zeker. Is mijn vak toch, marketing? Ik kon je vast ergens van overtuigen.
Dit blog zou gelakt, opgewreven en gepolijst kunnen worden met als doel iets te verdienen.
Maar dan zou ik er niet langer gelukkig van worden. Dan was het niet langer mijn half uurtje gitaar tokkelen of TV kijken.
Waarom blog ik eigenlijk?
Het is goed om af en toe kritisch te kijken naar wat je doet. Om je af te vragen waarom je dingen doet. Of ze je gelukkig maken. Of ze anderen gelukkig maken.
Of je iets bijdraagt aan de wereld. Of je je tijd besteedt op een manier die je goed doet. Welke keuzes je maakt en of dat de juiste zijn.
Ik had de vraag van anderen, van mensen buiten mijn blog- en social media wereldje, nodig om te kunnen verwoorden waarom ik blog.
Ik denk dat ik het antwoord heb op mijn blogproblemen.
Ik ben niet efficiënt. Maar wel heel goed in wat ik doe. En om goed te zijn in wat ik doe, heb ik de ruimte nodig voor creativiteit en overpeinzing.
Mijn blog geeft me een manier om gestructureerd ongestructureerd te zijn. Om te zorgen dat ik iedere dag mijn gedachten orden. Dat ik mijn creativiteit blijf aanboren en zo te zorgen dat de bron nooit droog valt.
Het is eigenlijk geen probleem, mijn blog.
Het is een oplossing.
- Is bloggen werk? - 10 maart 2023
- Afronden is een gek proces - 31 januari 2023
- Blog het proces - 20 januari 2023
Wauw! Mooi geschreven!
Dankjewel!
Mooi om te lezen! Ik blog inderdaad ook alleen omdat het mij gelukkig maakt en ik het soms fijn vind om mijn gedachten te ordenen.
Ja precies, ik ook! Ik heb het nodig. Het is een beetje een verslaving!
Hoe herkenbaar! Gewoon doorgaan, ook ik kom af en toe stiekem langs
Ik herken heel veel in jouw tweets over bloggen tijdens #blogpraat. Dan weet ik weer dat we er hetzelfde inzitten. Grappig, he?
Jouw blog maakt mij gelukkig. Dat is het lezen waard.
<3
PS jouw blog mij ook!
Fijn.
Ik blijf je lezen. Ik zal het stiekym doen, om de spanning er in te houden 😉
Ik had jouw naam en die van Peter en Marloes er eerst in staan. Bij de lezer die ik voor ogen heb. Maar dat vond ik zo, nou ja, arrogant of zo, zo onbescheiden, heb ik het er uitgehaald! Stom he. Pfff.