Gisteren stond ik voor het eerst voor een Social Media Club publiek te praten. Nog nooit gedaan. En dat is toch anders dan anders. Want met al die social media fanaten moet je harder werken.
Dus je hoopt maar dat het goed gaat.
Maar dat was het geval. Ik kreeg gisteren en vandaag tweets, emails, Facebookberichten, nieuwsbriefinschrijvingen en LinkedIn-verzoeken.
En dat is te gek.
Want vaak sta ik voor een publiek dat wat minder met social media bezig is. Of geef ik een in-company training of sessie, waar de plannen en ideeën vertrouwelijk zijn. En dan heb je dat toch wat minder, zeg maar, die publiekelijke feedback.
Daar doe je het niet voor, natuurlijk. Niemand is je een bedankje verschuldigd. Want je doet het omdat je een overtuiging hebt, omdat je kennis te delen hebt, omdat je wil helpen. Maar het is wel heel fijn.
Maar wat doe je met die feedback?
In een privé-gespekje via LinkedIn-berichten kreeg ik vandaag (heel liefdevol) op mijn kop.
Van iemand die ik niet eens gesproken had, gisteren. Dat ik te bescheiden was.
Ze bedoelde denk ik dat ik al die complimenten niet retweette, zoals mensen vaak doen na zo’n avond en met zoveel enthousiaste reacties.
Daar heeft ze gelijk in natuurlijk, dat ik dat niet doe, en dat ik dat niet doe uit bescheidenheid.
Bescheidenheid is een dingetje.
Heb ik al eens over geschreven, ja. En nog eens. En nog eens. Eh, hier ook geloof ik.
Maar ik doe het ook niet omdat ik het altijd een beetje stom vindt. Tuurlijk, het werkt, het overtuigt. Het is menselijk om er in te trappen en onbewust onze mening over iemand te veranderen, ten positieve. Meneer Cialdini had gelijk met zijn ‘social proof’.
Maar toch. Het staat me vaak tegen, bij anderen.
Nederlandse ‘doe-maar-normaal’? Valse bescheidenheid? Jaloezie? Geen idee.
Aan de andere kant: je mag best genieten van complimenten. Ze in ontvangst nemen. Zonder ‘ach, het stelt niets voor’. Gewoon.
Basking in the glory like a boss.
Daarom (en omdat mijn moeder en schoonmoeder meelezen en dit denk ik net zo leuk vinden als ik), hieronder een kleine greep.
(LinkedIn) Wat een powervrouw! De energie spatte gisteravond van het podium. Erg dynamisch!
Wat is het verhaal van @Elja1op1 heerlijk fris en vrij. Inspirerend! #smc055
— Saskia | KidsErOpUit (@KidsErOpUit) April 11, 2016
#waanzinnig verhaal @smc055 van @Elja1op1 Als je nu nog geen idee hebt voor een blog word je nooit meer blogger #smc055
— Mans Rademaker (@mansfilmt) April 11, 2016
Praatwaterval @Elja1op1 over Bloggen! Super inspirerend en er is zelfs een prijs te winnen #smc055
— Marij Wools (@MarijW) April 11, 2016
(email) … Niet alleen een bult nuttige informatie, maar ook op een leuke manier gebracht. In mijn ogen een erg goede spreker…
Goede presentatie gehad van @elja1 over bloggen op #smc055. Leuke spreekster, goed verhaal. Aanrader!
— Hanneke (@gerHannimo) April 11, 2016
Dank aan de vriendelijke compimentenverstrekkers.
You know who you are.
PS Wie zich afvraagt wat het geheim van het succes was, dat was simpel: een doosje Turkse snoepjes. Sssstttt.
Kleinigheidje uit Istanbul voor #smc055 morgen ? pic.twitter.com/YdV5E25CAm
— Elja Daae (@Elja1op1) April 10, 2016
- Be the leader - 8 februari 2025
- Opgeruimd - 7 februari 2025
- Lekker - 6 februari 2025
Super leuk dat je zoveel positieve reacties hebt gekregen!
Nou he? Dat doet een mens goed hoor!!
Inderdaad, je was een aanstekelijke spraakwaterval die de boodschap aantrekkelijk wist te verpakken. Ik was oprecht geïnspireerd door je presentatie en zit nu nog in dubio of ik iets met die inspiratie ga doen of m’n loopschoenen aantrek in de hoop dat het overwaait …
Hahaha! Hmmm. Kan het niet allebei???
Top!!
!!! :)))
:-).
Als het verdiend is mag het toch wel?
Ach, jij kent het, lastig probleem, die bescheidenheid en zo.