Om energie te vinden moet je eerst energie investeren

Dus hoewel ik graag vertel dat het allemaal een kwestie is van priori-teit, moet ik deze filosofie per vandaag modificeren. Het is ook een kwijt van prio-nergie. 

Tuurlijk, het kan, in je avonduren iets nieuws beginnen. GaryVee heeft gelijk: je kunt tussen 20:00 en 02:00 tijd besteden aan andere dingen dan je werk en gezin en de televisie (hier zijn video hierover).

Maar het is makkelijker gezegd dan gedaan, om die paar uur die je misschien over hebt op een dag te besteden aan iets nieuws.

Zorgtaken zijn daarin sowieso dingen die niet alleen tijd kosten, maar ook energie. Hoeft niet slecht te zijn. Veel van ons kiezen er bewust voor om voor anderen te zorgen. Voor partners, kinderen, ouders. Het is heel goed geïnvesteerde energie. Een waardig doel. Maar de hoeveelheid energie die je hebt is beperkt, net als je tijd.

Zorg kost energie. Sociale verplichtingen kosten soms meer energie dan ze opleveren (ook een belangrijke investering). En werk kost energie. Soms blijft er dan gewoon niet veel over.

En dat is een probleem.

Want als je merkt dat je geen energie meer hebt om je te ontwikkelen in je werk, moet je energie gaan investeren in de vraag “Waarom?”. Als je op een dood spoort zit, moet je energie gaan investeren in de vraag “Wat nu?”. Als je vroeger excited werkt van je werk en nu niet meer – terwijl je dat graag zou willen – is het tijd om je af te gaan vragen “Wat is er veranderd?”.

Je hebt energie nodig om dingen te veranderen of iets nieuws te beginnen. Zelfs het oriënteren op andere, nieuwe paden, kost energie.

Ik zat vandaag in de auto te denken over een oplossing. Want ik kom heel veel mensen tegen die in die situatie zitten: wat ze doen geeft ze geen energie, maar ze hebben niet de tijd, ruimte en energie om te bedenken waarom en wat dat betekent. Laat staan om te bedenken wat ze kunnen gaan doen.

Zelf ervaar ik een overload aan energie nu ik bezig ben met mijn nieuwe bedrijf. Af en toe een dipje, tuurlijk. Maar al 10 dagen lang heb ik ruimte en energie en laat ik dingen gebeuren.

Volgens mij is de oplossing om de ruimte te nemen.

Om jezelf die energie toe te staan is het belangrijk dat je even ruimte creëert. Want op die ene vrijdagochtend dat je niet werkt en de kinderen om 12:00 uit school moet halen, lukt het niet, is mijn ervaring.

Misschien kun je zorgen dat je een dagje helemaal niets hoeft. Dat je een hele dag weg kan of juist een hele dag thuis kan blijven, op momenten dat iedereen wél aan het werk is. Of dat je een dag kunt zorgen dat je met niemand rekening hoeft te houden en voor niemand hoeft te zorgen.

(ik kreeg tijdens de kerstvakantie veel private snaps – snapchat updates – van mensen die vol zaten met nieuwe ideeen. misschien ook omdat je tijdens de vakantie eindelijk even los bent van je werk en kunt nadenken?)

Ik weet wel dat het onmogelijk lijkt! Maar dat is het niet.

Lang geleden zag ik de tweets van Anna-Maria, die zichzelf een weekend in een hotel cadeau had gegeven om aan een project te werken. Geen kinderen, geen man. Alleen schrijven, tweeten, dat soort dingen.

Ik kende haar helemaal niet (ik volgde haar met bewondering van een afstandje) (ik bewonder haar nog steeds! maar met minder afstand ;)). Maar ik was zo jaloers. Een weekend lang met jezelf in een hotel. Geen gezin om mee bezig te zijn. Even gewoon focus op je eigen gedachten. Het leek me te gek.

Het leek een onhaalbare droom. Wie doet dat nou? Ik had notabene een baby van 6 maanden. Maar F. vond dat ik het direct moest doen. Ga gewoon! zei hij. Dus daar ging ik. Op vliegpunten en hotelpunten. Naar San Francisco. Eerlijk gezegd had ik het na 1 dag en 2 nachten al gehad, toen ik belde en hij met onze jongens op het bed aan het springen was en uit ontbijten ging.

Maar de vrijheid was ongelofelijk lekker. Ik ging naar een museum met mezelf. Ontbijten met mezelf. Wandelen met mezelf. Ideeën opschrijven met mezelf. Lezen met mezelf. Ik heb de notities nog, in Evernote. Het zijn aantekeningen van boeken die ik aan het lezen was dat weekend. Ze zijn door Evernote vernoemd naar de plek waar ik ze maakte. 🙂

Misschien hebben we dat allemaal wel eens nodig. Een dagje voor onszelf, geen zorgtaken, geen verplichtingen.

Ik denk dat heel veel mensen het zouden kunnen gebruiken, om te ontdekken waar hun energie nog wel ligt en wat ze daaraan kunnen doen.

Je moet energie investeren om de weg vrij te maken voor nieuwe energie.

En om energie te investeren moet je ruimte creëren voor jezelf om die energie, al is het maar heel even, te vinden.

Als je begrijpt wat ik bedoel…