Ik ben al een paar jaar ZZP-er.
Daarvoor was ik een ondernemer. Maar het kwam allemaal niet zo van de grond. Hoewel ik het serieus bedoelde. Meer een opmaat tot iets anders, achteraf.
Enfin. Inmiddels ben ik niet alleen meer ZZP-er, maar ook mede-eigenaar van een bedrijf. Een bedrijf met klanten. Niet een paar, nee, honderden. Duizenden, als het goed is, in te toekomst. Dat is andere koek.
Ik zit soms uitgeput op de bank of aan tafel en roep dan tegen F.: het is echt heel anders hoor, dat ondernemen! En dan vraag ik me weer af wat er nou zo anders is. Ik dacht tenslotte altijd al dat ik een ondernemer was, als ZZP-er zijnde. Maar dit is toch wel heel anders.
10 verschillen die ik ervaar tussen het ZZP-er zijn en het ondernemer zijn.
1. Meer klanten
Als ZZP-er had ik een paar klanten. Soms niet eens tegelijk. Nu heb ik er honderden. En de potentiële klantengroep bestaat uit tienduizenden, honderdduizenden mensen waar die eerst uit een paar honderd bestond. Of een paar duizend misschien.
2. Minder persoon (-lijk)
Ik ben niet langer een persoon met persoonlijke klantrelaties. Het voelt wel heel persoonlijk, maar mensen die onze producten kopen, kennen mij niet. Het is wel ons streven om onszelf als personen een gezicht te geven binnen die relatie met klanten, alles is daarop ingesteld. Maar in principe komt er geen ‘echt’ contact aan te pas, geen mogelijkheid om elkaar te leren kennen.
3. Meer merk
Ik wilde nooit een merk zijn, als persoon. Het voelde altijd raar om ‘een merk’ te moeten zijn om mijn diensten (mezelf) te verkopen. Zelfs het feit dat mijn blog op een domein staat met mijn eigen naam, vond ik eigenlik geen handige keuze. Voor je het weet ben je een merk. Ik heb me er altijd tegen verzet. En inderdaad: ik vind het fijn dat het merk en het werk niet van mijn persoon afhangen.
4. Meer producten
Als ZZP-er heb ik 1 product: mezelf. Mijn kennis + mijn ervaring + mijn persoonlijkheid + mijn aanpak. Ik! Ik kan die in vormen gieten (advies per uur, workshop, advies per traject, advies voor een specifieke doelgroep, etc.). Maar het blijft 1 product.
Als bedrijf bied ik een reeks aan producten. En al die producten hebben weer eigen doelgroepen, eigen betrokkenen. Voor ieder product heb ik anderen nodig, geen enkel product wordt gemaakt met alleen het ingrediënt Elja.
5. Meer organisatie
Vroeger was ik alleen. Ik werkte wel met meerdere mensen, maar uiteindelijk organiseerde ik mijn eigen werk, wanneer ik het wilde, hoe ik het wilde.
Dat kan niet meer. Er zijn zoveel processen, zoveel betrokkenen, zoveel klanten. Heel veel mensen moeten op ieder moment kunnen zien wat er gebeurt, zowel op strategisch als op operationeel niveau.
Ik geef toe dat ik daar nog wel wat verbeterpuntjes bij mezelf ontdek. Tot nu toe zaten de plannen en actiepunten gewoon in mijn hoofd of in mijn files. Maar nu moet ik duidelijk zijn over wat er moet gebeuren, wat ik doe, wat anderen doen, planning. Dat is tegelijkertijd ook het fijne: meer mensen maken zich druk om iets.
Ik vind het helemaal niet leuk, in mijn eentje werken. Dus het komt goed uit. 🙂
6. Meer team
Ik hoef het niet meer allemaal alleen te doen. Er is een team met mensen die stuk voor stuk heel veel weten over heel veel dingen. Over techniek, marketing, operatie, copy, ehm, techniek dus, … 🙂 etc. etc. Oh en strategie. Zoveel mensen om mee te denken over dingen. Dat is misschien nog het leukste van alles. Dat het nu SAMEN is.
7. Meer in de winkel
Ik werkte vroeger met name achter de schermen. Ik had met name interne contacten. Ik vond dat wel prima. Ik had (en heb) er geen behoefte aan dat de rest van de wereld wist wat ik allemaal deed. Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik van de daken moest schreeuwen wat ik deed, achter die schermen.
Nu ben ik een stuk zichtbaarder. Ik sta, zoals *iemand* zei, eigenlijk altijd ‘in de winkel’. Achter de toonbank. Ik heb continu contact met mijn klanten en mijn doelgroep. Dat is even wennen, dat je zo zichtbaar bent. Ik vind het heel leuk. Maar het geeft een heel andere dynamiek. Meer onrust. Je bent continu zichtbaar en je faalt en slaagt en plein public.
8. Meer OS!M’s
Het leven als ZZP-er is spannend. Je moet continu zorgen dat je voldoende klanten hebt, ook al heb je er soms maar een paar nodig om van te kunnen leven. Dat is ook kwetsbaar. Dus je moet niet vergeten aan marketing te doen etc. Er zijn momenten die heel spannend zijn.
Maar toch haalt het het niet bij de Oh Shit! Moments (OS!M’s) die ik voel in mijn nieuwe bedrijf. Minimaal twee keer per week denk ik “Oh SHIT! Arggghhh!”. Heel veel dingen zijn heel spannend. De belangen zijn groter, alles is veel publieker dus het afbreukrisico is groter. Ik heb veel meer klanten die ook nog eens super online savvy zijn dus als ze iets bevalt of juist niet, roepen ze het op social media.
Ik moet meer investeren, meer geld maar vooral meer uren.
Ik haat die OS!M’s. Ik houd niet van stress. Maar… Ik merk ook dat ze me scherp houden. Dat ze me continu laten nadenken over wat ik doe. Dat ik blijf afwegen of wat ik doe verstandig is. Ze maken dat ik blijf bijsturen, met collega’s. Blijf evalueren. Blijf verbeteren.
[Meer over OS!M’s hieronder in de video van Steve Farber]
[Ken je dat gevoel? Volgens Steven is het een teken dat je iets kunt gaan bereiken. Dat je op de goede weg bent. Dat je probeert dingen in beweging te krijgen.]
9. Meer investeren
Als ZZP-er werden mijn uren grotendeels betaald. Nu niet. Nu krijg ik betaald als ik voldoende omzet weet te halen en voldoende winst. Ik moet dus vooruit betalen, vooraf investeren. Hoe meer je investeert, hoe meer je invested bent, maar hoe belangrijker ook dat je er een succes van maakt.
Natuurlijk maakte ik als ZZP-er ook uren die niet betaald werden, maar het principe van mijn werk was toch dat een stuk van mijn uren letterlijk iets opleverde. Een heel ander principe.
10. Voldoening
Ik geef het toe: ik vind dit ook heel leuk. Minstens net zo leuk als ZZP-er zijn. Wat me aanspreekt is niet alleen dat je met meerdere mensen aan iets bouwt, maar ook dat je überhaupt aan iets bouwt! Als ZZP-er kan ik uiteindelijk niet echt groeien. Tuurlijk, het idee van ‘passive income‘ en ‘informatieproducten‘ is aantrekkelijk. Maar het is toch meer van hetzelfde, voor mijn gevoel. Je kunt maar zoveel doen, in je eentje.
Samen is dat anders: alles is mogelijk. Vooral met een geweldig team van collega’s. En kunnen groeien, ambities hebben, geeft ook voldoening.
Niet dat het niet lekker is om tegelijkertijd je ZZP-ige zelf te zijn, af en toe…!
- Yogamatje - 20 mei 2023
- Aiiiiiiiiiii - 11 mei 2023
- Anoniem bloggen bestaat straks niet meer echt - 3 april 2023
interessant!
Thanks Aleid! Wel heel anders dan loondienst hoor, het is echt een reis geweest en nog steeds iedere dag.
Mooi uit elkaar geplozen en in elkaar gewoven!
helder!
Dankjewel Caro 🙂