Er stond in een facebookgroep waar ik lid van ben een hartekreet. Van een Amerikaanse, verloofd met een Turk, geen baan, geen werkvergunning en vol twijfels over haar leven in Turkije, zo zonder baan. Ze had geprobeerd om als lerares aan de slag te gaan (een voor de hand liggende keuze hier, voor vrouwen die Engels spreken) maar het was niet gelukt en als ze eerlijk was, was ze er ook niet het type voor. Ik schreef een lang antwoord. Het was iemand die ik verder helemaal niet ken, maar ik herkende haar worsteling en haar noodkreet. Ik heb ook in die situatie gezeten. Het is niet …
Een ochtendje kilims
Ik dacht gisterochtend: ik ga er lekker op uit met mijn camera. Ik heb het verdiend. Het is tijd dat ik gewoon even NIET achter een computer zit. Dus ik heb de kinderen de deur uitgewerkt, mijn camera gepakt en ben naar Ortaköy gelopen. Maar ja, het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Dus toen ik naar hartelust foto's had genomen en in mijn favoriete plekje (helemaal bovenin de Starbucks Ortaköy) een kopje koffie had gedronken en mijn hele instagramfeed had doorgenomen, toen dacht ik: ik ga *even* langs bij mijn favoriete winkel in Ortaköy Istanbul. Die is namelijk in Ortaköy. Drie …
Ik ging naar Ortaköy om de brug te zien
Ik ging naar Ortaköy om de brug te zien. Een mens moet ook eens kunnen kijken. Je kunt wel werken tot je neer valt! Maar leven moet op Leven lijken. (Daarom) Ging ik naar Ortaköy om de brug te zien. Een mens moet foto's kunnen maken. Een blijvende herinnering: Het leven moet naar Leven smaken. Ik ging naar Ortaköy om de brug te zien. Een mens moet dingen kunnen laten beklijven! Een beetje kijken, daar krijg je Inzicht van. Het leven moet wel Leven blijven. …
Continue Reading overIk ging naar Ortaköy om de brug te zien →
Rauw of gefilterd? Voor jezelf of voor een ander?
Hard werken hoor, dat ploggen. Je moet de hele tijd bedenken welke foto je gaat nemen, dát je een foto gaat nemen, wat je er dan bij gaat zeggen, dan moet alles nog in je blog worden gestopt, tekstje er bij. Pfff. Het lastigste vind ik nog wel dat je de hele dag zo met jezelf bezig bent. Dat vergt focus op jezelf en in mijn geval lukte dat niet omdat ik zo moest focussen op werk. In de basis vroeg ik me af wat het verschil nou is met instagram. Want dat is ook een soort plog. Maar ik ben tot de conclusie gekomen dat ploggen rauwer is en op een bepaalde manier meer op jezelf gericht …
Continue Reading overRauw of gefilterd? Voor jezelf of voor een ander? →
Ploggen? Ik kan dat. (niet)
Ik wil ook een plog. Maar ik zit 14 van de 15 dagen gewoon saai achter mijn PC de hele dag. Ik heb niet eens een reis te maken. Alleen naar het hek van de compound en terug. Dat is lang niet zo exotisch als jullie denken. Ook al woon je dan in Istanboel. Maar goed, ik wil het wel proberen! [denk hier een plaatje van wakker worden en drie kleine jongetjes uit bed krijgen] [hier een plaatje van een klein jongetje met een nat bed die in mijn bed moet worden gelegd om warm te worden] [hier een plaatje van kleren zoeken voor eerder genoemde jongetjes en aankleden etc.] [hier een plaatje van de …
Ervaring = tijd & fouten & successen
De afgelopen week was ik bezig met een systeem. Ik probeerde het onder de knie te krijgen. Er waren heel wat dingetjes die ik eerst niet begreep. De eerste keer inloggen was een beetje als op het randje van de afgrond staan met als enige optie: springen. In de woestijn staan met zo'n paal met bordjes die alle kanten uitwijzen zonder dat je zichtbare wegen ziet in die richtingen. Ergens in de verte zijn mogelijke bestemmingen, maar hoe kom je er? Lastig. Maar omdat ik met vergelijkbare systemen heb gewerkt, kon ik oplossingen bedenken. En had ik het vertrouwen dat het goed zou komen …