Ik moest vandaag een pakketje versturen. Het probleem was dat ik niet wist waar het postkantoor zat. En of ze daar pakketjes versturen (antwoord: nee).
Vandaag was de derde keer in mijn leven dat ik in een vreemd land moest uitzoeken waar mijn lokale postkantoor is, en hoe je nu een pakketje verzendt (c.q. ophaalt).
Het was toch weer even spannend. Vooral omdat ik nog geen 5 woorden Turks spreek. En veel Turken nog geen 5 woorden Engels.
Ik concludeerde dat er best wat lessen zijn te verbinden, of conclusies, aan deze situatie. En, dacht ik, zou je niet kunnen zeggen dat dit geldt voor nieuwe situaties? Nieuwe banen? Nieuwe projecten? Verhuizingen? Grote veranderingen?
1. De eerste stap is het belangrijkst
Ik wist natuurlijk al een tijd dat ik op zoek en op weg moest naar dat stomme postkantoor. Ik had al heel lang postzegels nodig (mijn zoontje heeft een kaart aan een vriendje in Amerika geschreven: ‘I would like to see you again’. POSTZEGEL GRAAG!). En ik zou al heel lang iets opsturen aan iemand.
Maar ik bleef maar uitstellen. Ik wist gewoon niet waar het zat, het postkantoor, en het is zo’n gedoe. In het Turks uitleggen wat je wilt.
De eerste stap op weg naar iets nieuws vind ik altijd eng. Je weet dat het je tijd gaat kosten. Energie. Dat je misschien fouten gaat maken. Dat er dingen misschien mis gaan. Je weet, kortom, niet zeker of je succes zult hebben.
Ik wilde al bijna weer lekker achter de computer gaan zitten, na de lunch. Lekker veilig. Sterker nog, ik was al weer op weg naar boven. Ik dacht ‘ik doe het later wel’.
Maar toen realiseerde ik me dat ik het gewoon moest doen. NU!
De eerste stap is het moeilijkst, en het belangrijkst.
2. Wat nu nieuw en onbekend is, is straks gewoon
De eerste stap kost moeite. Bij mij althans.
Maar nu ik voor de derde keer het postkantoor zocht wist ik: uiteindelijk vind je het. En uiteindelijk leer je Turks. En dan denk je terug aan deze dag, en moet je lachen bij het idee dat je toen niet wist waar je naar toe moest, en geen woord Turks sprak! En toch een pakketje hebt weten te verzenden.
Al die energie die je besteedt aan het nemen van stappen, of ze nou de goede kant op gaan of niet, die dragen bij aan ervaring. Wat je nu niet weet, weet je straks wel.
(dat zeg ik dan tegen mezelf) (helpt)
3. Ook mislukkingen zijn ervaring
Dat ik al twee keer eerder probeerde in een vreemde omgeving iets dergelijks te regelen helpt wel, natuurlijk. Ik weet uit ervaring dat alle acties die ik onderneem om bij dat postkantoor te komen, bijdragen aan mijn ervaring. Zeg maar.
Het vinden van mijn lokale postkantoor in Hongarije was geen peuleschil. En toen ontdekken bij welk loket ik moest zijn voor het ophalen van een pakketje, en bij welk venster ik iets op kon sturen, en wat ik daarvoor bij me moest hebben, dat duurde ook even. Maar toen wist ik het wel. Dat helpt ook weer als je officiële papieren moet regelen en zo. En die ervaring hielp weer bij de papierwinkel in de VS. En die hielp weer bij de papierenprocedure in Turkije. Etc., etc., etc.
Vandaag was het het postkantoor. Vorige maand een nieuwe dokter voor de kinderen. Vorig weekend een winkel met televisiekabel. En volgende keer weer iets anders. Het wordt steeds makkelijker.
4. Je kunt je altijd redden
Wat het ook is, waar het ook is: je kunt het.
5. Zoek hulp
Ik ben vandaag gehulpen door een heleboel mensen. Zonder hen was het niet gelukt om postzegels te kopen en een pakket te verzenden. Ik kreeg hulp van:
- De portier bij het hotel die me in het Engels de weg wees (maar die ik niet goed begreep);
- De dame op straat die me in het Turks de weg wees toen ik dacht dat ik de instructies van de portier niet had begrepen;
- De postbeambte achter de balie van het postkantoor die Engels sprak. En wel postzegels had maar geen pakjes verstuurt;
- De klant voor de balie van het postkantoor die nog beter Engels sprak dan de mevrouw achter de balie; en
- De drie dames achter de balie bij de Turkse FEDex. Waar ze wél pakjes versturen!
Conclusie: ga niet ten koste van alles, of uit verlegenheid, of uit trots, alles in je eentje proberen op te lossen.
Ook hier geldt: tegen mezelf praten helpt.
Verder
Ik zou nog wel 5 conclusies kunnen verzinnen, denk ik. De belangrijkste is dat het allemaal wel veel energie kost, nieuwe dingen ontdekken en/of beginnen. Dus: op tijd naar bed. Bij deze.
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Lia zegt
#Trotsopjou #blijmethetpakketje #binnen1daginNL #prachtigespullen
Elja Daae zegt
🙂 jeujjjj… nu eens kijken wat er gebeurt. 1+1=100 (L+E=100)? 🙂
Jacob Jan Voerman zegt
🙂
Sluit haarfijn aan bij je vorige post over sappen zetten.
Je bent gewoon je boek aan het schrijven, op je bog!