#SOBcon. De conferentie waar ik vorige week was. Voor de derde keer. Ik had niet gedacht dat ik terug zou blijven komen, eerlijk gezegd. Het is best wel een beetje een in-crowd gebeuren geweest in het verleden en dat stond me tegen.
Maar ik haal er altijd zoveel uit. Zoveel dat het ticket en de hotelkosten en de vliegtickets me het waard waren. Toegegeven, het helpt dat ik daardoor kostbare uren heb door kunnen brengen met mensen waar ik van hou. Vrienden uit mijn oude buurt en vriendin @jeanniecw. Zonder haar zou het niet hetzelfde zijn…(thanks Jeannie!).
Hier zijn mijn meer persoonlijke take-aways.
1. Bescheidenheid is een valkuil maar betekent niet dat je geen vertrouwen hebt
Ik ben te bescheiden als het gaat om mezelf verkopen. Mijn prachtige en nuttige boek viel de managementboek.nl top 100 uit deze week. Mijn collega’s stoomden veel harder door dan ik in die top 100. Ik weet dat die top 100 niet zo veel zegt als het lijkt en dat het zeker niet betekent dat je 1000-en boeken verkoopt (helaas). Maar toch. Mijn ego zei ‘Au!’. Herhaaldelijk.
Vrienden en bekenden op SOBcon zeiden: waarom promoot je dat boek niet meer? En ik realiseerde me dat ik de hashtag #blogpraat nog nooit in 1 tweet had gebruikt met de link naar mijn boek. Drie jaar investeren aan een community maar niet je eigen, zeer relevante, boek willen promoten in diezelfde community.
Het is de ultieme (valse) bescheidenheid. Terwijl ik niet bescheiden bén. Of niet trots op wat ik doe en kan.
2. Doelloos?
Je purpose, wat is je doel, waarom ben je hier, wat wil je bereiken… de standaardvraag tijdens SOBcon waar ik standaard geen antwoord op heb. @beckymccray, nog iemand die me na staat, vroeg deelnemers aan de start van de conferentie op hun werkboek (ja! WERK-boek!) te schrijven wat ze wilden bereiken.
Ik wist het niet. Ik ben nog nooit aan SOBcon begonnen met een duidelijk doel.
Ik denk dat je er meer uithaalt als je wel een doel hebt. Misschien.
3. Doelloos maar niet zinloos
Ik ben dan misschien doelloos, ik ben niet ZIN-loos. Ik weet wat ik doe. Ik weet wat ik bereik. Ik voel me goed bij wat ik doe en over het algemeen voelen anderen mensen zich goed bij wat ik doe. Ik help mensen. Ik steun mensen. Ik gun mensen dingen.
Bloggen kwam als een enorme Ding mijn leven binnen. Of liever, het kwam klein binnen en is nu GROOT. En, blijkt, bij alles wat ik doe rondom blogs en bloggen ben ik bezig om anderen te helpen dingen te doen.
Anderen Helpen Dingen te Doen.
Dat is niet zinloos. Eigenlijk ook niet doelloos. Het is meer onbewust doelgericht.
4. Jezelf zijn levert je veel alles op
Ik ben mezelf, en dat levert veel op. Ik volg mijn passies, mijn hart, mijn ideeen, mijn gevoel. Soms werkt het niet, meestal werkt het wel. Ik geef en deel en geniet van wat ik doe en wat ik kan betekenen voor anderen en voor mezelf.
Jezelf zijn levert heel veel op. Veel meer dan NIEt jezelf zijn. Veel meer dan proberen iets te zijn waarvan je denkt dat anderen vindt dat je het moet zijn.
Mezelf zijn heeft me alles gebracht. Door mezelf te zijn zat ik tijdens SOBcon aan tafel met prachtige mensen, deelde ik ideeen, had ik impact waar ik dat belangrijk vond, en bracht ik mezelf verder.
Ik sprak mensen die ultracommercieel zijn en heel veel geld verdienen in een business die vrijwel 1 op 1 te vergelijken is met de mijne/onze. Maar wat zij doen is niet voor mij. Ik ben blij dat ik mezelf mag zijn en dat mezelf zijn juist als krachtig wordt ervaren door de mensen met wie ik (zakelijk) in aanraking kom. En dat ik werk voor een bedrijf dat altijd en overal zichzelf blijft. We doen het op onze manier, ik doe het op mijn manier. En dat is OK.
Dat betekent ook dat het OK is om geen duidelijk doel te hebben. Geen mission statement met duidelijke pay-off te hebben. Geen doel is ook een doel, zei iemand tegen me. Er is ook zoiets als een innerlijke drive die je brengt waar je moet en wilt zijn.
5. Blijf meebewegen
Veranderen en meebewegen is belangrijk om te kunnen overleven. Overleven is dat je geld blijft verdienen om jezelf en je geliefden een goed en gezond en veilig leven te kunnen bieden. Willen we allemaal toch?
Dit geldt zowel voor onszelf, als onze kennis, als onze business modellen, onze contacten. Verandering is moeilijk (tell me about it) maar ook leuk en spannend en je groeit er door.
6. Elja zoekt een Elja
Iedere SOBcon zie ik bij de mensen met wie ik praat een lichtje aangaan, besef doorbreken, energie ontstaan. Ik kan dat goed, voor anderen. Zien waar hun kracht ligt, zien welke richting ze uit zouden kunnen, complimenteren, motiveren, feedback geven, inspireren, gunnen van succes.
Ik kan het alleen niet zo goed voor mezelf. Iedere SOBcon komt er een moment dat ik denk: ik wou dat iemand die rol van Elja speelde voor mij. Someone who can be your you for you, zoals Becky dat mooi zei.
Ik zou ook in mijn dagelijkse werk heel goed een Elja kunnen gebruiken. Snap je? Iemand buiten mezelf die doet bij en voor mij wat ik bij en voor anderen doe. Die de lijn ziet in mijn bezigheden. Die me er op wijst dat ik wel degelijk ‘purpose’ heb (Becky was zo aardig om even mijn spiegel te zijn. Dat deed ze geweldig. Ze maakt in 10 minuten helder waar ik zelf niet op kwam).
Ik ga die Elja vinden, binnenkort. Zeker weten. En dan gaan er mooie dingen gebeuren. Want hoeveel een mens ook alleen kan: deze mens kan meer met anderen.
7. Vriendschap overleeft
Ik was best nieuwsgierig of mijn vriendschappen met P, L, C en J nog hetzelfde zouden zijn. P heb ik niet 1 keer gesproken in 10 maanden. Alleen in de email. L heb ik twee keer gesproken, en af en toe in de chat en de email en op Facebook. C en J zitten ook niet op Facebook dus dat bleef ook bij een paar keer email. En C spreek ik iedere paar weken, dat wel, die is meer van de telefoongeneratie.
Het maakt niets uit. Ik ben zo diep verbonden met deze mensen dat het niets uitmaakt. Ik heb genoten van iedere minuut in hun buurt. Toen J. mijn favoriete koffietent binnenliep, voelde alsof het gisteren was dat ik hem daar de laatste keer zag.
Echt vriendschap, relaties met mensen met wie je je diep verbonden voelt, overleven afstand in zowel tijd als kilometers.
8. Dus.
Dus. Het leven is mooi. Het is vol verandering en inzichten en groei en soms pijn en verdriet maar vooral hopelijk veel vreugde en genieten.
PS Hier de link naar mijn artikel op Frankwatching over SOBcon en hier de link naar Kitty Killian’s verslag.
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Kitty Kilian zegt
Als ik jou was zou ik gaan skypen met nog een paar mensen als Becky. Om op nieuwe ideeen te komen. De Amerikanen kijken ook alweer heel anders naar content marketing dan wij.
Elja Daae zegt
Ja dat zou leuk zijn he? Ik weet dat Becky dat met een paar mensen doet. Wie weet! Maar een maatje in NL zou ook niet gek zijn 🙂