Gisteren legde ik op dit blog uit dat ik op zoek ben naar een bedrijfsnaam. Ik noemde het: geef me een naam. Ik had het eigenlijk moeten noemen: help me een naam te verzinnen! Maar daar dacht ik helemaal niet aan. Ik bedoelde het niet eens als hulpvraag.
Maar zo vatten jullie het wel op.
Dus kreeg ik vrijwel direct een DM van mijn twitter- en #blogpraatvriend Raymond. Met een superleuke naam en een slimme suggestie. Waardoor ik dacht: aha…dat kan ook! DANK RAYMOND.
En vanochtend kreeg ik een appje kreeg van mijn twitter- en fotografievriendin Caro waarin ze me zei dat ik misschien eens met iemand moest gaan brainstormen. Omdat – zo vermoedde ze – ik misschien te veel mijn eigen criticaster zou zijn. En dat zij daarbij zou kunnen helpen. Of iemand anders. Maar dat dat een goed idee was. DANK CARO.
(Ray & Caro staan allebei op de foto hierboven)
Toen belde Cor. Die ik ooit leerde kennen via zijn blog. En hij mij via het mijne. Cor zei: pak maar een papier en een pen. En vervolgens ging hij me uitleggen wat hij bedacht had. En hij kwam uit op een naam die ik zelf ooit als tweede van een lange, lange lijst had opgeschreven maar had afgekeurd. Omdat Caro gelijk heeft. 🙂
Cor is een expert in creativiteit en een voormalige namenbedenker. Dus hij kon me haarfijn uitleggen dat het gaat om context. Dat betekenis pas betekenis wordt als het context heeft. Etc. Waarover later een keer meer. DANK COR.
Toen kreeg ik een telefoontje van mijn webhost, designadviseur en twittervriendin Petra. Met niet alleen een paar goede ideeën maar ook een kant-en-klare domeinnaam die nog vrij was. Ze is webhost dus zij kan het weten! DANK PETRA.
En last but not least ontving ik meerdere e-mailtjes van mijn trouwste lezer, mijn moeder (geen linkje :)), met een aantal mooie naamsuggesties. DANK MAM!
Al deze lieve, leuke, slimme en aardige mensen heb ik ONLINE ontmoet.
(uitgezonderd mijn moeder he, die ken ik al van voor het internettijdperk :))
Via blogs of via Twitter. Ik ken ze al jaren en jaren. Ik heb ze ook vaak in het echt ontmoet, inmiddels. In Turkije zelfs (Caro en Cor). Een grootse community mee opgezet (Raymond). Een van de eerste klanten geworden in wat nu een lange reeks is (Petra).
Iedere keer dat iemand zeurt dat twitter dood is, steiger ik.
Iedere keer dat iemand zegt dat bloggen dood is, word ik boos.
Iedere keer dat iemand schrampert over de online wereld, verbijt ik me.
De online wereld is wat jij er van maakt.
Net als de echte wereld zit hij vol met rotzakken maar vooral met leuke mensen. Met gelijkstemde zielen die je vroeger niet kon vinden maar tegenwoordig wel, gewoon vanachter je computer of met je telefoon in je hand.
Net als de echte wereld is input ook output. Als je er veel in stopt, krijg je er meestal ook veel voor terug.
Net als de echte wereld kun je er vrienden opdoen als je investeert, open staat, deelt.
Ik heb in die bijna 8 jaar dat ik online ben meer zielsverwanten ontmoet dan in de 35 jaar daarvoor. Vriendschappen gebaseerd op soortgelijke interesse. Ik ben niet iemand met honderden vrienden. De vriendschappen die ik heb vanuit de traditionele manier (nabijheid) koester ik, maar het zijn er niet zo veel.
En met 1 blog, waarin ik niet eens echt om iets vraag, krijg ik zo veel cadeaus.
Online vriendschappen zijn echt. En jullie zijn geweldig. Punt.
- Zoals ik al zei - 2 april 2021
- Wandelen tot je een ons weegt - 28 maart 2021
- Over aanhang, blogangst en schrijven als een camera - 24 maart 2021
Knuffel!!!! 🙂
Zo mooi is dat hè, dat je online echte vrienden kan maken! 🙂
Prachtig!!
Yeah yEAH – <3 met handen maakt – cool dit
What's in a name/ So so much 😉
<3
<3
Precies!
Ik ken jou ook via online! Woohooo. Sommige mensen missen een hoop hoor door dit allemaal over te slaan.