In het kader van tijdens de zomervakantie dromerig over de heuvels staren en je de grote dingen van het leven afvragen, denk ik de laatste dagen over vriendschap.
(ik geef toe dat ik misschien deze zomer iets te veel feel good romans heb gelezen en mijn gedachten mogelijk daarom die kant op gaan. alle romans die ik lees gaan over vrouwen en vriendschap. en liefde natuurlijk)
Gegeven of niet?
Vriendschap lijkt een gegeven maar is het natuurlijk niet. Dat is de echte illusie van vriendschap (re: Doe Maar): dat het altijd hetzelfde blijft.
Vriendschap is vloeibaar. Het beweegt. Een levend organisme dat je kunt (moet?) voeden maar ook kunt laten verdwijnen.
Vriendschap is gebaat bij nabijheid, dat is waar. Maar je kunt vrienden zijn met mensen aan de andere kant van de wereld en zeker weten dat het goed zit. Al zie je ze maar een keer in de paar jaar en mail je ze maar een keer in de 6 maanden.
Vriendschap gaat niet over kwantiteit (kwanti-tijd) maar wel over kwaliteit. Hoewel het schijnt dat je over het algemeen wel een minimum aantal interacties nodig hebt, om überhaupt vrienden te maken/worden!
Misschien omdat het over een gevoel gaat, en gevoelens niets met plaats, tijd en ruimte te maken hebben maar alleen met jouzelf?
Moeilijke vragen
Vriendschap kan makkelijk zijn, maar echte vriendschap stelt moeilijke vragen.
Zoals: hoe eerlijk kun je zijn over jezelf en over die ander? En: is het wel nuttig om altijd eerlijk te zijn?
Waar ligt de grens tussen geven en nemen? Het fijnst is het als dingen gemakkelijk gaan. Ook geven en nemen. Dat je geen weegschaal nodig hebt, dat je er beiden uithaalt wat je nodig hebt.
Dat is belangrijk, want vriendschap is niet per definitie onvoorwaardelijk.
Soms denk ik overigens dat mannen makkelijker zijn in onvoorwaardelijke vriendschap dan vrouwen. Maar misschien ligt dat meer aan mij. Of is dat zo’n mythe die haar wortels heeft in allerlei seksistische ideeën.
Ah…vriendschap.
*staart nog wat langer naar de heuvels*
- Assess yourself - 17 januari 2025
- Loki - 16 januari 2025
- In debat met jezelf - 15 januari 2025
Op één of andere manier krijg ik het altijd voor elkaar dat vriendengroepen mij laten vallen. Gelukkig nu wel een aantal goede vrienden waarmee het goed gaat en waar ik heel erg dankbaar voor ben!
ps. Dat nummer is toch van Het Goede Doel?
Ja goede doel volgens mij.
Ik ben ook wel eens gedumpt door een groep. Pfff. Deed pijn. Veel van geleerd. Groepen hebben hun hele eigen dynamiek he? Kan goed gaan, kan ook niet goed gaan. En met een paar goede vrienden kom je een heel eind. Ben grappig boek over aan het lezen dat vol staat met research over vriendschap. MWF seeking BFF, heet het.
Re: Doe maar Het goede doel 😉
Mijn vriendschap is trouwens minder onvoorwaardelijk dan je misschien denkt, maar dat zegt dan misschien weer iets meer over mijn (gebrek aan ‘echte’) man-zijn.
Pfff. Echte man. Wat is een echte man eigenlijk?
Mijne blijkt ook ook minder onvoorwaardelijk te zijn dan ik dacht. Maar misschien is het ook niet realistisch qua verwachtingen. 🙂