Ik ging eigenlijk iets bloggen over Twitter, vandaag. Omdat het vandaag 3 jaar geleden is dat ik ‘op Twitter ging’ (niet met @elja1op1, maar met @eljadaae). Je kunt wel stellen dat het mijn leven totaal heeft veranderd.
Maar toen zag ik die lieve felicitatietweets van twitter- en #blogpraatvrienden. En ik las dit prachtige eerbetoon van Steven Gort. Ik sta er zelf ook bij (tot mijn verbazing) maar vooral die over Ruud en Jacob Jan spreken me erg aan. En het totaal ook.
En ik dacht aan de CD die ik vandaag kreeg van F., van Gers Pardoel, vanwege het nummer Zijn. Het spreekt me zo aan. Als je maar jezelf was, jezelf bent, jezelf blijft, dan komt het goed. Het zou mijn levensmotto kunnen zijn. Het is eigenlijk mijn levensmotto.
Ik denk ook veel na over authentiek bloggen, authentiek zijn, hoe je jezelf blijft in je marketingtechnieken. Best lastig, in deze tijden.
Al die thema’s…Alles grijpt voor mij in elkaar. Valt samen.
Als je je hart volgt, jezelf blijft komt het goed. Als je maar je eigen grenzen kent. Als je maar vertrouwen blijft hebben in jezelf en in anderen (zie mijn post van gisteren, en de comments).
Wat me vooral zo dankbaar maakt, iedere 5e augustus, is dat ik al (vandaag dan) 38 jaar op deze aarde ben. Dat ik drie zoontjes heb – wie had dat gedacht?- en een geweldige man – jeujjjjjj! -. Dat ik familie heb, maar belangrijker nog, dat mijn kinderen een heleboel opa’s en oma’s en ooms en tantes hebben waar ze bij horen en die altijd blij zijn om ze te zien. Waar ze op terug kunnen vallen.
Ik begrijp dat kokette gedoe over leeftijd ook niet zo goed. Ik begreep het al nooit (wat boeit het? ouder worden is positief, niet negatief toch?). Maar helemaal omdat ik 6,5 jaar geleden een vriendin verloor, en toen ik studeerde een vriend. Bij iedere verjaardag, als mensen grapjes maken over mijn leeftijd, denk ik aan hen.
Eerlijk gezegd vind ik het vaak ook heerlijk, dat ik weet wat ik weet na die 38 jaar. Dat ik weet wie ik ben. Dat ik weet wat ik wil. Dat ik weet wat ik kan. Dat ik weet, nou ja, gewoon. Alles wat ik weet en de mensen die ik heb ontmoet en van wie ik houd en mijn herinneringen en mijn, pfff, alles.
Je weet wel.
Inderdaad, de 40 is nabij. Wat een wonder. Een gezin, een Grote Liefde, gezondheid, werk dat ik geweldig vind, passie voor de dingen die ik doe, kansen om de wereld buiten Nederland mee te maken. Iedere dag van mijn leven momenten dat ik blij was met iets of genoot of iets dacht. Iedere dag dingen gevoeld.
Is het altijd makkelijk? Ben ik ieder moment gelukkig en blij? Natuurlijk niet. Sommige dingen zijn moeilijk. Het leven is niet altijd makkelijk, niet voor jou, niet voor mij. Het is ook niet altijd leuk.
Maar er is ook zoveel moois om van te genieten. Al 38 jaar!
Ik kijk iedere verjaardag tevreden terug. What more can a person ask?
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Vier je leven. Je had het niet mooier kunnen verwoorden. Nog gefeliciteerd, op naar de 40! (prima te doen hoor, al zeg ik het zelf… :-))
gefeliciteerd, en een nog een feestje ook vanavond tussen 20.00 en 21.00.
ik behoor tot de velen die erg genieten van dat wekelijks feestje. dat de toon daar zo prettig is, is dankzij jou.
ik ben 50, en ontdekt nu nog van alles. er is dit jaar heel wat open gegooid door iedere dag bloggen, waarvoor dank.
38 .. Het is maar een getal.
‘Inderdaad, de 40 is nabij.’
En dan.. begint het verval? ’t Is maar net hoe je in het leven staat. Met 40 kun je je stokoud voelen, maar ook piepjong. Leef.
Ik denk er net zo over! Prettige verjaardag!
Van harte gefeliciteerd. En dat je maar zo lang zo mooi en fijn door kunt bloggen…
Gefelicteerd, Elja! Heb ik gelijk een reden om – morgen – muziek te draaien.
Gefeliciteerd!
Geniet ervan! 😉