- Afteldag: 9/22
- Aantal woorden: 35.967 (en heel veel gedelete!)
- Aantal pagina’s: 81
- Aantal hoofdstukken af: 3,5
Uh-oh
Al 2 (!) dagen niet geschreven. Jammer dat de uitgever (misschien) meeleest want nu weet hij het ook. Hoewel, hij schijnt zelf ook aan het schrijven te zijn dus misschien ziet hij dit niet. 😀
Ik weet niet precies waarom ik niet heb geschreven. Althans, over vandaag weet ik het wel: ik moest iets anders afmaken. Ik geef morgen een in company training. Die maak ik altijd helemaal op maat, met voorbeelden uit de praktijk van de deelnemers. Ik heb wel eens eerder voor organisaties in deze branche gewerkt (kunst & cultuur), maar het moet wel actueel zijn natuurlijk! Bovendien gaat het niet om communicatieprofessionals, webredacteuren of social media experts maar om inhoudelijke professionals die zich aan het oriënteren zijn op de mogelijkheden van social media. Dus moet ik het een beetje anders insteken. En dat kost tijd.
Maar gisteren, toen had ik kunnen schrijven. Of eigenlijk had ik gisteren moeten doen wat ik vandaag deed en dan vandaag uren kunnen schrijven. Al was het maar een uurtje: ritme in je schrijven is belangrijk. Rust roest!
Pro-cas-ti-na-tie
Eerlijk is eerlijk, ik had veel op mijn bord gisteren. Twee afspraken over een van mijn kinderen. Niks nieuws hoor, dat heb ik iedere week, maar het hakt er in. Aan de andere kant: er is altijd wel een excuus, he. Als ik echt had gewild, had ik savonds kunnen schrijven (zoals ik nu doe). (WAAROM BLOG IK NU! IK MOET AAN MIJN BOEK SCHRIJVEN!)
Maar ‘savonds heel serieus schrijven kan ik niet zo goed. Of ik wil het niet. Whatever. De enige reden dat ik dit nu blog is dat ik weet dat er een paar mensen zijn die dit echt lezen! Anders deed ik dit ook niet nu, hoor.
Geef mij nu je angst
Het is allemaal angst, vermoed ik. Ergens. Ik moet veel denken aan dat verhaal van Seth Godin, uit die podcast die ik hier beschreef en hier.
Ik ga het nog maar eens herhalen, waarom volgens Godin writer’s block onzin is:
‘What we really are is confused. What we’re really saying is: I don’t have any ideas that are perfectly formed. I don’t have something that I’m sure is going to work. As we get better at our craft, as our reputation increases, it gets more and more difficult to overcome this problem.”
Oftewel: we zijn bang.
Hoe meer je hebt geschreven, hoe hoger de druk die je jezelf oplegt om het nog beter te doen of in ieder geval minstens net zo goed als je beste werk tot dan toe.
Dus mijn privégedoe ten spijt, is het denk ik ook een stukje angst. Ieder excuus aangrijpen om toch maar niet te schrijven.
Want niet schrijven is niet falen.
Maar ja.
Niet schrijven is ook niet presteren.
En niet geschoten, is altijd mis.
Dat boek komt er wel…!
Aftelblog
Ik lever over 20 dagen het concept van mijn derde boek, getiteld ‘Super social’, in bij de uitgever. En ik tel af met blogs. Voor mezelf en voor het nageslacht. Hier vind je de rest:
- Dag 1/22: There’s no such thing as writer’s block
- Dag 2/22: Een boek schrijven is romantisch
- Dag 3/22: Sommige woorden tellen dubbel
- Dag 4/22: Schrijven vanuit de inhoudsopgave
- Dag 5/22: Waarom zou je een boek schrijven?
- Dag 6/22: (publicatiedatum: dag 7/22) Refocus
- Dag 9/22: Van boekidee tot conceptboek
- Dag 10/22: Rust roest
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Kitty Kilian zegt
Angst is ook nog eens noodzakelijk.
Elja Daae zegt
In het creatieve proces bedoel je?
Peter Pellenaars zegt
“De enige reden dat ik dit nu blog is dat ik weet dat er een paar mensen zijn die dit echt lezen! Anders deed ik dit ook niet nu, hoor.”
Dank je 🙂
En bewonderenswaardig dat je dit elke keer weer weet op te brengen, zelfs als je zo superdruk bent.
PS. Altijd als iemand ‘rust roest’ zegt of schrijft, moet ik denken aan het album ‘Rust never sleeps’ van Neil Young met daarop de songtekst ‘It’s better to burn out
than it is to rust’.
Elja Daae zegt
Haha, ja, ik had het over jou Peter!
Ik denk dat bloggen over de voortgang ook mentale steun geeft. Hoewel het gisteren bijvoorbeeld niet lukte om de voortgang vast te leggen, dat moet vandaag nog even.
Wat mooi gezegd van Young … roesten is inderdaad zonde …