Deze post heb ik gisteren geschreven. Hij voelde veel emotioneler dan ik hem nu vind overkomen, al teruglezend. Maar toch. Het voelt wel heel persoonlijk. Maar ik kán dat. Persoonlijk bloggen. Echt! Here goes. *publish klikt*
Ik zat net Glee te kijken. We hebben 200 kanalen waarvan er 199 niet echt interessant zijn voor ons. Ofwel Turks, ofwel modeprogramma’s, muziekprogramma’s, of kinderprogramma’s.
Maar gelukkig is daar Fox. Niet gedacht dat ik dat ooit nog zou zeggen. (BAH! FOX!).
Maar Fox heeft Glee, en daar wordt al een paar dagen na de uitzending in de VS de nieuwe episode van Glee uitgezonden.
Deze week was het thema afscheid nemen en uit elkaar gaan. Het “resoneert enorm”, zou ik daar over in mijn oude leven gezegd hebben.
Ik wordt wel vaker totaal meegesleept door afleveringen van Glee. Ik vind wat zij doen ongelofelijk mooi, het raakt me, er zit altijd zoveel emotie in, zo briljant gekozen combinaties van choreografie, verhaallijnen, muziek, stemmen, acteurs, actualiteit.
Sinds ik vorige zomer The Glee Project volgde waarin je ziet hoe de mensen achter Glee bezig zijn met het vinden van nieuw talent, heb ik nog meer respect voor wat ze neerzetten.
Ik begrijp dat het voor veel mensen maar een show over tieners is. Maar ik zie er ook de thema’s in die ik in de VS heb gezien. Ik herken de cultuur waar ik een tijd onderdeel van was.
Misschien dat het daarom zo’n pijn deed om naar de show te kijken vandaag. 8 van de hoofdpersonen uit de vorige drie seizoenen, 4 koppels, lopen tegen beperkingen aan, gaan uit elkaar.
Afscheid nemen is niet makkelijk. Zelfs als je erachter staat en/of gelooft dat het nodig is.
“Nobody said it was easy”.
- Yogamatje - 20 mei 2023
- Aiiiiiiiiiii - 11 mei 2023
- Anoniem bloggen bestaat straks niet meer echt - 3 april 2023
Ik neem het van je aan.
Zelf heb ik het nog nooit gezien. En de clip werkt niet.
Grappig…voor mij zo’n emotioneel verhaal, en voor anderen totaal niet! Zo zie je maar.
Geen idee waarom de clip niet werkt, bij mij wel. Misschien iets met regio’s?
De clip doet het nu wel 🙂
Maar het is niet mijn muzieksmaak. Ik weet niet of het representatief is voor de gehele show of serie. Dit vond ik nogal saai.
En ja, een verhaal kan door anderen heel anders beleefd worden dan je zelf voor ogen had. Of wat je er zelf bij voelt. Ik merk dat ook regelmatig.