Ja hoor. Na vier maanden terug in Nederland ben ik nog steeds in de cultuurschokzone. Maar meestal op een positieve manier.
De reclame op TV van een opa met zijn kleindochter aan de bar (in de VS mochten kinderen niet aan de bar zitten).
Drie propvolle tassen met boodschappen voor 100 euro (in de VS en in Turkije was dat 2 of 3 keer duurder geweest)
In de supermarkt al die dingen zien die je vroeger ook kocht, voor een feestje. Behalve dan de Haust Party Extra die je moeder zo lekker vindt (hij was op mam! Het zijn olijventoastjes geworden)
Waterkoud (in Hongarije, Chicago en Turkije werd het ook koud in de winter maar droog-koud. Dat water-koud, dat is echt zo Nederlands! Brrr. Maar ook gezellig!)
Hondenpoep (in twee dagen zijn we met drie gezinsleden in de hondenpoep gaan staan. PERFECT)
Sinterklaas. Waar moet ik beginnen? Rommelpieten en chocoladeletters en schoenen zetten en liedjes zingen op school en surprises en schoolcadeautjes inleveren en pietenpakjes en sinterklaaskostuumpjes en morgen kom Sinterklaas op school en briefjes van de juf met geheime instructies. (Sinterklaas is toch heel anders als je niet op een Nederlandse school zit, ontdekken we)
Supermarktdames die je helpen met de zelfscanner en een kletspraatje maken.
Mensen met wie ik al jaren werk, opzoeken voor de lunch. In Nunspeet, bijvoorbeeld. Nunspeet! Harsttikke mooi daar!
Pretzelsticks met pindakaas er in. De jongens weten niet wat ze overkomt.
Dropjes onderweg naar huis.
En dat allemaal in een tijdsbestek van enkele dagen.
PS Had ik al gezegd dat ik zo geniet van al dat groen overal? Manohman. Wat is Nederland toch mooi.
Elja Daae
Latest posts by Elja Daae (see all)
- Waarom ik soms niet doe wat ik moet doen en het toch werkt - 18 oktober 2019
- Kiezen is goed maar keuze bieden is beter - 15 oktober 2019
- Vragen, vragen, vragen - 13 oktober 2019
🙂 heerlijk om te lezen. en leuk om Nederland weer te herwaarderen op deze manier.
Prachtig om dit allemaal te lezen. Voor de hondenpoep hoef je helaas geen Repat te zijn. Ik heb er helaas ook ervaring mee 🙂