Ik zat vandaag na te denken over dat verhaal over verhaallijnen. Ik realiseerde me dat we allemaal een verhaallijn zijn. Of althans, dat we onszelf graag als verhaal zien. Alles wat we doen en wat ons overkomt of wat ze zelf veroorzaken, zien we zelf als onderdeel van ons verhaal. Het verhaal van 'ik'. En net als in de verhaallijnen die niet kloppen, is dat soms een illusie en zijn die ideeën "nogal makkelijk te over-interpreteren en hebben we een voorkeur voor compacte verhalen boven rauwe waarheden." We zien onszelf graag als een verhaal en interpreteren alles in die lijn. Zo …
Waarom wij verhalen geloven. Vooral als bloggers ze vertellen.
Verhalen. We vertellen ze allemaal. Maar ze worden vooral heel veel aan ons verteld. "Storytelling", in de marketingwereld. En meestal trappen we er in. Sterker nog, vaak herkennen we ze niet voor wat ze zijn: trucjes. Zo zat ik net De Keuringsdienst van Waarde te kijken. Daar ontdekten ze, in hun research, dat de groothandel voor vogelvoer een zaadsoort verkoopt die als 'superfood' verkocht zou kunnen worden. Aangezien het stempel 'superfood' niet beschermd is, kan dat gewoon. Ze onderzoeken of het hen zou lukken. Een slimme marketingman laat in de natuurwinkel perfect …
Continue Reading overWaarom wij verhalen geloven. Vooral als bloggers ze vertellen. →
Wat werken nog leuker maakt
Ik was vandaag bij een heel leuk bedrijf, vol gelijkgestemde internet geeks (technisch gezien was het niet voor 1 bedrijf maar voor verschillende merken onder 1 paraplu. Om precies te zijn). In Eindhoven. Het punt dat ik kwijt moet is dat het zo goed georganiseerd was allemaal. De briefing, de voorbereiding, de laatste afstemming (dank Niek en Nienke!). De gastvrijheid. Ik was al onder de indruk vantevoren, maar toen ik er rondliep (prachtig oud Philipsgebouw, maar dan in een modern, creatief jasje) en de mensen ontmoette was ik dat nog meer. En dat is eigenlijk de hele tijd zo, met mijn …
Nederlanders op de fiets
Nederlanders fietsen altijd overal en met alles. Raar hoor. Het valt me nu pas op, na al die jaren weg. Dat ik het normaal vind om op de fiets naar mijn werk te gaan. Door de regen. In Nederland vind je dat normaal. In de regen. In de sneeuw. In de mist. In het donker. In de bliksem door de donder. In de hagel in de zon. In de storm. Met in de hand een iPhone of een kinderfiets (?). Een Ikea-tas een koffer een kat. Een baby (voorop, achterop). Of twee. Of drie! Met boodschappen en kratjes bier en bloemen. Met spullen. Met grote schooltassen. In korte rokjes. Spijkerbroeken. …
Wat ben je waard? 5 tips uit ervaring.
Ooit begon ik mijn carrière als zelfstandig ondernemer met betaling - in koffie. Ik hielp mijn lokale koffieshop in de VS met marketingdingen en zette voor hen een facebookpagina op. Ik hoefde nooit te betalen voor de koffie, gelato en grilled cheese sandwhiches die ik daar wekelijks (soms dagelijks) verslond. En beter nog, ik deed heel veel ervaring op. (Later bleek dat vrijwel niemand in Nederland nog ervaring had met het maken en beheren van Facebookpagina's. Maar ik wel.) Die ervaring lanceerde me in de wereld van social media advies. Ik beschouw het nog altijd als een …
Continue Reading overWat ben je waard? 5 tips uit ervaring. →
Visitekaartjes zijn onzin. Toch?
Ik heb al heel lang geen visitekaartjes meer. Ik zeg altijd: "Google maar op 'Elja', dan vind je me wel." (ik ben een patser!) Het is niet helemaal zo, want mensen weten natuurlijk echt niet hoe ze mijn achternaam spellen, als ik me heb voorgesteld zonder dat ze mijn naam geschreven zien. Want je schrijft Daae maar zegt Doo. Wist je niet he?? Is Noors. Of Deens. Lang verhaal. Daar had ik nog niet eens over nagedacht, over dat spelprobleem, om eerlijk te zijn. Jarno (hier: Jarno) wees me daar van de week op toen ik aan het vertellen was hoe stom het was, visitekaartjes laten maken. Was …