Ik was met een vriendin aan het lunchen vandaag. Jaja…het goede leven! Aan de Bosporus, ook nog. Jongejongejonge. Het wordt gelukkig nooit gewoon.
Toen we gingen afrekenen, gaf ik mijn bankpas aan de ober en voerde mijn pin in etc.. Toen hij weg liep, waren we druk bezig onze portemonnees om te keren op zoek naar geld voor de fooi.
Toevallig, echt puur toevallig, deed ik het leren mapje waar de rekening in zat nog even open. En zag daar mijn bankpas.
Die had ik helemaal niet teruggekregen en ik had het niet gemerkt.
“Dat scheelde een haartje!”, dacht ik bij mezelf.
Toen vertelde mijn vriendin dat ze al twee keer terug was geweest naar hetzelfde cafe omdat ze twee keer haar pas was vergeten. “Kies maar uit de stapel, mevrouw!” hadden ze gezegd. Ze hadden er talloze liggen, passen en credit cards.
En toen wist ik weer dat het mij ook al een keer was overkomen.
We wisten ook allebei meteen hoe het kwam. Dat je daar je pas vergeet.
Omdat je hem uit je portemonnee haalt maar hem niet terug krijgt. Hij gaat in het mapje. En daar kijk je niet.
Dat is anders als je zelf je pas in zo’n mapje doet voordat je hem aan de ober geeft. Dan verwacht je hem terug in het mapje.
Wat natuurlijk erg grappig is, is dat zo’n restaurant tientallen passen heeft liggen maar zich niet afvraagt of er in hun proces misschien iets niet klopt.
Ze denken natuurlijk dat het normaal is. Dat het er bij hoort. Ze weten niet dat het NIET overal zo gaat. Dat niet ieder cafe zoveel passen achter de bar heeft liggen.
Het is een beetje het omgekeerde van waar Cor het hier over heeft. Zeg maar.
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Oeioeioeii, je pas verheten, en dan uit een stapeltje mogen uitzoeken !
Bingoooo
Ja! Het zou een goudmijn kunnen zijn. Al die nietsvermoedende toeristen die pas een dag later ontdekken dat ze hun credit card vergeten zijn.