Klein gebaar, grote impact

Het blijft grappig hoe dat werkt: loyaliteit, merken, winkels, waar je wát koopt. Ogenschijnlijk kleine beslissingen of voorvallen kunnen je ergens doen uitkomen. En eenmaal gekozen, verander je niet snel meer. Het is een hele wetenschap, dat consumentengedrag. Maar als kleine ondernemer moet je het maar gewoon op gevoel en ervaring doen.

We waren vandaag op weg in onze buurt om een nieuwe telefoon te kopen. Dit is nu het vierde land waar we de uitdaging van een nieuw telefoonabonnement aangaan. Ik wist dus al dat de kans dat we onverrichterzake terug zouden komen, vrij groot was. Over het algemeen mis je altijd wel een papier. Of een  credit card. Of een huurcontract. Of een bankafschrift. Zo ook dit keer.

Maar op weg naar de Vodafone en de Turkcell winkels kwamen we door onze straat. Als je ooit in Ortaköy (Istanbul) bent, raad ik je aan om de straat die vanaf de moskee omhoog loopt in te gaan. Want dan ben je opeens in niet-toeristisch Istanbul. Stampvol met kleine restaurantjes, bakkertjes, supermarktjes, winkels tot de nok gevuld met servies, huishoudelijke dingen en prullaria, visboeren, groenteboeren, doe-het-zelf-winkels, fietsenwinkels. Noem maar op.

Op de heenweg liepen we langs de viswinkel. Ik ben daar natuurlijk al ik weet niet hoe vaak langsgelopen. Maar nog nooit iets gekocht. Weet niet waarom – ik vind het gewoon lastig om al stamelend te bestellen. Maar toen we er op de heenweg langsliepen, zag de vis er weer zo goed uit, en er lagen grote gamba’s (rauw) die prachtig waren. Dus we hadden het er even over – misschien iets voor morgen?

Op de terugweg kwamen we weer langs de viswinkel. Maar we zouden thuis gaan lunchen met brood en de uit Nederland meegebrachte kaas, de jongens hadden trek, etc. etc. Dus we liepen door.

Een van de mannen in de winkel was net bezig om de vis er nog mooier uit te laten zien, beetje water erover [les: iedereen koopman in de straat met verse waar is continu bezig met schoonmaken, oppoetsen, mooier uitstallen, versieren met bladeren, beter neerleggen. Dat werkt dus….]. Hij wees naar de garnalen en de vis, hij lachte vriendelijk.

We liepen door – en toen keerden we om. Toch wel lekker, die garnalen voor morgen! Of die scholletjes… Of die zalm… En die vriendelijke meneer.

Toen we binnen aan het afrekenen waren, sprak een van de andere mannen uit de winkel ons aan. In VLOEIEND Nederlands. Hij bleek tien jaar in Nederland gewoond te hebben. Om een lang verhaal kort te maken: de winkel bezorgt ook, waaronder veel op onze compound, boven de winkel zit een klein restaurant, ze zijn van 11:00 tot 21:30 open iedere dag, en we kunnen ze bellen en in het Nederlands bestellen!

Als die meneer niet zo vriendelijk gelachen had, en naar zijn vis had gewezen, waren we niet gestopt.

Als we niet gestopt waren, had het misschien nog heel lang geduurd voor we er een keer iets waren kopen. Misschien hadden we nooit ontdekt dat ze bezorgden, dat er iemand was die Nederlands sprak. Hadden we nooit een nieuwe verbinding met onze nieuwe buurt gemaakt.

Zo zie je maar. Het is een wetenschap misschien. Maar het zit vooral in de kleine dingen.

• Over
• Laatste berichten

Elja Daae

Elja is spreker, trainer en adviseur op het gebied van social media. Ze is de auteur van vier boeken, waaronder hét boek over effectievere social media: 'Super social'. Meer lezen? Abonneer je op haar nieuwsbrief over marketing, social media en ondernemersschap. Iedere 2e vrijdag in je inbox!

Laatste berichten van Elja Daae (alles zien)

• 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
• Vakantie - 1 augustus 2024
• Achieve more - 25 mei 2024