Ik heb niet vaak vervelende reacties op mijn blog.
Nooit, eigenlijk.
Heerlijk is dat.
Maar het kan natuurlijk gebeuren dat je dat wél hebt.
Vandaag hoorde ik dat er mensen zijn die bloggers aanvallen op hun fysieke beperking. Of op hun ziekte. Of op hun uiterlijk. Lieve, eerlijke, leuke, slimme bloggers met een beperking waarop ze door mensen worden aangevallen.
Die mensen die wel fijn dat blog lezen, he. Gratis en voor niets. En dan los gaan.
Echt?
Echt.
Dat gaat meer dan een stapje te ver he? Dat gaat een hele wereld te ver. Een universum te ver!
En als ik die bloggers was, zou ik die comments gewoon weghalen en het emailadres blocken.
Een dictatuur, noemde iemand dat. Van je blog een dictatuur maken.
En dat is het misschien wel, ja. Maar ik vind niet dat je je op je privéblog hoeft te verantwoorden. Weg met die comments.
Meen ik.
Zakelijk is het anders. Zakelijk is het niet alleen niet handig om negatieve reacties zo maar weg te halen, het is ook een gemiste kans. Want juist door goed te reageren kun je laten zien waar je voor staat, als bedrijf. (Hoewel het wel handig is om ergens aan te geven wat je wel en wat je niet acceptabel vindt.)
Maar als privéblogger vind ik dat het JOUW domein is. Als je negatieve reacties krijgt en die kosten je energie of erger, verpesten je blog, dan hup. Weg er mee. Hoef je je wat mij betreft geen seconde schuldig over te voelen.
Desnoods blog je er over, als je het gevoel hebt dat je het uit moet leggen.
Echt hoor!
Jouw blog, jouw regels…
- Inspiratie - 14 februari 2025
- Mac - 13 februari 2025
- Just do it - 12 februari 2025
Tuurlijk mag je ze weghalen. Jouw blog, jouw regels.
Maar als je ze laat staan (wat ik vrijwel altijd doe tenzij er smerige woorden gebruikt worden of er iemand anders dan ikzelf wordt aangevallen) dan krijg je vaak weer hartverwarmende reacties van mensen die je steunen.
Negatief reageren, en dan bedoel ik niet iets corrigeren of een andere mening hebben (dat mag altijd), begrijp ik niet. Zegt vaak ook meer over de reageerder dan over jou.
Soms gaat het ver. Laatst een blog over inenten en mazelen van een medetwitteraar. Tegenstanders van inenten waren boos. Kwamen niet met argumenten maar gingen de schrijfster persoonlijk aanvallen. Onder pseunoniem van de naam van haar kind.
Ik ben het niet helemaal met je eens. Natuurlijk blijft het uiteindelijk jouw blog en dus jouw regels, daar is niets mis mee. Waar het voor mij gevoel mis gaat is het moment dat je negatieve reacties lukraak gaat verwijderen omdat je jou niet bevallen.
Ik zet het wat zwart-wit neer maar hoe kan iemand van buitenaf weten waar jouw grens ligt? Ligt die bij jou dom noemen of ligt die bij je de huid vol schelden?
Natuurlijk uiteindelijk is het jouw site en jij bent beheerder dus het blijft uiteindelijk jouw beslissing maar wat is er mis met een beetje duiding naar je bezoekers toe?
Stel regels en op grond daarvan verwijder je reacties. Dan ben je geen dictator maar wel de premier van je blog.
Helemaal gelijk hoor Eelco, duiding is veel beter. Dat maakt het ook makkelijker om het uit te leggen bij feedback daarover. Maar ik begrijp ook dat er mensen zijn die er gewoon geen zin in hebben. Tuurlijk kun je reacties verwachten als je online iets zegt maar er zijn ook reacties die mensen nooit ‘live’ zouden geven. Als je voor je lol blogt, gaat die er sne laf lijkt me dan!
Klopt en dat ben ik ook helemaal met je eens.
Ik kon ’t niet meer met je eens zijn! Dat je anno 2013 nog met dat soort kinderachtige reacties te maken hebt, dat zullen ze weten ook, dus ben ’t met je eens dat dat soort reacties geblocked danwel deleted mogen worden
Ik vind het knap als je het laat staan hoor, daar niet van. Maar van mij mag het ook gewoon weg!