Ik zit net nog te verkondigen hoe fijn het is aan ouder worden dat je gewoon jezelf mag zijn van jezelf.
Ondertussen zit ik voor de zoveelste keer met mensen die ik niet zo goed ken in een dure nachtclub. Met entertainment. Zo’n club waar, tegen de tijd dat je hoofdgerecht komt, je sfeervol in het donker zit te eten en je je tafelgenoot niet kunt verstaan.
Klinkt dat oud en dor? So be it.
De liedjes zijn in het Turks en hoe mooi ook (want ze zijn prachtig), ik kan ze niet meezingen. En laat dat nou net zijn wat ik wel heel leuk vind: meezingen (en dansen).
Maar: in plaats van met tegenzin te blijven hangen, ben ik mezelf gaan zijn. Gewoon niet nog uren zitten mokken in mijn hoofd maar gaan, dag zeggen. Zonder stomme excuses over oppas of vroegop moeten. Vriendinnen fijne avond wensen, en go.
Bijna 40! Zou dat de leeftijd zijn waarop die magische knop om gaat?? Je ECHT jezelf durft te zijn?
Ik geniet nu eenmaal meer van mijn straat-by-night dan van clubs. En mijn blog. En jullie. En mijn online wereld. De warmte die ik daar ervaar en de mensen die ik daar tegenkom, zijn met geen pen of worpress-cursor te beschrijven.
Misschien omdat ik hier mezelf mag zijn van mezelf?
NB dit artikel is na publicatie nog aangepast. Al lopend tikken was toch niet bevorderlijk voor de leesbaarheid, bleek.
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Dat is uit het hart gegrepen Elja! Ik was 43 toen me dit overkwam, ik weet het nog als de dag van gisteren. Gewoon je eigen ding doen, ook al is dat niet altijd gemakkelijk. En ook bij mij had dat te maken met het verleggen van het zwaartepunt van offline naar online, en later ook van out-there naar gewoon “hier” (= daar waar ik me thuis voel). ik geniet er nog elke dag van!
Dankjewel Frank! Nog meer overeenkomsten. Het moet niet gekker worden. đ
Lekker! Ik doe dat ook niet meer. en ik maak ook geen excuses meer van ja de oppas of morgen vroeg op. Ik zeg gewoon dat ik naar huis ga, omdat IK daar zin in heb, hoop dat de rest nog veel plezier heeft! TaDa! Heeft bij mij niet direct met de naderende 40 te maken (brrr, nog 24 maanden), maar meer met een burn out en moederschap denk ik….
Misschien is het dat bij mij ook wel. Niet echt burn-out, wel gewoon te weinig energie om dingen te gaan doen waar ik eigenlijk geen zin in heb. Waarom zou ik? Ik word steeds radicaler. đ Thanks voor de support weer Aleid!!
Heerlijk. Bevrijding. Blij zijn met waar je blij van wordt, zonder schuldgevoel.
En nee zeggen. En ja. Gewoon, jezelf zijn!
Met tegenzin blijven hangen is iets wat ik zelden doe. En als ik het idee heb dat ik het ergens niet leuk ga hebben omdat het mijn gezelschap of omgeving niet is, dan zeg ik vooraf al af. Of dat met de jaren beter gaat, dat weet ik niet. Zo ja, dan was ik al vroegrijp đ
yep. buiging blijft staan dus đ
Hahaha, hoezo het laatste woord willen hebben đ
Hahaha. Het lijkt me ook niets voor jou. Maar ik weet niet, ik heb het altijd zo gedaan, zo geleerd. Dit keer waren het vriendinnen die dachten dat het wel leuk zou worden. Dat het een leuke club was. Ik had toch even navraag moeten doen, dan had ik direct geweten dat het niets voor mij was. Ik ga mezelf wel steeds meer overwinnen daarin. Ik ben al een keertje NIET meegegaan. đ
Ik hoop dat je daarmee niet wacht tot je 40 bent. Als iemand mij meesleurt naar een nachtclub waar ik me niet goed in mijn vel voel, ben ik meestal gauw weer buiten. Het moment ik bedenk dat mijn bed interessanter is dan wat ik ook aan het doen ben, zeg ik dat en ga ik weg. Daar wacht ik niet mee tot ik veertig ben! Ik zit nog maar in de helft. Het hangt natuurlijk af van het gezelschap hoe ik het verwoord, maar al mijn goede vrienden kennen deze uitspraak ondertussen đ . Het gebeurt ook vaak dat ik dan op weg naar huis toch nog een wandelingetje maak of thuisgekomen niet rechtstreeks naar bed ga, maar gewoon lekker doe wat ik graag doe.
Good for you!! Veel beter!! Het probleem is denk ik gedeeltelijk dat ik als expat continu nieuwe vrienden aan het maken ben. Die kennen me niet zoals mijn oude vrienden. En je maakt alleen vrienden als je af en toe mee doet, he. De consequentie is dan dat je geen vrienden hebt en dat is wel heel heftig. Maar toch. Je hebt gelijk. Je moet NEE kunnen zeggen. Ook als je 20 bent. Ook als je 30 bent.