Ik sta zo buiten het hele Nederlandse gebeuren. Dat merk ik pas als ik dan weer in Nederland ben.
Zo was ik onder de indruk van de Allerhande Kerstspecial met Jamie. Die was helemaal aan mij voorbij gegaan, anders. Mijn schoonmoeder heeft er 1 bemachtigd, dat schijnt nog niet zo makkelijk te zijn, begreep ik.
En ik zag gisteren op TV ook de commercial.
Leuke recepten, leuk idee, innovatief, weer heel anders dan anders.
En toch knaagt het een beetje, bij mij. Bij jullie ook?
Knagen
Ik ben een grote Jamie fan. Al heel lang. Vanaf zijn eerste serie op de BBC, geloof ik. Ik heb ook echt veel van zijn boeken. En op mijn huwelijksreis ben ik met mijn kersverse echtgenoot gaan eten bij een restaurant waar Jamie de tricks of the trade schijnt te hebben geleerd.
Maar nog los van de recepten heb ik genoten van en vol bewondering gekeken naar hoe hij probeert de misstanden op het gebied van voedsel in de VS aan de kaak probeert te stellen. Op scholen (ook in GB) probeert verandering teweeg te brengen. Zijn best doet om mensen bewust te maken van wat ze eten.
Het probleem is een beetje dat een samenwerking met de Albert Heijn het beeld dat ik van hem heb, verandert.
De mindere kant van succes en groei
Het doet me een beetje denken aan Starbucks. De eerste keer dat ik bij Starbucks kwam, in New York, 10 jaar geleden of zo, was het een waanzinnig stoer merk. Een koffieshop met grote koffie verkeerds? Met banken en tapijt en luie stoelen? Wauw.
Maar nu ik in de VS heb gewoond kijk ik heel anders naar Starbucks. Dat komt omdat je in iedere Target (een soort Hema) en in iedere Dominicks (een soort Konmar of Plus) een Starbucks hebt. En in iedere strip mall. Op de lelijkste plekken. En soms zijn het ook hele lelijke, donkere, onverzorgde locaties.
Je beeld van wat het merk ‘Starbucks’ inhoudt, verandert dan nogal. Het is minder exclusief, minder gezellig, minder bijzonder. Met de komst van Starbucks in iedere grote stad in de wereld. verandert mijn beeld nog meer. Hoe mooi ook, en hoeveel ik ook van Starbucks houdt, ergens gaat het knagen.
Zo is het misschien ook een beetje met de samenwerking tussen Jamie en een gratis reclameblad als de Allerhande? Terwijl ik het bekijk, denk ik telkens: “Wat zou hij ervoor gekregen hebben?” en “Zou hij al die gerechten echt zelf hebben verzonnen?”.
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Ik had precies dezelfde interne reactie op deze ‘samenwerking’, zeker omdat ik Jamie nog minder als kok zelf ken dan wereldverbeteraar (op zijn gebied). AH past daar voor mij ook niet goed bij.
Starbucks ben ik als Nederlander nooit fan van geworden, ik ga in Amsterdam liever naar eenmanszaakjes voor goede koffie en een leuk verhaal 🙂
(Ja, dat servies vind ik ook erg lelijk.) En wat de kant-en-klaarmaaltijden betreft: ook iemand die succes heeft kan zeggen: tot hier, zo is het genoeg. Maar wie weet heeft hij het geld nodig voor een goed doel. Dan verandert dat je perceptie weer verder. Enzovoorts enzoverder.
ik zal je waarschuwen als ik het bij jou zie gebeuren….. ooit … 😉
Nou inderdaad viel mij ook meteen op, ik houd ook wel van de Jamie -recepten, zijn kookboeken en zijn visie ‘alles vers en zelf gemaakt’. Maar ook ik sloeg de Allerhande open en zag daar de recepten met daarnaast de kant- en klaar versie staan.. dat vond ik een beetje heel erg jammer daarmee lijkt hij zijn eigen kracht om zeep te helpen.. (en met mijn plastic-statement-ogen (zie blog) viel het des te meer op)
Zo wordt een groot merk meegezogen in de stroom van de massa en volumes. Meer volume, meer omzet, meer bekendheid. In de jacht naar deze getallen, wordt de kracht van een merk “verkocht”, in sommige gevallen zelfs “verkwanseld”.
Grote groei vereist focus op hetgeen je groot heeft gemaakt. Dat is de basis van je identiteit, maar helaas wordt dit al te vaak gaandeweg verloren. Soms door het merk zelf, soms door stakeholders/aandeelhouders die sturen op output, op resultaat.
Helemaal eens Mark! Mooi gezegd!!
Sterker nog…Die Allerhande is een behoorlijk herkauw-oefening van voorgaande jaren. Ik ben net zo’n Jamie fan als jij. Dus toen ik voor het aanstaande kerstdiner wat in oude edities van zijn magazine zat te bladeren viel me op dat er toch verdacht veel bekende recepten in staan die nu in de Allerhande staan.
Wel weer slim: Die producten die zo goed als kant en klaar zijn met zijn snufferd er op. Je giet er een zakje saus over zodat het lijkt alsof je zelf iets hebt gedaan maar met de “Jamie touch”.
Dat servies van hem is wel spuuglelijk trouwens.
Mijn idee ook … Ik zag een oud-hollands witlofgerecht langskomen. Leek me niet echt een Jamie-gerecht.
Het valt me overigens enorm op dat er veel minder ‘luxe’ in de supermarkten ligt dan ik me van de afgelopen jaren herinner. Een paar jaar geleden was ik in rond Kerst in de AH en wist ik van gekheid niet meer waar ik moest kijken (en kopen). Overal lekkere en leuke dingetjes. Maar gisteren was ik in de AH en leek er nauwelijks iets te zijn, m.u.v. wat kerstkoekjes. Alles al uitverkocht? Weinig ingekocht? Geen luxe meer met kerst??