Soms vraag ik me af waarom mensen iets tweeten of instagrammen of facebooken. Waarom ik dat zelf eigenlijk doe.
Vooral als het gaat om waar we mee bezig zijn.
“Op weg naar klant XYZ”. “Presentatie voorbereiden voor sessie bij XYZ morgen”. @hoofdkantoor Grote Bank. @Hippe Club.
BLEHHHHHHHH.
Ik doe het zelf ook. Guilty as charged.
Waarom zouden je volgers/vrienden/abonnees/likes dat leuk vinden?
Ik vond het altijd al zo stomvervelend dat in mijn netwerk op LinkedIn, vol advocaten, altijd van die updates stonden van “Bezig met overname voor klant in Energiesector”. Of: “op weg naar Jonge Balie diner voor prijsuitreiking”.
Let wel, dat was nog lang voordat ik Twitter kende en Facebook.
Af en toe word ik gek van mezelf en van anderen. Wat drijft ons?
Contact?
Opscheppen? Kijk mij nou?
Behoefte aan respons?
Gezien willen worden?
Bevestigd willen worden?
Mensen blij maken?
Aan het denken zetten en gezet worden?
Ik weet het niet hoor.
Wat drijft mij? Waarom blog ik? Waarom blog jij?
Misschien is een antwoord ook gewoon niet nodig.
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Aleid zegt
Om te delen, contact te houden en contact te krijgen. Denk ik…
Petra Wiebenga zegt
Ik vraag me dat ook wel eens af. Waarom deel ik dit? Waarom delen anderen dit? Waarom vind ik dit überhaupt weer leuk? Ik denk dat we allemaal op zoek zijn naar bevestiging en connectie met zielsverwanten. Dat we daarom delen wat we delen en dat we volgen en ‘liken’. Ik merk bij mezelf vooral ook dat er balans moet zijn, dus heb ik veel over mijn werk gedeeld, dan móet er een mama-post tussendoor omdat anders het beeld, mijn zogenaamde ‘online imago’ niet klopt met de werkelijkheid. Ik ben niet altijd aan het werk, ik ben niet alleen maar moeder en kijk: ik heb ook nog creatieve hobby’s… (Kijk eens wat leuk en hoe goed ik dat kan? ;-)) Ach ja, wat drijft mensen… daar kunnen we weer mooie blogartikelen over schrijven 😉 (Wat ik vorig jaar ook al een keer deed: http://18elf.nl/weblog/kijk-naar-mij-vind-mij-leuk/) (Oeps… nu deel ik weer iets waarvan ik niet eens weet of jíj het wel interessant vindt!! Sorry!)
Jacob Jan Voerman zegt
en bloggen is ook hardop denken, met anderen die meelezen en soms meedenken, dat is fijn
Elja Daae zegt
Ja dat is meer ‘contact’ he?
Jacob Jan Voerman zegt
ooojee
Ben nu heel schuldig, omdat ik aan het spammen ben voor Alkmaar, ben ik al wat aan het minderen ook.
en omdat ik op mijn website ook een beetje wil gaan laten zien wat ik kan
maar verder:
Ik las een blog van Jeanet Bathoorn, waarin ze vertelt hoe leuk het is om kleine dingetjes tussendoor te weten van elkaar. En daar zit wel wat in.
Niet alles
Niet snoeven
Maar wel wat Petra zegt: waar emotie bij zit
en ja ik wil denk ik ook bevestigd worden, ik begin me daar wat minder schuldig over te voelen, trouwens.
Elja Daae zegt
Spammen? Ik heb het niet gezien. Dus het valt vast mee 🙂
Bevestiging zoeken is menselijk, toch? Hebben we dat niet allemaal?? Ik wel.
Irene zegt
Heel eerlijk?? Ik deel omdat ik de behoefte voel om erover te schrijven. De reacties zijn (mooi) meegenomen.
Elja Daae zegt
Ja maar gaat het dan alleen om het schrijven? Of ook om het publiek maken van dat schrijven?
Irene zegt
@Elja: Zeker gaat ’t om ’t van me afschrijven. Bovendien weet ik dat een stuk herkenbaarheid een ander zou kunnen helpen.
Petra Blankwaard zegt
Ik denk dat de intentie niet voor iedereen hetzelfde is. Als ik voor mezelf spreek: ik deel dat soort berichten als er emotie bij komt: blijdschap, spanning, etc. Vaak zie je ook wel het verschil tussen het ‘snoeven’ en andere berichten.
Elja Daae zegt
Nee, dat is denk ik zo. Maar toch, ik ken mensen die altijd blije plaatjes op Facebook delen, wat er ook in hun leven gebeurt verder. En daarmee is het zo onecht. Ook al is de emotie echt.
lindakwakernaat zegt
Om onder andere mensen zoals jij te leren kennen!
Het heeft me zo verrijkt, …….
Elja Daae zegt
Ja, dat heb ik ook. Dat jij en andere delen hoe jullie zijn, maakt mijn leven rijker. Dus ik ben blij dat jij dat doet.