Zijn er nog taboes, in bloggen?
Jazeker.
Problemen.
Problemen met geld. Met werk. Met sex. Met kinderen. Met verdriet. Mentale problemen. Eenzaamheid. En: angst. Angstproblemen.
Maar ja, eigenlijk raakt ieder probleem aan angst.
Angst ligt ten grondslag aan ons vreselijkste gedrag, onze engste nachtmerries en ons slechtste zelf.
Angst is zo privé en bovendien zo overweldigend dat het vaak geheim blijft. Als je je rot voelt of je rot gedraagt, ligt er vaak angst onder de oppervlakte.
Het mooie van angst is dat het vaak minder wordt, als je het met anderen deelt.
En het mooie van online is dat je alles kunt delen.
Ook angst.
Ik ken angst.
Dat is de reden dat dit artikel van Cor me enorm raakte.
Angst houdt mij namelijk al een hele tijd in haar greep. Al anderhalf jaar.
Geen rationele angst, natuurlijk. Dat is het vervelende. En ook het trieste. Want dat betekent dat er eigenlijk niets is om bang voor te zijn.
Ach, het is maar angst, he, denk je dan. Gewoon tegenop en tegenin praten.
Maar angst is een monster. Onder de oppervlakte woekert het door. En als het donker is, steekt het de kop op.
Het is wat, met die taboes.
En het is wat, met die online wereld waar iedereen een uitgever kan zijn.
Zo kun je in je eentje besluiten om een blogtaboe te beslechten, als je maar een platform hebt en genoeg bereik.
Ironisch genoeg kan het betekenen dat wat je wel deelt met duizenden lezers, twittervolgers en facebookvrienden, je soms niet deelt met degene die ‘savonds naast je op de bank zit of overdag tegenover je aan een bureau.
Maar misschien is dat niet erg.
Misschien moeten we het meer zien als een kans. Hoe dubbel het ook is.
Een kans om uit je schulp te kruipen. Om angst te verslaan.
Die laatste blogtaboes…die zouden we best eens kunnen gaan beslechten met zijn allen. Dat zou voor zowel de bloggers als de lezers wel eens heel goed kunnen zijn.
noot: dit schreef ik een tijdje geleden. Ik heb getwijfeld (ik wilde niet dat iemand zich zorgen over me ging maken, want dat is niet nodig) maar ik heb het dus toch gepubliceerd.
- Assess yourself - 17 januari 2025
- Loki - 16 januari 2025
- In debat met jezelf - 15 januari 2025
Mooi Elja. Dit wil ik ook, mijn eigen taboes voorbij. Juist als het schuurt.
Ik durf het niet zo goed hoor, merk ik. Taboes zijn moeilijk. Ze zijn misschien makkelijker anoniem te doorbreken …?
Ik probeer ook te bloggen over mijn angsten, daarnaast over meerdere onderwerpen. Nog maar net begonnen maar toch al wel een groot bericht erop kunnen zetten. Het luchtte wel op toen iemand mij vertelde dat het dapper was!
Ja wat goed!! Wel eng hoor. Ik durf dat zelf eigenlijk niet. Ik ben wel open maar ik heb mijn grenzen. Terwijl je juist door die dingen te delen, echt mensen helpt, denk ik.
Een raak punt dat delen helpt. Ook het onder woorden brengen alleen al, kan louterend werken.
Zoals al eerder geschreven is angst vaak niet rationeel. Dat vreselijke gevoel kan er zo maar ineens zijn. Het wordt door iets getriggered en daar ben je je vaak niet van bewust, maar je hebt er enorm last van. Je durft dan niet door te zetten, wordt gestopt.
Gelukkig hoef je ook niet te weten wat het is, maar kun je het wel snel oplossen. Het werkt voor heel veel mensen erg goed en blijvend. Geen schaamte meer, geen gedachtes van ik ben niet goed genoeg of ik kan het niet of ik verdien het niet. Kom uit je schulp en wordt die 10 die je hoort te zijn. Dat is ook voor jou weggelegd! http://www.dekloplossing.nl
Herkenbaar, die angst, schaamte en taboes…!
Juist om dat alles ben ik mijn boek aan het schrijven. Ik wil er mee afrekenen. Omdat ik in vrijheid wil leven. Waar ik alles kan laten zijn. Zonder mij iets aan te trekken van m’n eigen hersenspinsels of mogelijke gedachten of uitspraken van anderen…
Schaamte is ook zo’n fijn taboe onderwerp. Angst en schaamte. URL is nog vrij. Angst.nl is al bezet. Mooie post.
Ja…schaamte. Maar schaamte is altijd angst, toch? ALTIJD. De vraag is alleen, angst waarvoor???
Angst is maar zelden rationeel. Ik ben er anderhalf jaar geleden door onderuit gegaan. Angst om niet goed genoeg te zijn, angst voor problemen, noem maar op. De angst is niet weg, maar ik kan er beter mee omgaan nu (meestal dan :-)). Dapper geblogt!
Jij dapper gecomment….alweer! Gek is het, om je zo weer te leren kennen. Eigenlijk niet anders dan toen?!
Mooi beschreven Elja! Tja angst, daar kan iedereen over meepraten en toch doen we dat niet (of vaak niet). Ik weet zeker dat het beter zal zijn voor ons, voor de wereld.
Misschien kunnen we elkaar wel over de (digitale) drempel helpen. Een duwtje in de rug… Of de ene zetje. Soms zijn bergen in je eentje te hoog en rol je weer terug maar met een extra steuntje kom je er wel, en jij niet alleen. Samen ben je dan. Dat is beter.
Bang om over persoonliike zaken te bloggen, Het heeft lang geduurd eer ik dieper op de details in ging. Dat was angst en psychisch.Heb ik het letterlijk beschreven? nee, maar dat hoeft ook niet Go Elja versla je angst!
Angst én beven hier.
Het geld is namelijk op, gewoon op, klaar.
Er komt nog even WW binnen, maar daar kunnen we niet én de hypotheek, én het eten, én de ziektekosten van betalen. Al het andere is al jaren de deur uit. (behalve de vakanties, maar die kunnen heel goedkoop)
Dussss Als ik niet in februari een volle zaal heb begint het gedonder, ja en dan in maart en april. En dan moet de WW overboord, en dan heb ik dus 4 volle zalen in een maand nodig. En het liefst een boek dat goed verkoopt.
Lam word ik er af en toe van. Het gaat in vlagen.
Want tussendoor zijn er ook vlagen waarin ik denk: Waarom zou dat niet lukken?
Net weer een geweldige reactie gehad van iemand die zeer genoten had van mijn voorstelling, en die vertelde dat het lang doorwerkte.
Inmiddels mails gestuurd naar theaters, voor beschikbaarheid, en dan begint de tombola weer.
Je moet ook blijven geloven en denken dat het goed komt en vertrouwen hebben (wat dan ook je angst is). Maar ja. Het kan ook verlammend werken.
Overigens zag ik van de week weer zo’n passive income verhaal waarvan ik dacht, shoot, dat moet ik toch ook kunnen, als zo’n charlatan dat al kan!?!? Haha. Was ik er bijna ingetuind.
Anyway. Ik heb vertrouwen in jou. En dank je voor het delen.
Ik heb heel lang getwijfeld over bepaalde zaken te bloggen. Toen ik het opzij zette en er toch blogs over schreef kreeg ik louter positieve reacties. Het werkt bevrijdend. Ook al is schrijven over angst heel erg…..beangstigend. 🙂
ja…dat is het he? Ik had voor publicatie gisteren ook nog even de stress te pakken. Hahaha. Angst om over angst te bloggen. Pffff!
Mooi om een serie van te maken, van blog naar blog.
ja mooi idee…hoe doen we dat?