Ik liep vandaag langs het advocatenkantoor waar ik als studente stage liep. Tijdens die stage werd mijn vermoeden bevestigd: advocaat zijn was niets voor mij. Te veel emoties en onrecht en altijd een verliezer.
Anyway. Ik liep voorbij in mijn prachtige nieuwe op-en-top Amerikaanse cowboy boots. En ik dacht: wie had dat ooit gedacht? En: wat als ik advocaat was geworden hier? Zou ik hier niet op deze laarzen langslopen!
Ik woon tijdelijk tegenover de plek waar ik mijn afstudeerstage liep. Mijn tweede stage was heel anders, en veel meer in lijn met mijn passie. Kreeg twee mooie kansen aangeboden daarna (wat een tijd was dat…banen te over ook als je eigenlijk nog niets kon en wist!). Allebei op het juridische vlak.
Maar ik koos iets heel anders. Soms zijn het kleine dingen die je ergens brengen, soms grote. Bewuste keuzes of toevalligheden (of gewoon bewust op de stroom mee, zonder zelf te moeten kiezen!).
Ik, ik ben een eigengereid type, en loop mijn eigen pad. En kies mijn eigen laarzen, modieus of niet!
Maar hebben jullie dat ook? Kijk je wel eens terug en denk je: zo! Juiste keuze gemaakt destijds! Of meer (heb ik nu veel): toen ik iedere dag die deur door ging, had ik niet kunnen bedenken dat ik jaren later tegenover die deur zou wonen met 3 kinderen, geweldig werk, en een leven in het buitenland…
PS Ik moet meteen denken aan een prachtig stuk van Linda over een keuze die ze ooit maakte en hoe moeilijk dat was maar hoeveel het opleverde. Miin laptop heeft kuren en op de iphone is het lastig, maar morgen voeg ik de link toe. [Linda…? Lees je dit vanaf je vakantie?? :-)]
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Ik heb ontslag genomen bij mijn eerste echte baan omdat ik daar helemaal niet op mijn plek zat. Ik had de eerste ontslagronde overleeft omdat ik mijn leeftijd natuurlijk mee had. Vier en een halve maand na mijn ontslag was het groot nieuws. Heeft zelfs het landelijke journaal nog gehaald. Mijn exwerkgever was failliet. Nu heb ik een leuke baan, leuke collega’s en rij ik zelfs in een leaseauto (met mijn laag zelfbeeld had ik nooit verwacht dat ooit te zullen hebben)
net vandaag nog getwitterd dat ik vroeger bang was om nerd te zijn, en daardoor alleen maar onzekerder ben geworden. (nu zo blij met dochter die wel gymnasium koos, omdat ze leren leuk vind. ze heeft zelfs een t-shirt met I am nerdy er op!)
daarna alleen maar ontwijkende keuzes gemaakt omdat ik onzeker was, te veel leuk vond, te weinig écht leuk vond.
had ik maar een vak geleerd denk ik wel eens
ik zag vorig jaar op de veluwezoom een landmeter lopen. Lekker in de natuur, met een I-pad paadjes bijtekenen. Landmeetkunde kwam als studieadvies uit een test, maar ik zou en moest per se iets sociaals doen. mensen helpen. Toen ik die landmeter zo relaxed zag lopen dacht ik: goh, had ik dat niet toch gewoon moeten doen?
geschiedenis studeren had ik ook leuk gevonden, maar ja mijn moeder was geschiedenislerares, en je gaat je ouders neit na doen, dus niet eens serieus overwogen.
en heel gek: maar theologie studeren had me ook wel wat geleken. en dat terwijl ik als linksige jongemand, religie maar heel slecht vond.
nu pas op mijn 50e, door elke dag bloggen komen er allemaal dingen los.
nee! geen spijt.
je moet eerst op weg gaan om te weten dat thuis toch de mooiste plek is.
(goh, is bijna een blog geworden)
@ Elja: ja, dat vraag ik me de laatste tijd ook vaak of. Of ik goeie keuzes heb gemaakt. Het is nu allemaal te vers om er over te schrijven of te bloggen. Misschien kan ik er volgende week wat over vertellen.
@ Jacob Jan: volgens mij heb je het vak van blogger aardig onder de knie en jouw blogs lezen werkt aardig therapeutisch, dat zijn dus twee vakken. En nog niet eens voor geleerd.