Het is zaterdag. Ik heb bezoek uit Nederland. Het heeft voor de tweede keer sinds ik hier woon geregend. Kortom, ik heb redenen om vandaag een kort en niet krachtig blog op te leveren. Of een lang rammelend verhaal natuurlijk. Here goes.
Mijmer, mijmer
Ik wil niet veel zeggen, maar ik heb mijn doelen voor deze week vrijwel allemaal gehaald. Ha! Niet slecht he? Eentje heb ik er net afgehaald, want ik had het eigenlijk meer als vaag idee en ik had er bij gezet: ‘nice to have’ (in tegenstelling tot de dingen die echt belangrijk waren). Ik ben er wel mee aan de slag gegaan maar toen was het niet meer nodig.
Twee mensen die ik wilde bellen, niet gebeld. In het kader van toekomstig project.
Kleine analyse door mezelf van mezelf – waarom niet gebeld? – interessant. Ik heb wél met iemand anders gesproken over hetzelfde onderwerp, iemand die ik beter ken. Dat was de eerste keer dat ik over dat project ging spreken met iemand. Dat voelt misschien toch een beetje eng. Dan heb je liever al de ervaring vanuit iemand die je kent in je broekzak voordat je met de volgende persoon spreekt? Zoiets denk ik.
Doorschuiven naar volgende week dus.
En nog een andere actie niet opgepakt zie ik. Staat in mijn hoofd wat minder tijdsdruk op, misschien daarom? En nog een andere mail ook niet. Dat uitstel heeft vooral te maken met het feit dat ik het een lastig verhaal vind, merk ik. Moeilijk om goed te verwoorden en moeilijk om zorgvuldig te doen.
Volhouden is een kwestie van stap voor stap/dag na dag
Al met al niet slecht, wat acties betreft. Het voelt wel lekker, moet ik zeggen, als je dan zo terug kunt kijken. En al 6 (!) dagen geen carbs gegeten, geen snoep, geen fris, …
Het wordt steeds makkelijker. Zelfs de chocolade op tafel overgeslagen net (en wel zelf klaargezet!). Gek is dat. Ik baseer me losjes op een boek over het South Beach Diet. Ergens staat dat er een moment komt dat je over de cravings (de honger naar vet en zout en suiker etc.) heen bent. Volgens mij klopt dat aardig.
Ik merk dat bij dat volhouden dezelfde dingen een rol spelen als bij het iedere dag bloggen.
- Het voelt goed,
- de motivatie komt volledig uit mezelf,
- en ik zie resultaat.
- (het idee dat ik het niet vol zou houden om een reden van niets, staat me niet aan en motiveert me door te gaan).
Is het dan zo simpel??
DOELEN of actiepuntjes?
Nee, zo simpel is het niet. Want die actielijst van mij is niet wat ik eigenlijk zou moeten doen. Althans, niet wat ik voor ogen had. Namelijk die van de grote doelen op meerdere gebieden waar je bewust tijd voor maakt in je werkschema. Het zijn niet die acties waarbij je je levensdoelenin vertaalt in jaardoelen en maanddoelen en weekdoelen (deze aanpak).
Het gevaar is natuurlijk dat je wel veel bereikt – maar vooral voor anderen. Dat kan ook juist je doel zijn natuurlijk, iets bereiken voor anderen, maar het gevaar bestaat daaruit dat je het doet omdat je het doet. Geen hoger doel. Geen bewuste keuze.
Ik geloof wel dat mensen echt excelleren, bovenmatig succesvol zijn, omdat ze bewust of onbewust weten wat ze willen en er op afstevenen. En succes hoeft niet te zijn: millionair worden of president van de VS, of de baas van weet-ik-wat. Maar wat als je, door niet gericht bezig te zijn, een heel stuk potentieel dat anderen ten goede had kunnen komen, niet benut? Of een stuk potentieel dat gewoon jezelf gelukkiger had gemaakt? Je moet je nooit laten leiden door potentiele spijt hoor, dat bedoel ik niet. Of het gevoel dat de wereld op jouw schouders rust.
Meer zoals in dit prachtige verhaal van Peter. In dit geval de negatieve kant van wat-had-kunnen-zijn. Er is ook de positieve kant, zeg maar. Snap je??
Nou ja. Binnenkort maar eens tijd vinden, eh, pakken, om daar over na te denken.
Ai. That hurt. 🙂 RT @hermagoris: Goedemorgen! Als u geen tijd hebt, kunt u er niet mee omgaan…….
— Elja Daae (@Elja1op1) October 18, 2012
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Ik snap ‘m. Ook de positieve kant, dus 🙂
aiii that hurts hahahaha humor!
Voelde me aangesproken!
je bent ook een echte gevoelige #soepkip he …
gek mens moet ik me dan schuldig voelen over #Blogetiquette?
Niet dus.
Ook al lig ik *toevallig* met dzeze blog onder een spam-aanval 🙁
Lees het net…bah…