Afteldag: DONE
- Aantal woorden: 90.000
- Aantal pagina’s: 197 in Word
- Aantal hoofdstukken af: af!
Geef je boek uit handen!
Jajaja. Het is zo ver: ik heb het ingeleverd! Super social is in concept af. Jongejongejongejongejonge.
Mijn deadline was gisteren. En na nog een volle dag schrijven concludeerde ik dat het beter zou zijn om gewoon te stoppen en het in te leveren. Althans dat concludeerde mijn uitgever toen ik hem half in paniek opbelde dat ik klaar was maar niet klaar was. Het was tijd om de mensen van de uitgeverij hun slag te laten slaan met hun rode pen.
Ik noem dat voor de grap de rode pen, want rood of niet: het wordt er allemaal een stuk beter van. Er komt een moment dat je zelf niet meer ziet wat strakker en beter kan en zelf welke stukken beter ergens anders kunnen. Het is een enorme luxe dat er iemand met verstand van zaken is die zich er tegen aan gaat bemoeien, je tekst. Vooral als er wederzijds respect is want het is wel je kindje he! Als auteur moet je wel vertrouwen hebben in de mensen die het mes in je boek gaan zetten. Want hoe leuk het ook is dat je boek uitgegeven wordt, het kan moeilijk zijn om anderen er mee aan de slag te laten gaan.
Ik heb dat niet moet ik zeggen, maar dat heeft met vertrouwen te maken. Ik weet wel hoe het voelt, want ik heb wel eens de rode pen van een groepsblogeditor gevoeld (een niet-professional). Was meteen ook de laatste keer dat ik voor dat blog heb geschreven. Als mensen je stijl niet begrijpen en hun eigen regels en stijl gaan toepassen, gaat het mis.
De laatste loodjes
Het gekke was: vrijdag had ik mijn boek eigenlijk af. Ik had in Srivener allemaal notitiemapjes gemaakt met aantekeningen en dingen om in het laatste hoofdstuk te zetten. Maar toen ik allerlei dingen geschrenen had realiseerde ik me dat heel veel dingen niet meer nodig hadden. Ik gooide de laatste mapjes weg en opeens zag ik dat het af was. 6 Hoofdstukken compleet! Ik voelde me helemaal overweldigd. Klaar!
Ik moest natuurlijk nog wel de eerste paar hoofdstukken doorlezen, want die stammen van een paar maanden geleden en die had ik eigenlijk niet meer echt doorgelezen. En toen kwam natuurlijk de desillusie, want daar stonden nog heel veel lege notietjes en niet-afgemaakte paragrafen in. Bovendien was ik sommige dingen anders gaan doen halverwege mijn boek. Er was eigenlijk nog heel veel werk:
- Ik was bijvoorbeeld alle genoemde bedrijven en personen op een bepaalde manier gaan noemen;
- Alle kaders moesten worden ingekort na overleg met de uitgever over hoe lang een ‘kader’ nu eigenlijk is;
- Er stonden dubbelingen in, onderwerpen die ik verderop opnieuw was gaan beschrijven;
- Aantekeningen van dingen die ik in het boek wilde maar waar ik me over had bedacht;
- Onderwerpen die ik eigenlijk niet had beschreven en dus alsnog moest doen;
- Toch wel wat wolligheid en lucht ?;
- Dingen die in de tijd tussen het schrijven en nu alweer veranderd waren op het vlak van social media, zoals de integratie van allerlei messagingdiensten;
- Aan elkaar schrijven van paragrafen en hoofdstukken (‘In het volgende hoofdstuk meer over …’); en
- Verwijzingen naar dingen elders in het boek die niet klopten (‘zie ook hoofdstuk ..’).
Dat soort dingen. Best veel werk nog. Het komt natuurlijk omdat zich als het ware een breuk had voorgedaan in het schrijven in de kerstvakantie en ik daarna de laatste drie onderwerpen heb aangepakt. Die waren wat concreter dan de eerste drie en dus weer anders.
Het is wel grappig dat je denkt dat je de laatste loodjes hebt gehad en dat dan blijkt dat het niet de laatste loodjes waren. Zo’n boek heeft een basistekst maar vervolgens komt de – hoe noem je dat? – het echte werk.
Tenslotte is er ook nog een slag in de dingen die een boek echt leuk maken. Vooral bij een managementboek wil ik zelf altijd veel smeuiigheid en leuke dingen: feitjes, anekdotes, cases en heel veel voorbeelden en tips. Het moet leuk zijn om te lezen, vind ik, ook als je ondertussen wel echt iets leert!
Goedgekeurd!
Het editen van het boek kost de uitgeverij zo’n twee weken, waarna ik weer twee weken krijg om de opmerkingen te verwerken en het boek nog aan te vullen met dingen die me nog te binnen schieten en de begrippenlijst etc. in orde te maken. Maar toen ik belde met mijn uitgever vroeg ik hem of hij me alsjeblieft al wat eerder wilde laten weten wat hij er vond.
Hij belde de volgende ochtend al met positieve feedback. Phew! Goedgekeurd!
Het is gek, maar je weet het gewoon niet. Je zit te schrijven in je eigen bubbel en moet maar afwachten of wat je zegt ook overkomt. Vooral omdat ik dit keer echt een paar belangrijke punten wil maken, diepliggende overtuigingen heb die ik de lezer mee wil geven. Ergens blijf je altijd twijfelen: waarom zouden mensen dit nou leuk vinden? Het is in mijn geval de ervaring van eerdere boeken, mijn blog en mijn duizenden social media berichten waardoor ik inmiddels het vertrouwen heb dat hoe ik schrijf en waarover ik schrijf iets raakt. Maar helemaal zeker weet je het pas als iemand als je uitgever het OK-stempel geeft!
Het echte werk begint pas
Toen we aan het bellen waren en duidelijk werd dat ik mijn ochtend zat te verpozen in de Starbucks met zakelijke vrienden, kreeg ik de waarschuwing: het echte werk begint pas. En dat is ook zo!
Voor mijn vorige boeken was ik zelf weinig actief in het promoten en bekend maken en betrekken van mijn netwerk. Maar dit keer ga ik er voor. Boeklancering, acties, promotie: ik ga er vol voor. Het is tenslotte een papieren weerslag van waar ik voor sta en zakelijk mee bezig ben! Het boek is het vehicle om mijn boodschap overal te verspreiden.
Dusss…je hoort nog van me!
PS Het schrijfproces is ook nog niet af, dus ik ben van plan om zowel van dat proces als het marketingproces verslag te blijven doen. Leuk voor later en voor alle andere mensen die boeken schrijven!
Aftelblog
Ik lever over 20 dagen het concept van mijn derde boek, getiteld ‘Super social’, in bij de uitgever. En ik tel af met blogs. Voor mezelf en voor het nageslacht. Hier vind je de rest:
- Dag 1/22: There’s no such thing as writer’s block
- Dag 2/22: Een boek schrijven is romantisch
- Dag 3/22: Sommige woorden tellen dubbel
- Dag 4/22: Schrijven vanuit de inhoudsopgave
- Dag 5/22: Waarom zou je een boek schrijven?
- Dag 6/22: (publicatiedatum: dag 7/22) Refocus
- Dag 9/22: Van boekidee tot conceptboek
- Dag 10/22: Rust roest
- Dag 12/22: Inspiratie fascinatie
- Dag 14-15/22: Je kunt pas boetseren als je een vorm hebt
- Dag 19/22: Boek in je hoofd
- Dag 27/22: Deadlines zijn indicaties
- Dag 29/22: Het wordt nog wel wat
- Dag 38/22: Schrijf geen boek op vakantie
- Dag … Waarom afstand nemen niet altijd de oplossing is
- Dag … Een boek schrijven: de laatste loodjes
Een tussentijdse felicitatie dan maar? Je hebt me nieuwsgierig gemaakt naar het boek. Zeker ook door deze serie: deels herkenbaar. Ik hoop ook nog wat op te steken van de marketingdeeltjes.
Dank Paul!!