Gisteren had ik geen inspiratie. Net als nu, eigenlijk. De oorspronkelijke titel van mijn blog post gisteren was iets heel anders. Iets over bloggen (net als nu, eigenlijk). En de eerste alinea ging ook over bloggen (net als nu, eigenlijk).
Ik ging maar een beetje schrijven. En gaandeweg schreef ik van me af wat me dwars zat. En toen reageerden jullie zo lief. En toen realiseerde ik me dat ik onbedoeld mijn emotie had door laten klinken. En dat dat nooit gebeurd zou zijn als ik niet gewoon was gaan zitten en was gaan bloggen.
Het is gek met dat iedere dag bloggen. Je zou kunnen denken dat het met name lage kwaliteit posts oplevert, omdat je ‘moet’ produceren. Maar in werkelijkheid klopt dat niet, bij mij. Ze zijn niet van lage kwaliteit. Niet voor mij, in ieder geval, en aan de reacties te merken voor sommige lezers ook niet.
Ik kan het iedereen aanraden. Gewoon gaan zitten, en gaan bloggen. Kijken waar je jezelf mee naar toe neemt. Iedere dag. Altijd. Doorbloggen.
Zo wordt de post van gisteren opeens die van vandaag. Of die van vandaag wordt die van gisteren. En die van gisteren wordt iets heel anders, iets heel moois.
Het is mooi, dat doorbloggen.
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Maar schrijf je dan écht dagelijks? Of heb je een handjevol concepten klaar staan? Dat vroeg ik me eigenlijk af 🙂
Nee, iedere dag. Verse posts. 🙂 Alleen dit weekend had ik geen internet en heb ik ze na 3 dagen alsnog geupload (wel iedere dag geschreven). Kan het aanraden! Doet iets met je.
Dat vind ik heel knap! 😀 De meeste mensen die dat doen hebben geloof ik redelijk wat concepten op voorraad… Niet dat dat niet mag natuurlijk, maar de oefening is in mijn ogen inderdaad om vooral dagelijks te schrijven en niet dagelijks op publiceren te klikken…
Momenteel heb ik voor het eerst in mijn “blogcarrière” eigenlijk ook 3 tekstjes in mijn concepten…
en het blijft bijzonder.
Ik dacht dat ik materiaal moest schrijven en bewaren voor mijn theater. Dus ik ging braaf zitten. Met word. Met pen en papier. met..
en er kwam maar niks.
Toen opende ik wordpress, en floep!
ik houd dus niks meer achter. ik schrijf alles op mijn blog, en dat worden mijn theaterteksten.De basis.Dan ga ik daarmee de oefenruimte in.
en daar gaat hetzelfde gebeuren als op mijn blog. Dat weet ik zeker. Zodra ik daar sta, met mijn blogs als basis. Dan kom de rest er omheen. En ik durf te wedden dat zelfs met publiek er bij er elke avond iets nieuws bij komt.
Theater maken is gewoon unplugged live bloggen.
Ik weet zeker dat je gelijk hebt, dat hetzelfde daar gaat gebeuren als op jouw blog gebeurt!
Dat gevoel krijg ik ook. Bij JJ is het bloggen een soort van pre-try-out.