Dat we terug zijn gekomen heeft met name voordelen, hoor. Al geef ik hier misschien soms de indruk van niet. Het voelt alsof de balans ver naar de positieve kant doorslaat, ondanks de worsteling en de aanpassing en zo.
Zo kwamen we vandaag oude studievrienden tegen. Zo maar. Bij Kasteel de Haar.
Ik zag L. buiten lopen terwijl we een drankje dronken in het restaurant en zei: volgens mij loopt L. daar! We wachtten tot hij voorbij het volgende raam kwam en werden het niet eens. Is het hem nou? Is het hem nou niet? Maar hij bewoog als L. En hij zag er uit als L. Alleen iets ouder.
Hij liep met ridderspeelgoed dus ik zei: als het L. is en hij is hier met kinderen, moet H. er ook zijn. En ja hoor. Daar was ze. Ik liep naar buiten om hallo te zeggen. Heel gek hoor. We hadden elkaar misschien al wel 10 jaar niet gezien. Pre-kinderen. Nu hebben we er samen 5.
L. had ons (d.w.z. F) ook gezien maar besloten dat het hem niet kon zijn, omdat we ergens in een exotisch oord schenen te wonen.
Haha! Gek, dat je mensen toch zo goed kunt kennen dat je ze herkent aan hoe ze zich bewegen. Het leek me sterk dat er nog iemand rondliep die er zo uitzag en zich zo bewoog.
Waarom we terug zijn gekomen? Om dit soort dingen.
Om mensen die je al zo lang kent, nog eens te spreken en tegen te komen. Om te voelen dat je onderdeel bent van een groter NETwerk, met een grotere reikwijdte dan 1 groepje binnen 1 stad (zelfs als is het dan een wereldstad). Om te ervaren dat vriendschappen niet tijdelijk zijn maar dat wat je opbouwt blijft rondzingen, als energie die nooit verloren gaat.
De voordelen. Weer eentje!
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Geef een reactie