Afgelopen weekend had ik een topdag. Eentje die zich, dacht ik later, misschien niet vaak meer zal voordoen in die vorm.
Het begon met 3 uur in het zwembad. Want twee van mijn zoontjes zwommen af en kregen hun zwemdiploma. Eentje zijn eerste en eentje zijn tweede. Dat was bijzonder omdat de eerste daarmee op eens een stukje groter en zelfstandiger is (en nooit meer vleugeltjes aan hoeft in het zwembad!)
De tweede was bijzonder omdat hij al lang gestopt was met zwemles, toen besloot dat hij net als de andere kinderen in de klas zijn B-diploma wilde, toen weer stopte, toen weer besloot om er voor te gaan en het ook zonder morren afmaakte.
Pure wilskracht, was het. Want het kost hem veel moeite om naar instructies te luisteren en bibberend op de kant te wachten tot je weer iets mag doen. Dat A-diploma van zijn broertje was ook super, maar die lag gewoon een beetje lol te maken in het water. 😀
Maar het feest was nog niet compleet. Want na die twee diploma’s sjeesde ik met opa en oma naar Den Haag, waar mijn oudste bezig was met de regiofinale van de First Lego League. Dat is een wedstrijd waarbij schoolteams (deze was voor 9-14 jaar) allerlei onderdelen moeten doorlopen. De bekendste daarvan is het bouwen van een LEGO-robot, die een parcours moet afleggen en daar opdrachten moet doen om punten te verdienen. Iets oppakken, iets verplaatsen, iets induwen … dat soort dingen.
Maar er komt nog veel meer bij kijken. Zo is er een teamopdracht waarbij teams worden beoordeeld op samenwerking. En een projectpresentatie waarvoor het team onderzoek heeft moeten doen.
Er deden 40 teams mee, waarvan veel Middelbare scholierenteams (‘ons’ team bestond uit groep7-8). Ik had wel gezien dat ze in de top 3 stonden van het onderdeel met Robots. En ze mochten ze hun projectpresentatie nogmaals doen op het grote podium en die was overdonderend goed. Maar ja. Er gaan maar drie teams door naar de landelijke/BeNeLux finale.,
Er zijn gelukkig ook andere prijzen, voor bijvoorbeeld teamwork. Maar zijn team kreeg geen van de extra prijzen. En ze waren niet de 3e finalist. En ook niet de tweede.
Ze bleken te hebben gewonnen.
Ik zat bijna huilend op de tribune, zo trots was ik op die kids. En op hun coaches, die hen toch maar richting dat resultaat hebben weten te motiveren en begeleiden.
Toen ik savonds op de bank zat en bedacht dat op 1 dag al mijn kinderen zo’n geweldig resultaat hadden behaald, was ik nog trotser. Het draait bij ons totaal niet om prestaties, in ons gezin. We zijn niet bepaald fanatiek als het gaat om sport of school. Ik heb er – moet ik toegeven – bijna moeite mee dat ze zo hard werken aan die Lego League projecten.
Maar toen ik me realiseerde dat die situatie zich niet snel weer voor zal doen, was ik nog trotser.
Het was gewoon een topdag!
- Ongeluk - 8 juni 2023
- Yogamatje - 20 mei 2023
- Aiiiiiiiiiii - 11 mei 2023
Dat was met recht een topdag ja. Wat goed van ze!
Nou he!!! trots.
Wat goed, gefeliciteerd! En lief, zo´n trotse mama.
<3