De blog-etiquette? Bestaat er zoiets? Ook voor social media in het algemeen?
Sociaquette?
Ik bedoel niet: juridische regels. Eerlijk gezegd interesseren die me niet zo. Erg he, voor een jurist. Maar ik heb inmiddels te weinig jurist in me om me er druk om te maken en nog genoeg jurist om te weten dat regels buigzaam zijn en mijn vraagtekens te zetten bij hoe andere bloggers die juridische regels interpreteren.
Nee, ik bedoel fatsoensnormen. Van bloggers en social media gebruikers voor andere bloggers, tweeps etc, voor hun lezers, voor hun vrienden en familie en collega’s.
Mijn fatsoensnormen zijn niet zo buigzaam. Maar toch kan ik ze overtreden, blijkt.
Social media, het is natuurlijk toch een beetje een gek fenomeen. Je hebt een verantwoordelijkheid naar anderen als je de mogelijkheid hebt om dingen te delen met je ‘bereik’.
Een bereik is invloed maar invloed is verantwoordelijkheid.
En hoewel ik altijd heel goed nadenk over wat ik blog en online zet op andere kanalen, had ik gisteren een foto online gezet die eigenlijk niet van mij was. Wel door mij gemaakt, maar zo intiem voor anderen dat hij niet van mij was. Ik had hem niet mogen delen.
Er stonden alleen voorwerpen op. Samen vormden ze een perfect en intiem stilleven en een gedachtenis aan iemand die me dierbaar was. Maar het was niet mijn stilleven.
Ik overschreed zo maar een fatsoensnorm in mijn Instagrammigheid. Stom he. Gelukkig kreeg ik een signaal en heb ik de foto snel offline gehaald.
En dat terwijl ik zelf heb ervaren hoe vervelend het is als iemand die fatsoensnormen overschrijdt, met jouzelf als lijdend voorwerp.
Dom. Of ironisch. Of allebei.
Zo zie je maar weer dat je nog zo fatsoenlijk kunt zijn, voor je gevoel, maar toch een inschattingsfout kunt maken.
- Zoals ik al zei - 2 april 2021
- Wandelen tot je een ons weegt - 28 maart 2021
- Over aanhang, blogangst en schrijven als een camera - 24 maart 2021
Geef een reactie