Jajaja ik weet het ik weet het. Ik heb niet zo veel geblogd de afgelopen week. We-ken. Het ging een tijdje goed en toen stopte het opeens. Omdat ik moe was, voornamelijk, en overdag geen tijd had. Of omdat ik te lang deed over een artikel. Maar weet je? In mijn hoofd blogde ik iedere dag.
In mijn hoofd heb ik continu ideeën voor blogs. Of dingen die ik even op wil schrijven. Of dingen die ik via mijn iPhone in mijn notities inspreek terwijl ik rijd zodat ik niet gevaarlijk doen .
In mijn hoofd zoek ik verbanden, verzamel ik anekdotes, denk ik na over nieuwe ontwikkelingen. Zie ik interessante dingen die ik op zou willen schrijven.
OK, de meeste vergeet ik omdat ik ze op dat moment niet op kan schrijven. Da’s wel jammer.
* notities openklikt *
Dit bijvoorbeeld, uit een podcast interview met iemand van Pinterest:
The camera is the new keyboard
Zo tof toch? Het maakt nu even net niet meer zoveel indruk als toen ik het hoorde, op weg naar een afspraak, maar misschien komt het weer.
Of dit:
“Presentatie Maastricht KPN”.
Ik weet dat ik daar een geweldig idee bij had voor een blogartikel. Maar ik weet het niet meer precies. Iets over de eerste keer ooit dat ik een presentatie gaf, denk ik. Ik had er een heel idee bij maar, ehm, nu niet meer.
Of deze dan:
…
(een lege notitie)
Maar in tegenstelling tot al die vage verhalen in mijn hoofd gaat deze wel mooi de ether in! Gelezen worden is bestaan!
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Zo herkenbaar. Ik blog al jaren vooral in mijn hoofd. Ergens is het dagelijkse en zelfs het wekelijkse bloggen gestrand. Tijdgebrek? Grote kritische censuuraap op mijn schouder die roept dat het wel ‘professioneel’ moet zijn en ‘een doel moet dienen’?
Dankjewel voor het delen van je halve blogideeën en je lege notities! Je trok mij vandaag over de streep om ook weer een hersenspinsel online te gooien.
Ja die censuuraap is FUNEST. Bij mij begon hij toen een business partner kritiek had op alle tijd die ik in bloggen stopte (die niets opleverde vond hij). En toen kwam opeens dat aapje. Is al jaren geleden maar sindsdien is het moeilijk geworden om hem van mijn schouder te gooien. 🙁 We moeten elkaar gewoon blijven motiveren!