Ken je dat? Je hebt een plan, maar je komt er maar niet aan toe het uit te voeren. Je wilt het wel maar je doet het niet. En je hebt daar heel veel goede redenen voor. Toch?
On-ge-twijfeld.
Plannen! Heel veel mensen hebben plannen. Ik wel althans. En volgens mij heel veel mensen om mij heen ook. En lezers van dit blog. En niet-lezers van dit blog. Mensen van 10, 20, 30, 40, 50, 60, 70 – wanneer houdt dromen op? Wanneer stop je met plannen maken?
Dus. Plannen. Projecten. Ideeën.
Voor nieuwe: banen, vlogs, ondernemingen, zelfstandige loopbanen, visverenigingen, sportclubs, schoolbesturen, politieke partijen, boeken, bedrijven, webplatformen, communities.
Mooie plannen. Realistische plannen. Belangrijke plannen. Grote plannen.
We lopen er mee rond. Maar we doen er soms gewoon niets aan, he. Het blijft met name bij denken. Denken dat we het echt willen.
We beginnen wel: we starten wat dingetjes. We bedenken namen en claimen domeinen.
We schrijven wat e-mails, we bewaren wat interessante foldertjes, we vullen wat formulieren in.
We maken wat teksten, we spreken wat mensen, we bedenken een plannetje.
We denken dat we het willen en we zeggen dat we het willen. Maar we DOEN het niet. Of onvoldoende.
Als je zegt dat je iets wilt, maar je doet het niet – wil je het dan wel echt? Echt echt? Zeggen dat je iets wilt en echt iets willen, zijn inderdaad niet hetzelfde.
Klik op de link hierboven en lees dat artikel. Neem je Grote Plan in je hoofd waar je ‘maar niet aan toekomt’.
En vraag je af:
wil ik het echt?
Zeggen dat je het wilt is niet hetzelfde als het echt willen…Elja.
* De foto bovenaan dit stuk nam ik in Boedapest. Ik denk dat het tijdens de Red Bull Air Race was, jaren geleden, toen ik daar woonde en onze bovenburen die een penthouse hadden een bbq organiseerden om de stunts van dichtbij (!) te kunnen bekijken. Those were the days … 🙂
- In debat met jezelf - 15 januari 2025
- Vroeger - 14 januari 2025
- Bergen werk - 13 januari 2025
Het zit niet zozeer in willen of doen, maar meer in het voortijdig uit de nek zwetsen. Veel mensen schijnen het normaal te vinden om ook maar alles rond te bezuinen wat ze mogelijk ooit van plan zijn. Misschien doen ze dat vooral om zichzelf een zetje te geven om het daadwerkeliijk ooit te doen. Zelf kan ik daar slecht tegen. Als ik iets goed vind, dan weeg ik vrij snel af of het kan en dan begin ik er aan. Dat afwegen kan 1 minuut duren of een etmaal, Veel meer wordt het niet. Bij langer denk ik er wel eens een volgende keer over na omdat dan de uitgangsistuatie veranderd is. In elk geval deel ik met weinig mensen m’n plannen. Twitter en Facebook lijken wel de media te zijn die het uit de nek zwetsen stimuleert (met kijk mij eens wat ik allemaal van plan ben) en van beide maak ik geen gebruik.
Mensen blazen hoog van de toren, dat is zeker. Maar ik bedoelde hierboven ook de dingen die je je voorneemt, waarvan je denkt dat je het wilt, waarvna je weet dat je ze wilt, maar die je toch niet uitvoert. Ik had het uiteraard over mezelf maar herkende mezelf heel erg in dat artikel. Je werkt ergens voor/aan, maar eigenlijk kom je niet verder. En als je heel eerlijk bent, vraag je je dan dus af of je het wel echt wilt.