Ik maakte tegen vrienden gisteren een grapje dat ik al al 5 hele dagen officieel niets te doen heb. Het kwam omdat ik me voorstelde aan iemand en ze vroeg wat voor werk ik deed. Nou: geen!
Maar gaandeweg het eten kwam ik er achter dat het niet helemaal klopte.
Dat kwam vooral doordat ik mezelf telkens hoorde verwijzen naar dingen die ik de afgelopen weken gehoord had. En dan hard moest nadenken waar en van wie ook alweer.
Zoveel gesprekken! Zoveel inspiratie! Zoveel onderwerpen die overal terugkomen:
- Chatbots voor de overheid en de uitdagingen van systemen die niet 100% correct antwoorden;
- ‘Cognitive offloading’: als mensen mentaal ‘lui’ worden en dingen niet meer zelf kunnen door AI;
- Inclusieve AI; en AI voor een inclusievere, toegankelijkere samenleving;
- AI en werk: wat doet het? Wat moeten mensen weten? Wat is ‘AI geletterdheid’ (een verkeerd gebruikte term vind ik vaak) en willen we niet verder kijken naar ‘AI Skilling’?
- Onbetrouwbaarheid van generatieve AI, hallucinaties als fesature ipv bug, en de drogreden ‘mensen maken ook fouten’ (argh);
- AI voor juristen, beleidsmakers, leerlingen, juristen;
- Mensen meekrijgen in het gebruik van generatieve AI; hoe neem je organisaties mee in het gebruik van generatieve AI tools? Hoe stem je de boodschap af op verschillende groepen? De rol van governance en hoe onderschat die is binnen organisaties;
- Is (gen) AI wel de juiste oplossing voor een probleem?
- Het verhaal van de man die trouwde met AI – en wat het betekent als iedereen zich door ChatGPT laat adviseren ipv door experts;
- Samenwerking wetenschap/overheid op het vlak van responsible AI.
Zoveel om over na te denken! Het is genieten. Als je even de onzekerheid over mijn toekomst wegdenkt dan, hè. Het is wel een beetje spannend.
Al die inspiratie betekent ook dat ik langzaamaan een nieuwe verhaal begin te ontwikkelen over wat ik vind van AI. Waar ik denk dat er iets moet gebeuren. Wat we nog niet doen, als samenleving en als overheid, rondom (verantwoorde) AI.
Ik geloof en weet nog dezelfde dingen. Maar ik voel wat meer vrijheid in wat en hoe ik het vertel. En ik heb meer ruimte om aandacht te geven aan onderwerpen die in de politiek minder belangrijk zijn.
Gewoon: mijn eigen verhaal.
Best lekker.
217/1000
- Mijn eigen verhaal - 6 november 2025
- Doelen - 5 november 2025
- Je weet wat ze zeggen over grote uitdagingen - 4 november 2025
Ontdek meer van Elja Daae
Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.
Geef een reactie