Drie jaar geleden liep ik een wandeltocht van een paar dagen met een aantal vrouwen. Eentje was (is!) een goede vriendin. De andere vrouwen kende ik ook. Maar ik was niet zo close met ze. Het was een prachtige tocht. En een leerzame.
Over control freaks
Ik was zenuwachtig van tevoren, want stuk voor stuk waren het sportievelingen. Een paar yoga-leraressen, een bootcampjuf, mensen die mee hadden gedaan met de jaarlijkse Bosporus zwemwedstrijd (de Bosporus oversteken!). En mijn vriendin die de fitste vrouw is die ik ken.
Gelukkig had mijn vriendin, die het organiseerde, een lijstje meegestuurd met dingen die je zeker mee moest nemen. Dat lijstje had ik uiterst serieus genomen, dat begrijp je. En ik had nog wat gegoogled en nog wat slimme tips gelezen over mondvoorraad en zo.
Zo kwam het dat ik extreem voorbereid was. Nou ja, behalve mijn conditie dan. Maar verder had ik alles bij me.
Mijn voorbereiding leidde tot irritatie bij een van de andere wandelaars. Ze beschuldigde me er van een control freak te zijn, in zoveel woorden.
Een gekke ervaring. Ik heb daar uitgebreid over geblogd. En het is nog steeds een van mijn favoriete blogartikelen ooit. Omdat het moment me zoveel inzicht gaf en omdat het artikel me meteen mee terugneemt naar dat moment.
Een voorbereid mens …
Ik moest er aan denken omdat ik vandaag op een familiefeestje vertelde hoe goed ik voorbereid was op mijn op handen zijnde vakantie. Ik ben al weken lijstjes aan het maken en dingen aan het bestellen bij de Albert Heijn en dingen apart aan het leggen.
Ik merkte dat mijn familie het idee had dat ik gestresst was. Ze zeiden (lieve) dingen als ‘Wel genieten he, van je vakantie!’.
Maar de enige reden dat ik relaxed op al die feestjes sta (vriendjes, vriendinnetjes, balletvoorstelling, school, alle feestjes van het jaar lijken in de laatste drie weken voor de zomervakantie plaats te vinden!) is dat ik me voorbereid heb.
Ik heb nog nooit zoveel dagtrainingen gegeven in een paar weken tijd. En als ik een training geef ben ik van 07:30 tot 08:30 bezig en weg. Geen tijd voor boodschappen, nadenken, inpakken en regelen.
Deze laatste week wordt bovendien ook nog de wasmachine nog gemaakt (morgen), krijgt de auto een grote beurt (dinsdag) en wordt de fiets van mijn oudste gerepareerd (woensdag).
Gelukkig doet onze huisgenote de was. PHEW.
Controle of stress?
Je zou ook gewoon in de auto kunnen stappen met een paar kleren, een paar knuffels en een credit card. Vandaag zei F. nog dat hem dat eigenlijk het meest ideaal lijkt.
Maar ja. Het is ook duur. En het geeft ook stress. Mij althans. Vorig jaar hadden we te weinig strandhanddoeken en ik had mijn favoriete Engelse thee niet bij me en noem me kleindenkend en burgerlijk maar die dingen miste ik. Dus.
Controle of stress – het is maar de vraag waar je voor kiest.
- Ik schrijf nog steeds - 1 december 2023
- Verliefd op je AI - 24 oktober 2023
- Blog je nog? - 2 oktober 2023
Ja die weet ik nog!
Haha! Gouden ouwe is dat!