Instagram.
Ik vind het een prachtig medium.
(ik heb wel eens anders beweerd, ja. Don’t remind me)
Instagram heeft weinig met pyjama’s te maken, toegegeven. Als je de vele kronkelende dames met slanke bruine benen die in de pyjama’s van hun vriendjes op hun bed koffie drinken, niet meetelt.
Maar ook zonder pyjama’s vind ik het een prachtig medium.
Niet alleen om wat het is en wat het kan en hoe het verandert. Maar vooral als gebruiker.
Ik ben gek op foto’s en Instagram biedt me als gebruiker een non-stop stroom van mooie, leuke, interessante, lieve, bijzondere of rake foto’s. Over onderwerpen, mensen, ideeen, plaatsen waar ik iets mee heb of die me raken.
Ik deel zelf ook foto’s op Instagram.
En net als hier op dit blog doe ik wat me goed dunkt. Wat me leuk lijkt. Wat me blij maakt of wat me verwondert.
Dat is de reden dat er in mijn Instagramfoto’s, net als op dit blog, totaal geen lijn zit. Althans, niet een zichtbare lijn. De lijn is ‘Elja’.
Het is net als met bloggen of met fotograferen in het algemeen: ik deel de wereld door mijn ogen.
Dat leidt helaas niet tot een enorme snelle groei in volgers, die wereld door mijn ogen. Want er zijn, net als bij andere sociale netwerken, regels die er voor zorgen dat meer mensen die je vinden en meer mensen je volgen.
Je helpen om ‘succesvoller’ te zijn met Instagram.
Die regels pas ik niet toe. Om je een idee te geven, dingen als:
- Zorgen dat je alleen mooie, gestileerde foto’s maakt
- Bepaalde kleuren en filters gebruiken, die volgens onderzoek meer mooi gevonden worden
- Hashtags gebruiken. En veel. En vooral hashtags waarvan je weet dat ze populair zijn.
- Zorgen dat alle foto’s bij elkaar horen en even mooi zijn. Een ‘curated feed’, een foto-overzicht dat herkenbaar en mooi en eenduidig is.
Tsja.
Als je hier wel eens komt, weet je hoe ik denk over regels. Over het ‘hacken’ van succes.
Ik houd niet zo van social media regels.
Er is niets mis mee op zich. En als ik weet wat werkt, deel ik het graag. En ik vind het niet stom dat mensen die regels toepassen.
Maar van mij hoeft het niet, op mijn blog, op mijn twitter account, op Instagram. Geen zin in.
Ze horen bij een focus op ‘succesvol social media’ waar ik geen zin in heb. Want die focus ontneemt me het plezier.
Plezier is heel belangrijk. Ook op social media.
Maar vandaag, tijdens twitterchat #blogpraat die over Instagram voor bloggers ging, zag ik heel veel tweets die eigenlijk op hetzelfde neerkwamen:
het gevoel dat je het ‘goed’ moet doen.
En dat het anders geen zin heeft. Dat je er anders beter weg moet blijven.
Het tegenovergestelde van er plezier in hebben, kortom.
Waanzinnig leuke bloggers die nauwelijks nog foto’s posten omdat ze denken dat hun leven ‘niet interessant’ is om te delen.
Omdat ze zichzelf vergelijken met succesvolle instagrammers met prachtige foto’s waar ze niet aan kunnen tippen.
Maar hoe zonde is het, dat je het dan niet meer doet omdat het ‘niet goed genoeg is’??
Hier is mijn gouden Instagramtip:
Geef jezelf toestemming om er lol mee te hebben en dingen te proberen.
Een gouden tip die overigens voor elk sociaal media kanaal is toe te passen. Elk ‘social channel’.
Lol hebben is de enige manier om goed te zijn in social media.
Precies zoals Petra hier concludeerde. Want je kunt ook te veel nadenken over wat je doet op zo’n social media kanaal. Te veel nadenken over wat anderen van je verwachten.
Dat werkt verlammend. Geloof me maar.
De kracht van social media ligt namelijk in het durven uitlaten van je hond in je pyjama.
Verwachtingen waarvan je denkt dat de buitenwereld die van je heeft loslaten en de verwachtingen die je zelf hebt over wat je zou moeten zijn loslaten.
Jezelf zijn.
Dat zit zo: ik zag iemand vandaag een grapje maken op Twitter. Dat ze de hond uit moest laten maar dat ze zich eerst even ging omkleden. Want ze kon natuurlijk niet in haar pyjama de straat op.
Toen ik zei dat in mijn oude straat in de VS mensen soms gewoon met een kop koffie in de hand, op hun sloffen en in hun badjas de hond uitlieten, moest ze lachen. Dan kende ik haar dorp niet!, zei ze. Wie weet ooit, zei ze.
Shit, dacht ik. Wat shit. Dat je wie weet ooit jezelf mag zijn?
Wie weet ooit stoppen met je iets aantrekken van verwachtingen van anderen waar je helemaal niet eens aan wilt voldoen, eigenlijk?
Mijn zoontje ging laatst mee naar de Albert Heijn in zijn pyjama en op zijn blote voeten. Ik moest snel iets halen en hij wilde zo graag mee. De voorwaarde was dat ik hem direct uit de auto in een karretje mocht tillen, in het kinderzitje, en dat hij er niet uit mocht. Hij vond het prima. Als hij maar mocht aanwijzen welk toetje hij wilde en ik het dan zou pakken.
Het leven gaat niet om de verwachtingen van anderen.
En social media ook niet.
Als je wilt dat een social media kanaal iets voor je oplevert, moet het allereerst iets voor je opleveren in het doen. Je moet het leuk of uitdagend vinden om te bloggen, gewoon voor jezelf. Leuk vinden om op Twitter handige links te delen. Plezier hebben in het afstruinen van Facebook. Lol vinden in het reageren op deze en gene.
Je moet het leuk vinden om op Instagram foto’s te maken en te plaatsen. Mooie foto’s maken, foto’s maken van dingen die je interesseren, spelen met fotofilters, foto’s maken op straat of juist thuis, van licht, van mooie plekken, van leuke mensen, van jezelf, voor je blog. Mensen vinden en volgen wiens foto’s je aanspreken. Mooie foto’s kijken van dingen die je interesseren. Wat dan ook.
Je moet het leuk vinden!
(en niet bang zijn om de hond uit te laten in je pyajama)
Permission to play: granted.
- 50 worden: het alternatief is minder - 11 augustus 2024
- Vakantie - 1 augustus 2024
- Achieve more - 25 mei 2024
Lekker om te lezen en voor mij so true. Ben de afgelopen 2 jaar of zo wat stiller op sociale media en bloggen was ik mee gestopt. Te druk met andere dingen en bijkomen van bordjes in de lucht houden.
Juist instagram bracht weer plezier terug. Alleen beeld. Rust. Niet nadenken over verwachtingen (ook die van mezelf), imago.
Ik heb geen hond maar misschien ga ik binnenkort wel naar de Lidl… in pyama 🙂
Ik heb er net over geblogd Emile, want wat jij hier zegt sluit aan bij wat ik zie online. Dat mensen bang zijn dat ze niet voldoen aan verwachtingen. Maar ik heb dat ook met Instagram (en hier!). Heerlijk doen wat ik wil omdat ik het wil. Ik ga je even zoeken en volgen 🙂
Top artikel! Helemaal mee eens. Ik hou juist van foto’s op Ig die spontaan zijn en waar niet te veel over is nagedacht. Waarom denken dat je niet interessant genoeg bent… Juist de ‘normale’ dingen vind ik prettig om te volgen dat is herkenbaarder. Ben de laatste tijd beetje chaotisch in mijn planning en daardoor blogpraat gemist helaas…wel met plezier tweets teruggelezen. En wil je me volgen op IG dat vind ik alleen maar leuk 😉 @zomer
zomersproetje84 Groetjes!
Ik ga je zoeken!
dat instagram zou iets voor mij moeten zijn. Minder geluid, dus meer beeld. Ga ik na de vakantie uitproberen. Inde vakantie ga ik mijn telefoon alleen gebruiken als GPS (om de plekjes uit de boeken te vinden)
Ja, is denk ik idd een heerlijk medium om in rond te neuzen. Geluid vrijwel nooit belangrijk, zelfs bij de videos. Veel plezier op vakantie!!
Heerlijk stuk Elja and so true.
Grappige bijkomkstigheid, door minder tot geen gebruik van Twitter en een tijdlang niet bloggen, was ook blogpraat uit mijn aandacht verdwenen. Sinds een kleine week ben ik weer met bloggen begonnen en nu ik de jouwe lees ga ik de thread.uitdraai van gisteren straks even nalezen – want zin in
Doen hoor! Staan allemaal leuke instagramdingen in en jij houdt zo van fotograferen!
😉 doe ik!!